Διαφορές μεταξύ αμυλοπηκτίνης και γλυκογόνου Διαφορά μεταξύ
Η αμυλοπηκτίνη εναντίον γλυκογόνου
Οι άνθρωποι καταναλώνουν μεγάλο ποσοστό υδατανθράκων, το οποίο αναλογικώς φθάνει το 60%. Αυτό μπορεί να είναι ένα εκπληκτικό ποσό. Ωστόσο, χρειαζόμαστε την ενέργεια που παρέχουν οι υδατάνθρακες. Εάν έχουμε αρκετούς υδατάνθρακες στο σώμα μας, μπορούμε να εκτελέσουμε τα καθημερινά μας καθήκοντα. Οι διατροφολόγοι μας συμβουλεύουν να τρώμε μεγάλα γεύματα, ειδικά το πρωί, καθώς πρέπει να έχουμε αρκετούς υδατάνθρακες για να περάσετε όλη την ημέρα.
Καταναλώνουμε κυρίως υδατάνθρακες με τη μορφή αμύλου. Υπάρχουν δύο πηγές ενέργειας από τις οποίες εξαρτάται ο άνθρωπος, δηλαδή η αμυλοπηκτίνη και το γλυκογόνο. Ποιες είναι οι διαφορές μεταξύ της αμυλοπηκτίνης και του γλυκογόνου;
Όπως έχουμε ήδη αναφέρει, τόσο η αμυλοπηκτίνη όσο και το γλυκογόνο είναι πηγές ενέργειας. Η αμυλοπηκτίνη είναι το αδιάλυτο συστατικό του αμύλου ενώ το γλυκογόνο είναι η διαλυτή μορφή αμύλου. Η αμυλοπηκτίνη εμπίπτει στην κατηγορία ενός πολυσακχαρίτη που αποτελείται από πολλές μεγάλες αλυσίδες διακλαδώσεων ζάχαρης. Το μήκος των αλυσίδων κυμαίνεται από 2.000 έως 200.000 μονάδες γλυκόζης. Από την άλλη πλευρά, ξεριζώνει μεταξύ κάθε 20-24 μορίων γλυκόζης.
Η αμυλοπηκτίνη παράγεται από φυτά που μπορούν να αποθηκευτούν στα φρούτα, τους σπόρους, τα φύλλα, τους μίσχους και τις ρίζες τους. Μεταξύ των αγαπημένων μας τροφίμων που περιέχουν αυτό το αμυλούχο συστατικό είναι: πατάτες, ρύζι, καλαμπόκι, και πολλά άλλα. Αυτά τα μόρια αμύλου, που αποτελούνται από αμυλοπηκτίνη, δεν είναι υδατοδιαλυτά. Για να μπορέσουμε να διασπάσουμε την αμυλοπηκτίνη, πρέπει να ζεσταίνουμε ή να μαγειρεύουμε το φαγητό. Οι άνθρωποι έχουν επίσης σιαλική αμυλάση, ένα ένζυμο που βρίσκεται στο σάλιο μας και βοηθά επίσης στην αποδόμηση της αμυλοπηκτίνης.
Γνωρίζετε ότι η αμυλοπηκτίνη περιλαμβάνει περίπου το 80% των μορίων αμύλου στα περισσότερα φυτά; Εάν αναρωτιέστε για τη δομή της αμυλοπηκτίνης, μοιάζει με γλυκογόνο. Εάν η αμυλοπηκτίνη μπορεί να βρεθεί σε φυτά, το γλυκογόνο βρίσκεται στα ζώα, αφού είναι ένας πολυσακχαρίτης αποθήκευσης γλυκόζης στο ζώο. Μπορείτε να έχετε μια δόση γλυκογόνου από το κρέας, τα έντερα και το ήπαρ των ζώων. Όταν τρώγεται, το γλυκογόνο μετατρέπεται σε γλυκόζη έτσι γίνεται μια σημαντική πηγή ενέργειας.
Το γλυκογόνο μπορεί να αποθηκευτεί στο εσωτερικό του ανθρώπινου σώματος το οποίο ανέρχεται σε 2 000 kcal. Όταν τρώμε, αυτό το επίπεδο γλυκογόνου χιλιοθερμίας ανανεώνεται. Με τη σειρά του, έχουμε μια σταθερή παροχή ενέργειας. Τα ζώα, καθώς και οι άνθρωποι, πρέπει να αποθηκεύουν γλυκογόνο στο σώμα τους. Αν και τα λιπαρά οξέα παίζουν σημαντικότερο ρόλο από το γλυκογόνο, ο εγκέφαλός μας χρειάζεται επαρκή παροχή γλυκόζης. Ένα άλλο σημαντικό σημείο είναι ότι πρέπει να ρυθμίσουμε τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα μας.
Για να έχουμε μια συνεχή παροχή ενέργειας, πρέπει να τρώμε τη σωστή ποσότητα φαγητού. Χρειαζόμαστε αμυλοπηκτίνη και γλυκογόνο στο σώμα μας για να μπορέσουμε να εκτελέσουμε σωματικές λειτουργίες.
Περίληψη:
-
Η αμυλοπηκτίνη και το γλυκογόνο είναι και οι δύο πολυσακχαρίτες. Αυτοί οι πολυσακχαρίτες είναι μεγάλες πηγές ενέργειας για εμάς τους ανθρώπους. Η αμυλοπηκτίνη είναι μια αδιάλυτη μορφή αμύλου ενώ το γλυκογόνο είναι μια διαλυτή μορφή αμύλου.
-
Οι μεγάλες πηγές αμυλοπηκτίνης προέρχονται από φυτά που περιλαμβάνουν: ρύζι, καλαμπόκι, πατάτες και άλλα αμυλώδη τρόφιμα. Από την άλλη πλευρά, το γλυκογόνο βρίσκεται στο κρέας, στα έντερα και στα συκώτια των ζώων.
-
Για να μπορέσουμε να διασπάσουμε την αμυλοπηκτίνη, πρέπει να ζεσταίνουμε ή να μαγειρεύουμε το φαγητό μας. Το σάλιο μας, το οποίο περιέχει ένα ένζυμο που ονομάζεται σιαλική αμυλάση, βοηθά επίσης στην αποδόμηση της αμυλοπηκτίνης. Από την άλλη πλευρά, το γλυκογόνο μπορεί εύκολα να διαλυθεί σε νερό. Όταν διαλύεται στο νερό, παίρνει τη μορφή γλυκόζης. Με άλλα λόγια, η κατανάλωση φυτών και ζώων ως τροφή είναι πολύ σημαντική για τα συστήματα του σώματός μας να αποκτήσουν τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά που χρειάζονται.
-
Τα φυτά μπορούν να αποθηκεύουν περίπου 80 τοις εκατό αμυλοπηκτίνη, ενώ τα ζώα μπορούν να αποθηκεύουν γλυκογόνο σε περίπου 2 000 kcal. Και οι δύο πολυσακχαρίτες πρέπει να αποθηκεύονται για να έχουν σταθερή και σταθερή παροχή ενέργειας.
