Διαφορά μεταξύ ADHD και προικισμένου Διαφορετικά
οι γονείς κάνουν κάποιες ερωτήσεις σχετικά με την ψυχική κατάσταση του παιδιού ή των παιδιών τους, ειδικά αν παρατηρούν κάτι αρκετά ασυνήθιστο στη συμπεριφορά των παιδιών τους. Ένα από τα πιο συνηθισμένα ερωτήματα που τίθενται είναι εάν το παιδί τους είναι ασθενής με ADHD ή παιδί προικισμένο.
Ναι, είναι γεγονός ότι πολλοί έχουν έρθει να μπερδέψουν τα προικισμένα από τη ΔΕΠΥ, πολύ περισσότερο επειδή ένα παιδί μπορεί να είναι και τα δύο ταυτόχρονα. Αυτό είναι πολύ συγκεχυμένο για τον κοινό γονέα που δεν έχει κανένα ιστορικό με την ψυχιατρική και την έννοια της κανονικής ανάπτυξης και εξέλιξης των παιδιών. Αλλά για να συνοψίσουμε, παρακάτω είναι μερικές από τις πιο αξιοσημείωτες συμπεριφορές που υπάρχουν στα δύο είδη παιδιών.
Οι συμπεριφορές που υποδηλώνουν ΔΕΠΥ είναι:
1. Δεν μπορεί να κρατήσει την προσοχή στις περισσότερες περιπτώσεις
2. Το παιδί δεν είναι επίμονο για να κάνει συγκεκριμένα καθήκοντα που δεν έχουν άμεσες συνέπειες (θετικές ή αρνητικές)
3. Παρηγορητική και δεν μπορεί να καθυστερήσει την ικανοποίηση
4. Δεν μπορεί να ακολουθήσει απλές εντολές για να προσαρμόσει τις κοινωνικές του συμπεριφορές σε ορισμένες περιπτώσεις
5. Ακόμα και αν τα περισσότερα παιδιά είναι συνήθως ενεργά, οι ασθενείς με ADHD είναι απλώς πιο ενεργοί στο σημείο να είναι ανήσυχοι (υπερκινητικοί).
6. Δεν μπορούν να συμμορφωθούν με τους πιο βασικούς κανόνες ή κανονισμούς
Για τη δεύτερη κατηγορία, που είναι οι συμπεριφορές που υποδηλώνουν ταλαντούχους, οι συγκεκριμένες συμπεριφορικές συμπεριφορές είναι:
1. Μπορεί να έχει μικρή προσοχή και να βαρεθεί εύκολα. μερικές φορές ονειρικές ημέρες
2. Δεν τους αρέσει να εκτελούν καθήκοντα που δεν τους ενδιαφέρουν
3. Υπάρχουν κάποιες καθυστερήσεις κρίσης μετά την ανάπτυξη της διάνοιας
4. Η αυξημένη ένταση μπορεί να καταλήξει σε κάποια αντίσταση ισχύος με αρχές
5. Πολύ ενεργό μέχρι το σημείο που χρειάζεται λίγη ποσότητα ύπνου
Όπως αναφέρθηκε, ένα παιδί μπορεί να είναι ταυτόχρονα ασθενής ADHD ή παιδί προικισμένο. Ως εκ τούτου, οι δηλωμένες συμπεριφορές μπορεί να μοιράζονται ή να εκδηλώνονται σε ένα παιδί, ακόμη και αν δεν υπάρχουν όλες οι συμπεριφορές που εμπίπτουν σε μία κατηγορία.
Ο ρόλος των γονέων είναι να εξετάσουμε βαθιά την κατάσταση και να αναλύσουμε πώς αντιδρά το παιδί ή συμπεριφέρεται σε αυτή τη συγκεκριμένη κατάσταση. Στην τάξη, ο διαχωρισμός του παιδιού ADHD από το προικισμένο θα σήμαινε ότι παρόλο που και οι δύο μπορούν να βιώσουν κάποια απροσεξία, η έλλειψη εστίασης του προικισμένου παιδιού είναι περισσότερο γι 'αυτόν να βαρεθεί με το έργο, το μάθημα ή ακόμα και τον δάσκαλο. Επειδή φαίνεται να είναι πολύ "γρήγοροι", τελειώνουν μερικές βασικές εργασίες πολύ πιο γρήγορα από την πλειοψηφία των συμμαθητών τους που τους αναγκάζει να περιμένουν για πολλές ώρες έως ότου τελειώνουν οι συμμαθητές τους. Ως αποτέλεσμα, τα προικισμένα παιδιά μπορεί να γίνουν βίαια επειδή αντιδρούν σε καταστάσεις που δεν προκαλούν την έμφυτη «ταλαντευόμενη» τους ικανότητα. Μπορούν ακόμη και να διαταράξουν το υπόλοιπο της τάξης για αυτό το θέμα.
1. Τα προικισμένα παιδιά είναι ως επί το πλείστον πολύ δραστήρια, ενώ τα παιδιά με ADHD είναι κυρίως υπερκινητικά.
2. Τα προικισμένα παιδιά είναι απρόσεκτα λόγω του προγράμματος σπουδών ή των μη προκλητικών καθηκόντων, σε αντίθεση με τα παιδιά που πάσχουν από ΔΕΠΥ, τα οποία γίνονται απρόσεκτα ακόμη και με πολύ βασικά καθήκοντα.
3. Τα προικισμένα παιδιά έχουν πιο έντονες και εστιασμένες συγκεντρώσεις, ακόμη και αν χρειάζονται μεγάλες χρονικές περιόδους ενώ τα παιδιά με ADHD χάνουν εύκολα την προσοχή τους στα περισσότερα πράγματα.
