Διαφορά μεταξύ ALS και PLS Διαφορά μεταξύ
Σκλήρυνση
Η Αμυοτροφική Πλευρική Σκλήρυνση (ALS) ονομάζεται επίσης ασθένεια Lou Gehrig μετά τον παίκτη του μπέιζμπολ που διαγνώστηκε με την ασθένεια. Είναι μια ασθένεια των κινητικών νευρώνων του σώματος που είναι τα νευρικά κύτταρα του κεντρικού νευρικού συστήματος που ελέγχουν την κίνηση των μυών. Είναι μια θανατηφόρα ασθένεια που εξελίσσεται ταχέως, που προκαλείται από την απώλεια ή το θάνατο των νευρώνων στο σώμα.
Οι άνθρωποι που πάσχουν από αυτή την ασθένεια αρχικά αισθάνονται τους μυς τους εξασθενίζουν και αποσυντίθενται. Με τον καιρό θα χάσει τον έλεγχο όλων των εθελοντικών κινήσεών του. Μπορεί επίσης να παρουσιάσει κράμπες, δυσκαμψία στην πληγείσα περιοχή και συσπάσεις. Αυτό οφείλεται στην αδυναμία των ανώτερων κινητικών νευρώνων που βρίσκονται στον εγκέφαλο να μεταδίδουν μηνύματα στους χαμηλότερους κινητικούς νευρώνες που βρίσκονται στην σπονδυλική στήλη και στους διάφορους μυς του σώματος.
Δεν επηρεάζει τις πέντε αισθήσεις του ανθρώπου και ο έλεγχος των μυών των ματιών και οι λειτουργίες της ουροδόχου κύστης και του εντέρου δεν επηρεάζονται. Επηρεάζει περισσότερους άνδρες από γυναίκες και είναι πιο διαδεδομένος στους ηλικιωμένους. Αν και 5-10% των περιπτώσεων ALS κληρονομούνται, οι περισσότερες συμβαίνουν παρεμπιπτόντως. Καθώς οι μύες αποδυναμώνουν, τα άτομα με ALS θα χάσουν την ικανότητα να μετακινούν τα όπλα, τα πόδια και το σώμα. Μέσα σε 5-10 χρόνια τα συμπτώματα θα προχωρήσουν και οι μύες στο θωρακικό τοίχωμα θα αποτύχουν, προκαλώντας αναπνευστική ανεπάρκεια και ο ασθενής θα πεθάνει τελικά.
Πρωτογενής πλευρική σκλήρυνση
Η πρωτογενής πλευρική σκλήρυνση (PLS) συχνά αναφέρεται ως ηπιότερη περίπτωση ALS. Είναι επίσης μια εκφυλιστική νευρολογική διαταραχή αλλά σε αντίθεση με την ALS, οι χαμηλότεροι κινητικοί νευρώνες δεν επηρεάζονται. Τα τμήματα του σώματος που επηρεάζονται αρχικά είναι οι μύες των ποδιών αλλά μπορούν επίσης να ξεκινήσουν από τους βολβικούς μύες που ελέγχουν την ομιλία και την κατάποση.
Η εκφυλιστική διαδικασία περιορίζεται στο μήκος της σπονδυλικής στήλης, επηρεάζοντας τα πόδια, τους βραχίονες και την ομιλία και την κατάποση των μυών. Οι μεσήλικες άνθρωποι είναι ευαίσθητοι σε αυτή την ασθένεια, με μερικές σπάνιες περιπτώσεις προσβεβλημένων παιδιών. Παρόλο που δεν υπάρχει γνωστή θεραπεία για τη νόσο, τα άτομα με PLS μπορούν να ζήσουν για πολλά χρόνια με τη βοήθεια αναπηρικών αμαξιδίων και καλάμων.
Στο PLS, τα κυτταρικά σώματα δεν δείχνουν μείωση στο μέγεθος ή αύξηση της στρογγυλοποίησης, αλλά οι φλοιώδεις νευρώνες συρρικνώνονται περισσότερο από ότι στην ALS. Η περιοχή που επηρεάζεται είναι το φλοιώδες αμφιβληστροειδές σύστημα χωρίς τη συμμετοχή των κατώτερων κινητικών νευρώνων σε αντίθεση με το ALS όπου εμφανίζεται χαμηλότερος εκφυλισμός κινητικού νευρώνα σε όλες τις περιπτώσεις.
Περίληψη:
1. Η αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση είναι θανατηφόρα, σκοτώνοντας ένα προσβεβλημένο άτομο μέσα σε λίγα χρόνια, ενώ η Πρωτογενής Πλευρική Σκλήρυνση δεν προκαλεί θάνατο.
2. Στην ALS τόσο οι ανώτεροι κινητικοί νευρώνες όσο και οι κατώτεροι κινητικοί νευρώνες επηρεάζονται ενώ στο PLS, οι χαμηλότεροι κινητικοί νευρώνες δεν επηρεάζονται.
3. Το PLS επηρεάζει μόνο την ομιλία, τα πόδια και τα χέρια του ασθενούς, ενώ η ALS επηρεάζει τα περισσότερα μέρη του σώματος εξαιρώντας τα μάτια, την ουροδόχο κύστη και μερικά άλλα μέρη.
4. Στην PLS η πληγείσα περιοχή είναι το κορτικοσποριακό σύστημα, ενώ στην ALS επηρεάζονται όλοι.
5. Στην ALS η απώλεια μυών εμφανίζεται στα περισσότερα μέρη του σώματος, ενώ στο PLS δεν υπάρχει σημάδι απώλειας μυών στα κάτω μέρη του σώματος.
