Διαφορά μεταξύ σκλήρυνσης και επισκληρίτιδας. Διαφορά μεταξύ

Anonim

Για να κατανοήσουμε τη διαφορά μεταξύ του σκληρού χιτώνα και της επισκληρίδος πρέπει πρώτα να γνωρίζουμε τη μικρή διαφορά στην ανατομική τους θέση στο μάτι.

Η σκλήρυνση θεωρείται η βαθύτερη στρώση από τις προστατευτικές στρώσεις που καλύπτουν το βολβό του ματιού. Η σκληρίνη είναι επίσης γνωστή ως το λευκό του ματιού. Το Episclera είναι μια λεπτή μεμβράνη που καλύπτει τον σκληρό χιτώνα. Το "Epi" σημαίνει εξωτερικό και επομένως επίσκλερ σημαίνει ότι είναι το λεπτό κάλυμμα που καλύπτει τον σκληρό χιτώνα.

Ορισμός:

Η φλεγμονή του σκληρού αποκαλείται σκλήρυνση ενώ η φλεγμονή της επισκληρίδας ονομάζεται επισκληρίτιδα. Η επισκληρίτιδα μοιάζει με τοπική επιπεφυκίτιδα του ματιού, ενώ η σκληρίτιδα είναι συχνότερα μια πολύ σοβαρή διαταραχή που συνοδεύεται από συστηματική νόσο.

Αιτιολογία:

Η πιο κοινή υποκείμενη διαταραχή για σκληρίτιδα ή επισκληρίτιδα είναι η ρευματική αρθρίτιδα. Άλλες συστηματικές ασθένειες που συνδέονται μαζί με τις παραπάνω συνθήκες οφθαλμού είναι σκληροδερμία, συστηματικός ερυθηματώδης λύκος και φλεγμονώδης νόσος του εντέρου. Η σκληρίτιδα μπορεί επίσης να εμφανιστεί σε περιπτώσεις όπου ο ιός του έρπητα ζωστήρα εμπλέκει το μάτι.

Συμπτώματα:

Τα συμπτώματα δεν διαφέρουν πολύ, αλλά τα συμπτώματα της σκληρίτιδας είναι πιο επικίνδυνα και επιβλαβή από τη σκληρίτιδα. Η τρυφερότητα του ματιού παρατηρείται συνήθως στη σκληρίτιδα μαζί με την κερατίτιδα, την αγγειίτιδα του αμφιβληστροειδούς και σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί να υπάρχει και αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς. Ο διάτρηση του βαρετού πόνου του ματιού είναι χαρακτηριστικός της σκληρίτιδας. Ο οξύς πόνος στο μάτι μαζί με το θαμπό πρήξιμο στο μάτι και η μάτι σφαίρα είναι συνήθως εμφανίζονται στην επισκληρίτιδα. Η αυξημένη ευαισθησία του ματιού στο φως που ονομάζεται επίσης φωτοευαισθησία παρατηρείται και στις δύο συνθήκες. Θολή όραση και ομαλό πότισμα του ματιού παρατηρείται λόγω φλεγμονής των ιστών. Ένα κόκκινο έμπλαστρο που μπορεί να είναι ελαφρώς αυξημένο παρατηρείται συνήθως σε περιπτώσεις σκλήρυνσης. Μπορεί να υπάρχει μια αμυδρή αίσθηση στο μάτι σαν να οφείλεται σε ένα σωματίδιο σκόνης με συνεχή ερεθισμό που βιώνουν οι ασθενείς στην επισκληρίτιδα.

Πρόληψη:

Δεν υπάρχει κανένας τρόπος να αποφευχθεί η ασθένεια αυτή εκτός από την καθαριότητα του ματιού. Η φλεγμονή μπορεί να μειωθεί μόνο με την εφαρμογή τοπικών οφθαλμικών σταγόνων που έχουν αντιφλεγμονώδες περιεχόμενο σε αυτό.

Διάγνωση:

Για να έχετε μια σωστή διάγνωση της σκληρίτιδας, πρέπει να επισκεφθείτε τον οφθαλμίατρο που θα αξιολογήσει λεπτομερώς το μάτι. Οι υποκείμενες ασθένειες, εάν υπάρχουν, θα πρέπει να αποκλείονται από το γιατρό. Στην εξέταση της λάμπας σχισμής του σκληρού χιτώνα, υπάρχει ένα διασταυρούμενο σχέδιο στα αιμοφόρα αγγεία τα οποία είναι ελλιπή. Η σκληρίτιδα παρουσιάζει μια χαρακτηριστική βιολετί απόχρωση, μαζί με οίδημα σκληρύνσεως και διαστολή. Για τη σκληρίτιδα συνιστώνται αιματολογικές εξετάσεις όπως πλήρης μέτρηση αίματος (CBC), ESR, CRP, παράγοντας RA μαζί με υπερηχογραφία της σφαίρας ματιών.

Θεραπεία:

Η θεραπεία για τη σκληρίτιδα πρέπει να είναι πιο προσεκτική, σαν να μην παρακολουθείται, μπορεί να οδηγήσει σε διάτρηση του σκληρού χιτώνα. Μπορεί να απαιτηθεί χειρουργική επέμβαση για σκληρίτιδα εάν υπάρχει διάτρηση λόγω αμέλειας της νόσου. Οι οφθαλμικές σταγόνες που βασίζονται σε στεροειδή μαζί με τα φάρμακα για συστηματικές ασθένειες θα έχουν μεγαλύτερη επίδραση στον έλεγχο της σκληρίτιδας. Ανοσοκατασταλτικά φάρμακα μπορεί να συνταγογραφούνται εάν δεν υπάρχει έλεγχος της σκληρίτιδας για μεγαλύτερη χρονική διάρκεια. Η επισκληρίτιδα είναι μια πολύ ηπιότερη ασθένεια και επομένως μόνο οι τοπικές αντιφλεγμονώδεις οφθαλμικές σταγόνες θα θεραπεύσουν το δυσάρεστο συναίσθημα στα μάτια.

Περίληψη:

Η σκλήρυνση είναι φλεγμονή του σκληρού χιτώνα και σχετίζεται συχνότερα με ερυθρότητα του ματιού με ή χωρίς απώλεια όρασης. Η επισκληρίτιδα είναι η φλεγμονή του καλύμματος του σκληρού χιτώνα και πιο συχνά θεωρείται ως απλή ερυθρότητα μαζί με το πότισμα των ματιών. Δεν είναι τόσο επικίνδυνο για το όραμα και το μάτι όσο είναι η σκληρίτιδα.