Διαφορά μεταξύ άγριου σολομού και σολομού εκτροφής
Άγριος σολομός πρωτεΐνη για τον άνθρωπο, οι απαιτήσεις για αυτό επιτυγχάνεται με την παραγωγή τόσο άγριων αλιευμάτων όσο και εκτρεφόμενων ψαριών. Υπάρχουν λίγα είδη ψαριών που θεωρούνται σολομός και όλα αυτά εκτρέφονται και σε αγροκτήματα. Ωστόσο, οι άνθρωποι συχνά αναρωτιούνται ποιος σολομός θα είναι ο καλύτερος από τον άλλον, ή αν υπάρχει κάποια διαφορά μεταξύ των δύο. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολλές σημαντικές διαφορές μεταξύ άγριων και αγροτικών που εκτρέφονται σαλμονιών, και αυτό το άρθρο επιχειρεί να συζητήσει αυτά.
Άγριος σολομόςΟ άγριος σολομός είναι ένα πολύ ακριβό και εξαιρετικά θρεπτικό φαγητό και κατοικεί κυρίως στα εύκρατα νερά του κόσμου. Τα σαλόνια είναι αναδρομικά ψάρια, κολυμπούν προς τα εμπρός για να αναπαραχθούν και να πεθάνουν, και στη συνέχεια τα νεοσσοί που αναπτύσσονται εκεί κολυμπούν στα ποτάμια, για να φτάσουν στη θάλασσα για να περάσουν τα υπόλοιπα στάδια του κύκλου ζωής τους. Αυτά τα ψάρια συνήθως πρέπει να είναι πάντα ενεργά καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής τους για να διατηρήσουν την επόμενη γενιά. Ως εκ τούτου, κάθε άτομο σε κάθε άγριο πληθυσμό είναι αρκετά ισχυρό για να επιβιώσει από όλα τα εμπόδια ενώ μεταναστεύει μέσα και έξω από τη θάλασσα μέσω ρέματα και ποτάμια. Συνήθως, όλα τα άγρια σαλιόνια είναι λεπτές, και το σώμα είναι πολύ εξορθολογισμένο. Έχουν ένα ισχυρό σύστημα μυών που λειτουργεί αποτελεσματικά, ειδικά όταν μετακινούνται πάνω από τους καταρράκτες. Όταν θεωρούνται ως τρόφιμα ψαριών, φαίνεται ότι η περιεκτικότητα σε θρεπτικά συστατικά είναι πλούσια σε πρωτεΐνες υψηλής ποιότητας. Τα βασικά λίπη όπως το ωμέγα-3 και το ωμέγα-6 είναι παρόντα σε μια ισορροπημένη αναλογία 1: 1. Τα συνολικά λίπη στον άγριο σολομό είναι κατά μέσο όρο περίπου 2 - 6 γραμμάρια ανά μερίδα και οι συνολικές θερμίδες ανά μερίδα κυμαίνονται από 95 έως 145. Ωστόσο, μόνο το 20% των απαιτήσεων της αγοράς θα μπορούσε να γεμίσει με άγριο σολομό.
Λόγω της μεγάλης ζήτησης σολομού ως τροφής, τα σολομού έχουν εκτραφεί σε μεγάλες εκμεταλλεύσεις σε αιχμαλωσία. Περισσότερο από το 80% του παγκόσμιου σολομού προέρχεται από αγροκτήματα και το ποσοστό αυτό βρίσκεται κοντά στο 90% στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η πλειοψηφία τους ανυψώνεται σε ανοιχτά δίχτυα (περισσότερο από το 50% του σολομού στην παγκόσμια αγορά), ενώ το 30% περίπου του σολομού στην παγκόσμια αγορά προέρχεται από τα παραδοσιακά εκκολαπτήρια. Το αγρόκτημα που εκτρέφει τα σαλιγκάρια είναι καλά τρέφονται ζώα με μια πραγματική σταθερή διατροφή κάθε μέρα. Συνήθως, προστατεύονται εξαιρετικά καλά από μυκητιασικές, βακτηριακές και ιικές επιθέσεις μέσω προληπτικών τεχνικών. Οι ιδιοκτήτες αγροκτήματος σολομού εισάγουν αντιβιοτικά, θειικό χαλκό και φυτοφάρμακα για να αποτρέψουν τα σομόν να προσβληθούν από περιττούς μικροοργανισμούς. Έχει γίνει μια κοινή πρακτική ότι οι κανθαξανθίνες χρησιμοποιούνται για να αποκτήσουν το χαρακτηριστικό άγριο ροζ χρώμα στη σάρκα των ψαριών.Ωστόσο, λόγω της παρουσίας όλων αυτών των πρακτικών, τα εκτρεφόμενα σαλόνια εκτρέφονται σημαντικά από τους άγριους συγγενείς τους. Η θρεπτική αξία γίνεται χαμηλή με υψηλή περιεκτικότητα λίπους (5-10 γραμμάρια ανά μερίδα), ποικίλες αναλογίες ωμέγα-3 με ωμέγα-6, υψηλά επίπεδα συνολικών θερμίδων ανά μερίδα (135 - 185) και χαμηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες. Η παρουσία πολυχλωριωμένων διφαινυλίων (PCBs) είναι εκτενώς υψηλή μεταξύ των σφραγισμένων σαλμονίων με σημαντικά υψηλό επίπεδο καρκινογόνων PCB. Η χρήση παρασιτοκτόνων και άλλων χημικών ουσιών για την πρόληψη των επιθέσεων από μικροοργανισμούς μπορεί να αποβεί επιζήμια για τους καταναλωτές τους. Παρά τις συνέπειες για την υγεία που έχουν σχέση με αυτές, ο σολομός που καλλιεργείται με αγρόκτημα είναι οικονομικά προσιτός για τους ανθρώπους όσον αφορά τις τιμές.
