Διαφοράς μεταξύ αντικοινωνικής και κοινωνικής διάστασης Η διαφορά μεταξύ των

Αντι-κοινωνικά εναντίον κοινωνικά

Τα ψυχιατρικά προβλήματα αυξάνονται σε αριθμό στον σημερινό κόσμο λόγω των αυξανόμενων επιπέδων στρες και της μείωσης του ορίου ανοχής. Δύο παρόμοιοι ήχοι έχουν προκύψει καθώς οι άνθρωποι συμπεριφέρονται διαφορετικά όταν αντιμετωπίζουν κοινωνικές προκλήσεις.

Τα αντικοινωνικά μέσα ενάντια στην ηθικά κατάλληλη συμπεριφορά ενώ η κοινωνική σημαίνει αποφυγή της κοινωνικής ζωής. Η αντικοινωνική συμπεριφορά προκαλείται από την καταστολή των συναισθημάτων, τις κακές εμπειρίες και την αρνητική σκέψη. Η κοινωνική συμπεριφορά απλά αναπτύσσεται ως στάση κάποιου απέναντι στη ζωή. Θα μπορούσε να οφείλεται σε εσωστρεφή φύση (κρατώντας τα συναισθήματα κάποιου στο εαυτό του), αυτισμό και σχιζοφρένεια (ψυχική ψυχική διαταραχή).

Η αντικοινωνική συμπεριφορά είναι τέτοια που θα μπορούσε να βλάψει τους ανθρώπους στην κοινωνία ή να έχει κακό αντίκτυπο στην κοινωνία. Είναι επιβλαβής και αρνητική συμπεριφορά. Οι άνθρωποι που διαπράττουν δολοφονία, βιασμό, κλέβουν, βλάπτουν τα ζώα, εκδηλώνουν βίαιη συμπεριφορά, όλα εμπίπτουν στην κατηγορία αυτή. Βασικά, δεν αισθάνονται ένοχοι παρά τις πράξεις τους που προσβάλλουν τους ανθρώπους. Δεν έχουν συμπάθεια ούτε σέβονται άλλους. Δεν έχουν την αίσθηση του σωστού ή λάθους. Η συμπεριφορά τους διαπράττεται συχνότερα με σκοπό να προκαλέσει βλάβη σε άλλους και σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις οφείλεται σε παραμέληση. Από την παιδική ηλικία στερούνται ηθικής που πρέπει να διαθέτει ένας καλός άνθρωπος.

Η συναισθηματική συμπεριφορά παρατηρείται στους ανθρώπους που δεν έχουν εμπιστοσύνη όταν συναντούν νέους ανθρώπους ή αγωνιούν για απόρριψη. Αποφεύγουν τις κοινωνικές συναντήσεις σε τόσο μεγάλο βαθμό, επειδή δεν θέλουν να δώσουν στους ανθρώπους την ευκαιρία να τα δεχτούν ή να τα απορρίψουν. Γενικά θα προτιμούν να κάνουν τα πράγματα μόνοι τους και όχι να κάνουν νέους φίλους ή σχέσεις. Αποτελεί βάρος για να χειριστούν κάθε είδους σχέσεις. Θα έχουν πολύ λίγους φίλους ή καθόλου στενούς φίλους καθόλου. Λόγω αυτής της συμπεριφοράς επικρίνεται και θεωρείται ως υποεθνικό άτομο. Επίσης, έχουν την τάση να κάνουν εποικοδομητικά πράγματα από ό, τι ανήσυχοι σε κοινωνικές συγκεντρώσεις. Στον αυτισμό, αυτό το είδος συμπεριφοράς παρατηρείται επειδή δεν μπορούν να εκφράσουν τα συναισθήματά τους και επίσης δεν διαθέτουν τις απαραίτητες δεξιότητες για την επικοινωνία. Τους αρέσουν τα ρουτίνα πράγματα και δεν κάνουν επαφή με τα μάτια που τους καθιστούν κοινωνικούς. Στη σχιζοφρένεια, πολλοί άνθρωποι γίνονται κοινωνικοί και συνεχίζουν να φαντάζονται ως ισχυροί και αυτοπεποίθηση άνθρωποι ως ένας τρόπος για να μειώσουν την πίεση των ομοτίμων. Έχουν παραληρητικές ιδέες και ψευδαισθήσεις που τους απομακρύνουν από άλλα άτομα. Οι κοινωνικοί άνθρωποι φοβούνται να ταπεινωθούν και ως εκ τούτου αναπτύσσουν άγχος και ανησυχία στις κοινωνικές δεσμεύσεις. Ο σοσιαλισμός μπορεί να παρατηρηθεί σε άτομα που είναι καταθλιπτικά. Δεν ενδιαφέρονται για καθημερινές δραστηριότητες ή χόμπι, που κάποτε τους έδωσαν τεράστια ευτυχία.

Η θεραπεία για τους αντικοινωνικούς ανθρώπους θα είναι η ψυχοθεραπεία, η παροχή συμβουλών και τα ναρκωτικά, αν χρειαστεί.Οι αντικοινωνικοί άνθρωποι έχουν ένα χαμηλό όριο για το στρες και έτσι απογοητεύονται πολύ εύκολα και έχουν παρορμητικό χαρακτήρα. Αυτοί οι άνθρωποι εξηγούνται σχετικά με τα κοινωνικά πρότυπα και τον τρόπο με τον οποίο αναμένεται να συμπεριφέρονται. Διδάσκονται καλύτεροι τρόποι να παραμείνουν απασχολημένοι ως τρόπος μείωσης των κλοπών. Διδάσκουν θετικά τρόπους ανεξαρτησίας και χειρισμού του στρες καλύτερα. Τα ναρκωτικά δεν βοηθούν άμεσα αλλά αντιμετωπίζουν συν-νοσηρές καταστάσεις όπως η κατάθλιψη κλπ. Οι κοινωνικοί άνθρωποι διδάσκονται δεξιότητες επικοινωνίας που ενισχύουν τα επίπεδα εμπιστοσύνης τους κατά τη διάρκεια κοινωνικών συγκεντρώσεων. Επίσης, μόλις ξεκινήσουν αποτελεσματικά να εκφράζουν τα συναισθήματά τους, οι άνθρωποι ανταλλάσσουν κατάλληλα μια αλυσίδα θετικών μελλοντικών κοινωνικών αλληλεπιδράσεων. Αυτό θα μειώσει τα επίπεδα άγχους και θα τους ενθαρρύνει να συναντήσουν περισσότερους ανθρώπους.

Περίληψη:

Η αντικοινωνική συμπεριφορά και η κοινωνική συμπεριφορά προκαλούνται και τα δύο εξαιτίας των μειωμένων επιπέδων διαχείρισης στρες. Και τα δύο είναι θεραπευτικά και το άτομο μπορεί να είναι φυσιολογικό μετά τη θεραπεία. Η αντικοινωνική συμπεριφορά θα χρειαστεί περισσότερη συμβουλευτική, ενώ η κοινωνική συμπεριφορά θα χρειαστεί περισσότερες επικοινωνιακές και κοινωνικές δεξιότητες.