Ασφάλτου έναντι σκυροδέματος | Διαφορές μεταξύ άσφαλτου και σκυροδέματος
Άσφαλτος και Σκυρόδεμα
Άσφαλτος και σκυρόδεμα, δύο δομικά υλικά που χρησιμοποιούνται συχνά σε όλο τον κόσμο, είναι δύο διαφορετικές επιλογές οδοστρωσίας που μπορούν εύκολα να συγχέονται μεταξύ τους. Ωστόσο, κάθε υλικό έχει μοναδική δική του ιδιότητα που καθιστά καθένα από αυτά σημαντικά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα που πρέπει να ληφθούν υπόψη όταν χρησιμοποιούνται ως δομικά υλικά.
Τι είναι το Σκυρόδεμα Ασφάλτου;
Η άσφαλτος, ένα μείγμα αδρανών όπως η άμμος, το χαλίκι και οι πέτρες που αναμιγνύονται με πίσσα, ένας μαύρος κολλώδης υδρογονάνθρακας που αποκτάται από αργό πετρέλαιο ή από φυσικές αποθέσεις, είναι μια ουσία που συχνά χρησιμοποιείται για την τοποθέτηση επιφανειών οδών και πεζοδρομίων. Ήταν εκλεπτυσμένη στην τρέχουσα κατάσταση από τον Βέλγο εφευρέτη και τον αμερικανικό μετανάστη Edward de Smedt. Υπάρχουν διάφοροι τύποι ασφάλτου σκυροδέματος. Το ασφαλτοστρωμένο σκυρόδεμα Hot Mix κατασκευάζεται με θέρμανση του συνδετικού άσφαλτο για να μειώσει το ιξώδες του. Το ασβεστοκονίαμα Warm Mix χρησιμοποιεί κεριά, εξομοιώσεις ή ακόμα και νερό για τη σύνδεση άσφαλτου που επιτρέπει την ταχύτερη διαθεσιμότητα της επιφάνειας για χρήση και χρησιμοποιείται συχνά σε εργοτάξια με αυστηρά χρονοδιαγράμματα. Το ασβεστοκονίαμα Cold Mix παράγεται με γαλακτωματοποίηση της άσφαλτου με νερό και σαπούνι, μειώνοντας έτσι το ιξώδες του μίγματος πριν την προσθήκη του στο συσσωμάτωμα. Αυτό χρησιμοποιείται ουσιαστικά σε οδούς με μικρότερη διακίνηση ή ως υλικό επισκευής. Το σκυρόδεμα από σκυρόδεμα παράγεται με διάλυση του συνδετικού υλικού σε κηροζίνη ή άλλο ελαφρό κλάσμα πετρελαίου, ενώ η ασφάλτου ή η μαστίχα ασφάλτου παράγεται με θέρμανση σκληρού τύπου εμφυσημένα σε πράσινη εστία μέχρι να γίνει υγρό και στη συνέχεια να τα προσθέσει στα αδρανή.
Τι είναι το Σκυρόδεμα;
Το σκυρόδεμα, που αποτελείται από χονδρό κοκκώδες υλικό, είναι ένα σύνθετο υλικό που λειτουργεί ως κόλλα για να διατηρεί τα σωματίδια αδρανών μαζί. Λέγεται ότι η χρήση του σκυροδέματος επανέρχεται σε αρκετές χιλιάδες χρόνια. Τα δάπεδα από βότσαλο και ασβέστη που χρονολογούνται γύρω στα 1400-1200 π.Χ. ανακαλύφθηκαν στο βασιλικό παλάτι της Τίρυνθας στην Ελλάδα, ενώ ανακαλύφθηκε ότι το κονίαμα κονιάματος χρησιμοποιήθηκε στην Κρήτη, την Ελλάδα και την Κύπρο το 800 π.Χ. Στον σύγχρονο κόσμο, το σκυρόδεμα χρησιμοποιείται για την τοποθέτηση θεμελίων, πεζοδρομίων, γεφυρών, αρχιτεκτονικών δομών και για μια πληθώρα άλλων σύγχρονων κατασκευαστικών σκοπών. Η σύνθεση του σκυροδέματος ποικίλει ανάλογα με τις αναλογίες των κύριων συστατικών που προστίθενται στο μείγμα.Ένα μείγμα από σκυρόδεμα αποτελείται από συσσωματώματα όπως θρυμματισμένα πετρώματα, ασβεστόλιθο ή γρανίτη, χονδρόκοκκο χαλίκι, άμμο, τσιμέντο, τσιμέντο σκωρίας ή ιπτάμενη τέφρα που δρουν ως πρόσμικτα, νερό και χημικά πρόσμικτα σε ποικίλες ποσότητες, το καθένα ένα αποφασιστικό παράγοντα της δύναμη ή το πραγματικό διαμέτρημα του σκυροδέματος. Το σκυρόδεμα είναι ευαίσθητο στο χρόνο, εξαιτίας του οποίου κάποιος πρέπει να δουλεύει γρήγορα με το υλικό μόλις αναμειχθούν τα συστατικά πριν από τη σκλήρυνση του υλικού.
Ποια είναι η διαφορά μεταξύ σκυροδέματος και ασφάλτου;
- Η άσφαλτος κατασκευάζεται με ανάμειξη αδρανών με πίσσα. Τα συσσωματώματα αναμιγνύονται με τσιμέντο για να κάνουν σκυρόδεμα.
- Οι ασφαλτοστρωμένες περιοχές χρειάζονται περισσότερη συντήρηση από τις περιοχές με σκυρόδεμα δεδομένου ότι το σκυρόδεμα είναι πιο ανθεκτικό από την άσφαλτο.
- Οι περιοχές από άσφαλτο είναι πιο εύκαμπτες, ενώ οι περιοχές που είναι στρωμένες με σκυρόδεμα τείνουν να είναι πιο δύσκαμπτες.
- Το σκυρόδεμα είναι πιο ευέλικτο για να δουλέψετε. Μπορεί να βαφτεί σε χρώματα και να έχει διαφορετικά σχέδια σφραγισμένα σε αυτό, ενώ η άσφαλτος δεν επιτρέπει τέτοιες επιλογές.
- Το σκυρόδεμα μπορεί να χυθεί σε καλούπια, για να χρησιμοποιηθεί σε ένα ευρύ φάσμα χρήσεων όπως η κατασκευή κτιρίων κλπ. Η άσφαλτος χρησιμοποιείται για οδοστρώματα, χώρους στάθμευσης αυτοκινήτων κλπ.
Ενώ χρησιμοποιείται τόσο ευρέως το σκυρόδεμα όσο και η άσφαλτος υλικά κατασκευής, δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν εναλλακτικά, καθώς το καθένα διαθέτει τα δικά του μοναδικά χαρακτηριστικά.