Διαφορά μεταξύ πρωτογενούς και δευτερογενούς ανάπτυξης
Πρωτογενής και δευτερογενής ανάπτυξη
Η ανάπτυξη των φυτών εμφανίζεται σε μερίσματα. Ανάλογα με την προέλευσή τους, μπορούν να είναι πρωτεύοντα μερίσματα ή δευτερεύοντα μερίσματα. Η πρωτογενής ανάπτυξη συμβαίνει στα αρχικά μεριστάμματα και η δευτερογενής ανάπτυξη συμβαίνει σε δευτερογενή μερίσματα.
Πρωτογενής ανάπτυξη
Τα πρωτεύοντα μεριστάμ είναι το μελισσοστάσιο, το ενδιάμεσο μερίστεμ και το ενδοφραγματικό καμπύμιο. Η κορυφή της σφαίρας έχει σχήμα θόλου με φύλλα πρωτεύοντος. Υπάρχουν μασχαλιακοί οφθαλμοί, κόμβοι και εσωτερικοί κόμβοι. Η κορυφή χωρίζεται σε 3 περιοχές. Στην κορυφή είναι η περιοχή της κυτταρικής διαίρεσης όπου λαμβάνει χώρα μόνο η κυτταρική διαίρεση. Πίσω από αυτό είναι η περιοχή της διεύρυνσης των κυττάρων. Πίσω από αυτή την περιοχή είναι η περιοχή της κυτταρικής διαφοροποίησης όπου κάθε κύτταρο γίνεται εξειδικευμένο για την ιδιαίτερη λειτουργία του.
Τρεις τύποι βασικών μεσεμισματικών ιστών εμφανίζονται στην κορυφή του στελέχους. Πρόκειται για το πρωτοδερμικό, το πομπάμπιμο και το μερικούμ του εδάφους. Το procambium είναι μια σειρά από διαμήκως εκτελούμενα νήματα. Σε μια διατομή εμφανίζονται με τη μορφή σπασμένου δακτυλίου. Από το procambium παράγονται πρωτογενείς αγγειακοί ιστοί. Τα πρώτα σχηματισμένα κύτταρα είναι το πρωτόξυλο στο εσωτερικό και πρωτοφωτίζονται προς τα έξω. Το πρωτόξυλο τυπικά έχει μόνο δακτυλιοειδή και σπειροειδή πυκνότητα λιγνίνης επιτρέποντας την επιμήκυνση να λάβει χώρα. Άλλες πυκνότητες εμφανίζονται μόνο μετά την ολοκλήρωση της επιμήκυνσης. Οι κοιλότητες του protoxyl είναι πολύ μικρότερες. Σύντομα το πρωτόξυλο και το πρωτόπλοιο γίνονται ανενεργά. Η λειτουργία τους αναλαμβάνεται με αργότερα την ανάπτυξη του μεταξυγμού και του μεταφθέματος.
Δευτερογενής ανάπτυξη
Μετά την πρωτογενή ανάπτυξη, το πλευρικό μερίστεμ ενεργοποιείται και οδηγεί στον σχηματισμό δευτερογενών μόνιμων ιστών. Αυτό ονομάζεται δευτερογενής ανάπτυξη. Τα πλευρικά μερίσματα είναι το πλευρικό αγγειακό καμπύμιο και καμπύμιο φελλού. Είναι σχηματισμένα μόνο σε dicots. Σε μονοκοτυλήνες, δεν υπάρχει καμπύμιο. Επομένως, δεν υπάρχει δευτερογενής ανάπτυξη. Ως αποτέλεσμα της δευτερογενούς ανάπτυξης, υπάρχει αύξηση του πάχους ή της περιφέρειας στα στελέχη και τις ρίζες. Στο στέλεχος, το ενδοφραγματικό καμπύμιο ενεργοποιείται και κόβει τα κύτταρα στο εξωτερικό και στο εσωτερικό. Τα κύτταρα που κόβονται προς τα έξω γίνονται δευτερεύοντα φλοίωμα. Τα κύτταρα στο εσωτερικό γίνονται δευτερεύοντα ξυλάκια.
Εν τω μεταξύ, τα κύτταρα παρεγχύματος μεταξύ των γειτονικών αγγειακών δεσμών γίνονται επίσης μερισταμωτικά και σχηματίζουν το διαφασκιδωτό κάμπιου. Το ενδοφλεγμονώδες καμπύμιο και το διαφασκιδωτό κάμπιου ενώνονται για να σχηματίσουν ένα δακτύλιο καμπύλης που είναι το αγγειακό κάμπιου. Η ενδοσκοπική κάμπιου κόβει τα κύτταρα προς τα έξω και προς τα μέσα. Τα εξωτερικά κύτταρα γίνονται δευτερεύοντα φλοίωμα και μέσα στα κύτταρα γίνονται δευτερεύοντα ξυλώδη. Το κάμπιουμ περιέχει αρχικά αρχικά και αρχικά ακτίνων. Τα αρχικά του Fusiform δημιουργούν φυσιολογικό xylem και phloem.Τα αρχικά του Ray παράγουν το παρέγχυμα, το οποίο σχηματίζει μυελικές ακτίνες. Καθώς οι αριθμοί των κυτταρικών στρωμάτων στο εσωτερικό αυξάνονται, τα εξωτερικά κύτταρα συμπιέζονται και αυτό έχει ως αποτέλεσμα το σχηματισμό ενός άλλου πλευρικού μερίσματος στα εξωτερικά στρώματα του φλοιού. Αυτά γίνονται ένα δαχτυλίδι από καμπύλο φελλού. Το καβούρι Cork κόβει τα κύτταρα στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Τα κύτταρα που κόβονται προς τα έξω υποχωρούν και σχηματίζουν το φελλό. Τα κύτταρα που αποκόπτονται στο εσωτερικό σχηματίζουν δευτερογενή φλοιό.Ποια είναι η διαφορά μεταξύ Πρωτογενούς Ανάπτυξης και Δευτεροβάθμιας Ανάπτυξης;
