Προοδευτικής / φιλελεύθερης
Προοδευτική έναντι Φιλελεύθερης
ένα μέλος ενός πολιτικού κόμματος, έχει γίνει κοινό για τους ανθρώπους να χαρακτηρίζονται ως προοδευτικοί, συντηρητικοί, λαϊκιστές ή φιλελεύθεροι ανάλογα με το τι ταιριάζει η εικόνα τους. Αυτά είναι σαν τα εμπορικά σήματα στις πολιτικές ιδεολογίες και κάνει ένα άτομο πιο άνετο να είναι γνωστό ότι έχει κλίση προς μια συγκεκριμένη ιδεολογία παρά να μην έχει καθόλου σπονδυλική στήλη. Υπάρχει πολλή σύγχυση στα μυαλά των ανθρώπων σχετικά με τις έννοιες των φιλελεύθερων και προοδευτικών εξαιτίας των ομοιοτήτων μεταξύ των δύο όρων. Ενώ ο όρος προοδευτικός σημαίνει μεταρρυθμίσεις και βελτιώσεις παρά να παραμείνει κολλημένος ή στάσιμος, ο φιλελεύθερος δεν είναι πολύ διαφορετικός. Ωστόσο, υπάρχουν λεπτές διαφορές που θα επισημανθούν σε αυτό το άρθρο.
Η προοδευτική είναι μια ιδεολογία που αντιπροσωπεύει αλλαγές σε όλα τα μέτωπα είτε είναι κοινωνική, πολιτική ή οικονομική και είναι ακριβώς αντίθετη προς τον συντηρητισμό που αντιτίθεται στις μεταρρυθμίσεις και τις αλλαγές. Η προοδευτική ιδεολογία ήρθε στο προσκήνιο εξαιτίας των αλλαγών στην κοινωνία και στις πολιτικές αρένες που προήλθαν από την εκβιομηχάνιση και επίσης επειδή οι άνθρωποι έτρωγαν με αντιδραστικές και συντηρητικές συμπεριφορές. Αυτή η ετικέτα ταιριάζει σε όσους σκέφτονται ότι εργάζονται για την κοινωνική δικαιοσύνη και την ενδυνάμωση των φτωχών και αδύναμων τμημάτων της κοινωνίας. Ένας προοδευτικός είναι αυτός που αισθάνεται πάντα ότι μπορεί να προσφέρει καλύτερες συνθήκες και πολιτικές για τον λαό.Η προοδευτική ιδεολογία είναι υπέρ της πιο δίκαιης κατανομής των περιουσιακών στοιχείων για όλες και τις καλύτερες ευκαιρίες για εργασία και εκπαίδευση για άτομα όλων των τάξεων χωρίς να παρέχονται ειδικά πλεονεκτήματα ή προνόμια σε μια τάξη ανθρώπων,, ή οργάνωσης. Έτσι, μπορούν να φανούν προοδευτικά προσπαθώντας να φτάσουν τα μέγιστα για τις μέγιστες κατηγορίες ανθρώπων. Συχνά τα συναισθήματά τους αντικατοπτρίζονται σε προγράμματα όπως η Κοινωνική Ασφάλιση, οι Ελάχιστοι Μισθοί και η Medicare. Η εξουδετέρωση της εξουσίας στα βασικά επίπεδα είναι κάτι για το οποίο προοδεύουν πάντα.
Ο φιλελεύθερος είναι μια πολιτική ιδεολογία και ο φιλελεύθερος είναι άνθρωπος που πιστεύει στα ιδανικά της ελευθερίας και της ισότητας. Ο φιλελευθερισμός είναι αυτό που αντιπροσωπεύει ένας φιλελεύθερος και αυτό μεταφράζεται σε δικαιώματα του ανθρώπου για όλους, ελεύθερες και δίκαιες εκλογές και επιτρέπει το δικαίωμα στη θρησκεία στους οπαδούς όλων των θρησκειών. Η φιλελεύθερη στάση είναι αποτέλεσμα της δυσαρέσκειας και της οργής απέναντι στη μοναρχία, τη θεότητα των βασιλιάδων και των πρίγκιπες και των κοινωνικών κανόνων που έφεραν τη δυστυχία και τους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν ως άνιση.
Τα αναγεννησιακά και μεταρρυθμιστικά μεταρρυθμιστικά κινήματα στην Ευρώπη οδήγησαν στην ανάπτυξη φιλελεύθερων στάσεων και σκέψης.Ο John Locke θεωρείται ο πατέρας του φιλελευθερισμού και οι Δύο Συνταγές του οδήγησαν σε αφύπνιση που κατέστρεψε τα θεϊκά δικαιώματα των Βασιλέων και των μονάρχων και των καθιερωμένων κυβερνήσεων που έλαβαν εξουσία από τους ανθρώπους και δούλεψαν για τον λαό.Προοδευτικό και Φιλελεύθερο
Από την περιγραφή των φιλελεύθερων και των προοδευτικών που δόθηκαν παραπάνω, μπορεί κανείς να μπει στον πειρασμό να τα εξομολογήσει, καθώς και οι δύο φαίνεται να είναι τόσο στενοί στη σκέψη τους. Παρά τις ομοιότητές τους, πολύ λίγοι από τους φιλελεύθερους θα ήθελαν να χαρακτηρίζονται ως προοδευτικά. Σε μια πρόσφατη δημοσκόπηση, διαπιστώθηκε ότι το 2/3 των ανθρώπων θεωρούσε την προοδευτική ως θετική ιδεολογία, ενώ η λέξη φιλελεύθερη έφερε θετικά σχόλια από μόνο το 50% του πληθυσμού. Αυτό ήταν εκπληκτικό, δεδομένου ότι το 62% του πληθυσμού σκέφτηκε ότι ο συντηρητισμός είναι πιο θετικός. Στην πραγματικότητα, η εικόνα των φιλελευθέρων πήρε έναν ήττα εξαιτίας των σοβαρών επιθέσεων από τους Ρεπουμπλικάνους τον τελευταίο καιρό. Τόσο πολύ ώστε οι φιλελεύθεροι όπως η Χίλαρι Κλίντον αναγκάζονται να μιλούν για τους εαυτούς τους ως προοδευτικούς. Για να κατανοήσουμε τη βασική διαφορά στη σκέψη των φιλελευθέρων και των προοδευτικών, μπορεί κανείς να δει πόσο διαφορετικά αντιδρούν στην κατάχρηση των Παλαιστινίων από τους Ισραηλίτες. Οι Προοδευτικοί δεν έχουν κανένα φόβο ενώ επικρίνουν τις πράξεις του Ισραήλ, ενώ οι φιλελεύθεροι μπορούν να θεωρηθούν ότι υποστηρίζουν το Ισραήλ, καθώς φοβούνται να χαρακτηριστούν αντισημιτικά.
