Διαφορά μεταξύ του πολιτισμού και της εθνικής κουλτούρας Διαφορά μεταξύ
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους ο πολιτισμός μπορεί να οριστεί, αλλά όποιος και αν είναι ο ορισμός, ο πολιτισμός ορίζεται σε σχέση με μια ομάδα ανθρώπων ή ζώων. Μια ομάδα ανθρώπων που ζουν μαζί τείνουν να υιοθετούν ένα παρόμοιο σύνολο κανόνων με το οποίο ζουν, κάτι που μπορεί να χαρακτηριστεί ως πολιτισμός τους. Ο πολιτισμός είναι ο μοναδικός τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι που ζουν σε μια ομάδα ή σε μια κοινότητα αντιδρούν σε διαφορετικές συνθήκες στη ζωή. Από τη στιγμή της γέννησης, τα άτομα μαθαίνουν από εκείνους που μένουν πιο κοντά τους και θα αναλάβουν αυτές τις κοινές αξίες στη ζωή, εκτός κι αν μετακινηθούν σε μια διαφορετική κοινότητα όπου μπορεί να χρειαστεί να υιοθετήσουν τις αξίες αυτής της κοινότητας και ως εκ τούτου την κουλτούρα. Ο πολιτισμός μπορεί επίσης να είναι μια διαδικασία με την οποία οι κοινότητες δημιουργούν ταυτότητες που διαφέρουν μεταξύ τους, αλλά οι άνθρωποι συλλογικά, ανεξάρτητα από το ποια κοινότητα ή τοποθεσία, έχουν μια ξεχωριστή κουλτούρα από τα ζώα στο σύνολό της.
Στην κοινωνιολογία, μια ομάδα ανθρώπων ή μια κοινότητα με σταθερή κουλτούρα και εθνότητα είναι γνωστή ως εθνοκαλλιέργεια. Για μια ethnoculture να είναι σε ύπαρξη πρέπει να είναι μια συνεχής και αμιγή γενεαλογία η οποία διατηρεί τον πολιτισμό της σε αξίες, τις παραδόσεις, την τέχνη και τη φιλοσοφία, μαζί με τα φαινομενικά συνηθισμένο, αλλά αισθητά διαφορετικούς τρόπους τα παιδιά που μεγαλώνουν, πώς τα τρόφιμα είναι έτοιμη και πώς το σπίτι και εκεί τελετουργίες ιπποδρομίας. Συνήθως τα μέλη από μια εθνοτική κούρσα δεν είναι πολύ φιλόξενα απέναντι σε ανθρώπους άλλης φυλής που ζουν μεταξύ τους, επειδή τα βλέπουν ως «αρπακτικά». Πιστεύουν ότι εάν ένα άτομο από διαφορετική εθνοκαλλιέργεια ή φυλή ζει μεταξύ τους, θα μπορούσαν να έχουν μερικές από τις αξίες τους να διαλυθούν ουσιαστικά εθνοκοινωνικά, καθιστώντας τους «πιο αδύναμους». Δεν είναι απαραιτήτως η αλήθεια ότι μια εθνοκαλλιέργεια θα θεωρεί τους «ξένους» ως κατώτερους αλλά μάλλον την θεωρούν ως βασικό ένστικτο για να διατηρήσουν τις βασικές αξίες της εθνότητας και της φυλής τους, ώστε να αισθάνονται κίνητρα αν δεν ζουν όλοι οι «ξένοι».
Μέσω αξιών όπως η πίστη, οι πεποιθήσεις, τα έθιμα, η τέχνη, ο τρόπος ζωής, οι μαγειρικές συνήθειες και οι τρόποι εμπορίας, ο πολιτισμός ήταν σε θέση να αναπτυχθεί και να εξελιχθεί με την πάροδο του χρόνου. Όταν αναπτύχθηκε η κουλτούρα, δόθηκε ταυτότητα στις κοινότητες στις οποίες ο πολιτισμός του ατόμου μπορεί να προσδιοριστεί βάσει του τρόπου με τον οποίο καθορίζει αυτές τις κοινές αξίες. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι κοινές αξίες είναι παρόμοιες σε διαφορετικούς πολιτισμούς, αλλά ο τρόπος με τον οποίο καθιερώνονται είναι διαφορετικοί και έτσι προσδιορίζονται διαφορετικοί πολιτισμοί ο ένας από τον άλλο.1. Ο πολιτισμός αγνοεί την εθνικότητα, ενώ η εθνότητα αποτελεί βασικό κομμάτι της εθνοκαλλιέργειας.
2. Σε μια κουλτούρα οι ξένοι είναι περισσότερο ευπρόσδεκτοι και μπορούν εύκολα να ενταχθούν ενώ σε μια εθνοκαλλιέργεια, οι «ξένοι» συνήθως φαίνονται σαν «αρπαγοί».
3. Ο πολιτισμός εξαπλώνεται και εξελίσσεται ταχύτερα, καθώς οι άνθρωποι προσαρμόζονται στις νέες κουλτούρες, ενώ οι εθνοκρατικές αξίες προστατεύονται περισσότερο και δεν εξελίσσονται γρηγορότερα.
4. Μια εθνοκαλλιέργεια μπορεί να είναι μέρος μιας κουλτούρας, για παράδειγμα μπορείτε να έχετε μια κοινότητα εβραϊκών λαών (να μοιράζονται την εθνικότητα και τον πολιτισμό) μέσα σε ένα μεγαλύτερο δυτικό πολιτισμό.
