Διαφορά μεταξύ μπαρόκ τέχνη και αναγέννηση Η διαφορά μεταξύ της
Μπαρόκ Τέχνη εναντίον Αναγέννησης
Η τέχνη είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα θέματα για συζήτηση κατά τη διάρκεια των μαθημάτων της ιστορίας. Εκτός από την επίδειξη καλλιτεχνικού ταλέντου και δημιουργικότητας, δίνει επίσης στους μαθητές και στους ενθουσιώδες την ευκαιρία να πάρουν μια γεύση από το πόσο σπουδαίοι καλλιτέχνες στο παρελθόν κατόρθωσαν να βρουν αριστουργήματα που παραμένουν χωρίς αμφιβολία μέχρι σήμερα.
Δύο ξεχωριστές περιόδους στην ιστορία ξεχωρίζουν όταν μιλάμε για την τέχνη και τους μεγάλους δασκάλους - Μπαρόκ και Αναγέννηση. Τα έργα που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων ήταν πολύ παρόμοια μεταξύ τους αλλά με διακριτές διαφορές. συζητήσεις σχετικά με την περίοδο που παρήγαγε καλύτερη τέχνη εξακολουθούν να συνεχίζονται σήμερα με υποστηρικτές και από τα δύο στρατόπεδα που παρουσιάζουν αναπόφευκτα επιχειρήματα. Ίσως ο καλύτερος τρόπος να αντιμετωπιστεί αυτό είναι να απαριθμήσουμε τις διαφορές μεταξύ των δύο.
Η περίοδος αναγέννησης για την τέχνη ξεκίνησε την δεκαετία του 1400 στην Ιταλία, η οποία θεωρείται σήμερα η πρωτεύουσα της τέχνης του κόσμου μαζί με το Παρίσι. Αυτή η περίοδος θεωρήθηκε μία από τις σημαντικότερες στην ιστορία της Ευρώπης καθώς σηματοδότησε τη μετάβαση από τους μεσαιωνικούς χρόνους σε νεώτερη σύγχρονη εποχή. Η εποχή του μπαρόκ ακολούθησε σύντομα στη δεκαετία του 1600, καθώς άλλος μετασχηματισμός επήλθε όταν η εκκλησία άρχισε να χωρίζει μεταξύ Προτεσταντών και Ρωμαιοκαθολικών. Δεν είναι περίεργο ότι πολλές δημιουργίες σε αυτή την περίοδο ήταν αναψυχές των διάσημων έργων στην εποχή της Αναγέννησης.Υπήρξε κάποτε έντονη διαμάχη μεταξύ πολλών ενθουσιωδών καλλιτεχνών ότι δεν υπήρξε έργο μεγάλης αξίας κατά τη διάρκεια της μπαρόκ περιόδου. Αλλά αυτό αργότερα διαψεύστηκε από την αναγνώριση των έργων καλλιτεχνών όπως ο Bernini και ο Caravaggio. Ένας λόγος για την ανυπαρξία της μπαρόκ τέχνης ήταν ότι πολλοί ζωγράφοι και γλύπτες προσπάθησαν να αναδημιουργήσουν προηγούμενα έργα αναγεννησιακών πλοιάρχων.
Αλλά η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ αυτών των δύο σημαντικών εποχών στην ιστορία της τέχνης είναι στο στυλ που χρησιμοποιούν οι καλλιτέχνες. Οι αναγεννησιακοί ζωγράφοι και γλύπτες ήταν μεταξύ των πρώτων που χρησιμοποίησαν την προοπτική στο έργο τους. Αυτό τους επέτρεψε να δώσουν περισσότερο ρεαλισμό στις δημιουργίες τους. Ωστόσο, αυτή η εστίαση στην προσθήκη βάθους στο έργο τους έχει κάνει ζωγραφιές και γλυπτά φαίνεται να στερούνται συναισθημάτων και απέτυχε να συλλάβει τα συναισθήματα που πρέπει να απεικονίσει. Αυτή η «ακινησία» επιλύθηκε από μπαρόκ καλλιτέχνες όπως φαίνεται στα διάσημα έργα τους. Επικεντρώθηκαν περισσότερο στο δράμα του θέματος που προσπαθούσαν να παρουσιάσουν.
Αυτή η αντίθετη μεταχείριση ενός αντικειμένου εμφανίζεται στο άγαλμα του Δαβίδ, που ο αναγεννησιακός άνθρωπος Μιχαήλ Άγγελος αρχικά γλυπτό και αναδημιουργήθηκε από τον Μπερνίνι του μπαρόκ κινήματος. Ο πρώτος δείχνει έναν συναισθηματικό Ντέιβιντ να μπαίνει στη μάχη με τον Γολιάθ, το οποίο είναι ακριβώς το αντίθετο από το έργο του Μπερνίνι, το οποίο έδειξε έντονο Ντέιβιντ να τρέχει για να πολεμήσει τον γιγάντιο. Αυτό το αντίθετο στυλ δείχνει τη μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ αυτών των δύο περιόδων.
Περίληψη:
1. Η αναγεννησιακή τέχνη άρχισε στις αρχές του 1400, ενώ το μπαρόκ ήρθε αργότερα το 1600.
2. Αναγεννησιακοί καλλιτέχνες όπως ο Michelangelo και ο Leonardo Da Vinci είναι πιο διάσημοι από τους μπαρόκ μάρτυρες Bernini και Caravaggio.
3. Τα έργα αναγεννησιακής τέχνης δεν απεικόνιζαν εντελώς το ανθρώπινο συναίσθημα, ενώ η μπαρόκ τέχνη επικεντρώθηκε περισσότερο στην εμφάνισή τους.
