Διαφοράς μεταξύ της δύναμης, της έντασης και του έντονου Διαφορά μεταξύ

Οι λέξεις «σφρίγος», «σφρίγος» και «έντονη» είναι όλες οι μορφές της ίδιας έννοιας. Και οι τρεις λέξεις ήρθαν στα γαλλικά από τη λατινική γλώσσα. Και η «σφριγηλότητα» και η «σφριγηλότητα» προέρχονται από τη λατινική και τη γαλλική γραφή της έννοιας «σφριγηλότητα» - αν και ήταν επίσης λεγόμενη «vigur» και «vigor» στα γαλλικά - που σημαίνει πολύ το ίδιο πράγμα με τις σύγχρονες λέξεις. Η λατινική «σφριγηλότητα» προήλθε από το επίθετο «vigeo», το οποίο σήμαινε «ευδοκιμούν», «ευημερώ» ή «ζω". Το «έντονο» πήρε μια πιο έμμεση πορεία στα αγγλικά. Το επίθετο δημιουργήθηκε αρχικά στη Μεσαιωνική Λατινική ως «vigorosus» από τη λέξη «vigoros», έγινε το γαλλικό «vigoros» και υιοθετήθηκε από τα αγγλικά.

Το «vigor» και «vigor» είναι και οι δύο ουσιαστικές μορφές. Συνήθως αναφέρονται στη δύναμη. Αυτό σχεδόν πάντα σημαίνει μια ενεργή εμφάνιση δύναμης, όπως η άρση βαρών, αντί της παθητικής δύναμης, όπως η διατήρηση μιας δυσκολίας. Αναφέρονται κυρίως στην έννοια της δύναμης ή σε αυτήν ως ικανότητα. Κάποιος με πολλή σθένος ή δύναμη θα είχε τη δυνατότητα να εμφανίσει πολλή δύναμη εάν τον έσπρωναν.

Παρόλο που γράφονται διαφορετικά, δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ των δύο άλλων από την περιοχή του ομιλητή ή του speller. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι πιο συνηθισμένο να γράφει τη λέξη «vigor». Στο Ηνωμένο Βασίλειο ή σε άλλες διαλέκτους της Κοινοπολιτείας, η «σφρίγος» είναι η συνηθέστερη ορθογραφία. Ο λόγος που η ορθογραφία είναι διαφορετική στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι ένας άνθρωπος που ονομάζεται Noah Webster. Ήταν ο συγγραφέας του πρώτου λεξικού των Ηνωμένων Πολιτειών και ένας αριθμός γλωσσικών εκκινητών. Ένας από τους στόχους του, εκτός από τη βελτίωση του γραμματισμού, ήταν να απλοποιήσει τη γλώσσα και ορισμένες ορθογραφίες. Εκείνη την εποχή, υπήρξε συζήτηση για το ποια ορθογραφία θα υιοθετούσε μερικές λέξεις, επειδή μερικοί άνθρωποι ήθελαν να ωθήσουν τη γλώσσα να είναι περισσότερο όπως οι Λατίνοι και άλλοι προτιμούσαν την αγγλική ορθογραφία. Η ιδέα του να διευθετηθεί ήταν να επανέλθει στα λατινικά ορθογραφικά για πολλά από αυτά τα λόγια και επειδή είχε πολύ μεγάλη επιρροή στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι ιδέες του πιάστηκαν. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι συνηθισμένο να βλέπετε μερικές λέξεις που γράφονται με ένα z στα αγγλικά των ΗΠΑ, όπως στο «ize» που τελειώνει: αυτός ήταν ο τρόπος που γράφτηκε στα Λατινικά. Για τις λέξεις όπως η σφριγηλότητα που μπορεί να λεχθεί με είτε u είτε χωρίς, όπως «χρώμα» και «χρώμα» ή «τιμή» και «τιμή», η μορφή χωρίς το u ήταν η αρχική λατινική ορθογραφία.

Δεδομένου ότι η ορθογραφία ήταν αρχικά «σθένος», αυτό οδηγεί στο ερώτημα γιατί οι Άγγλοι πήραν το u στην πρώτη θέση. Αυτά τα λόγια δανείστηκαν από τα γαλλικά, όπου το τέλος μας αντανακλούσε μια διαφορετική προφορά. Κάποιες ορθογραφίες για αυτά τα λόγια διατηρήθηκαν, ακόμα και αν η προφορά στα αγγλικά δεν αντικατόπτριζε τη γαλλική ορθογραφία. Ένα καλό παράδειγμα είναι ο «συνταγματάρχης», ο οποίος προφέρεται ακριβώς όπως ο «πυρήνας» αλλά διατηρεί την ορθογραφία μιας πολύ διαφορετικής γαλλικής προφοράς.Παρόλο που η «δύναμη» και η «σφριγηλότητα» προφέρονται το ίδιο, εξακολουθεί να υπάρχει η κληρονομιά u σε ένα από αυτά.

«Βίαιος» είναι η μορφή επιθέτου. Σε αντίθεση με τη μορφή του ουσιαστικού, δεν είναι αποδεκτό να το γράφει «έντονο», καθώς πρόκειται για ορθογραφικό λάθος. Όταν δανείστηκε από τη γαλλική γλώσσα, η λέξη δεν είχε το δικό της, επειδή η ορθογραφία πήρε από τα Λατινικά. Η λέξη «έντονη» σημαίνει να έχουν τις ιδιότητες ή την ικανότητα ενεργού δύναμης. Μπορεί επίσης να σημαίνει μια ισχυρή ή ταχεία ανάπτυξη.

Συνοψίζοντας, η «δύναμη» και η «δύναμη» είναι η ίδια λέξη που γράφεται με διαφορετικούς τρόπους. Είναι ουσιαστικά και οι δύο σημαίνουν δύναμη ή την ικανότητα για δύναμη. Το «έντονο» είναι επίθετο και σημαίνει να έχουμε τις ποιότητες σθένος ή σθένος.