Διαφορά μεταξύ πόρων και τριχοθυλακίων | Πόροι ενάντια στα τριχοθυλάκια
οι λέξεις πόροι και θύλακες των τριχών χρησιμοποιούνται συχνά εναλλακτικά για να ορίσουν μικροσκοπικά ανοίγματα στο δέρμα που προκαλούν πρόσφατα αλλοιώσεις της ακμής, ας μάθουμε τη διαφορά μεταξύ των πόρων και των τριχοθυλακίων, αν υπάρχουν.
Τι είναι οι πόροι;
Οι πόροι είναι τα μικροσκοπικά ανοίγματα στο δέρμα και βρίσκονται σε όλο το σώμα εκτός από τις παλάμες και τα πέλματα. Ο ιατρικός όρος για τον πόρο είναι ο θύλακας των τριχών. Κάθε πόρος συνδέεται με το σμηγματογόνιο αδένα όπου λαμβάνει χώρα η παραγωγή σμήγματος. Υπάρχουν δύο τύποι πόρων στον δέρμα, δηλαδή οι φυσιολογικοί πόροι και οι πόνοι που είναι επιρρεπείς στην ακμή.
Οι κανονικοί πόροι είναι επενδεδυμένοι με εξειδικευμένα κύτταρα που ονομάζονται κερατινοκύτταρα. Σε αντίθεση με τους φυσιολογικούς πόρους, οι πόροι που είναι επιρρεπείς στην ακμή είναι επενδεδυμένοι με ασυνήθως κολλώδη νεκρά κερατινοκύτταρα.
Τι είναι τα θυλάκια των μαλλιών;Τα θυλάκια τρίχας βρίσκονται κάτω από την επιφάνεια του δέρματος. Κάθε τρίχα έχει το δικό της ωοθυλάκιο που είναι επενδεδυμένο με κερατινοκύτταρα. Τα κερατινοκύτταρα έχουν μικρή διάρκεια ζωής. Όταν τα νεκρά κερατινοκύτταρα εκδιωχθούν, αντικαθίστανται από νέα υγιή κερατινοκύτταρα. Οι εξειδικευμένοι αδένες παραγωγής πετρελαίου που ονομάζονται σμηγματογόνοι αδένες προσκολλώνται σε κάθε θυλάκιο των τριχών. Αυτοί οι αδένες παράγουν ένα πετρέλαιο που ονομάζεται σμήγμα. Το σμήγμα ρέει κατά μήκος του άξονα των μαλλιών και βγαίνει έξω από το άνοιγμα ενός ωοθυλακίου. Καθώς τα ρέει μακριά, μεταφέρει νεκρά κύτταρα από το θύλακα της τρίχας. Κυρίως οι γενετικοί παράγοντες καθορίζουν το μέγεθος του σμηγματογόνου αδένα. Επιπλέον, η ποσότητα σμήγματος που παράγεται από τον σμηγματογόνο συνήθως εξαρτάται από τους ορμονικούς παράγοντες. Για παράδειγμα, κατά την εφηβεία (που προκαλείται από ορισμένες ορμονικές δραστηριότητες), οι σμηγματογόνοι αδένες παράγουν περισσότερο σμήγμα από ποτέ. Εξαιτίας αυτού, περισσότερα νεκρά κύτταρα βγαίνουν από το θυλάκιο με σμήγμα και κολλούν μεταξύ τους για να σχηματίσουν ένα βύσμα που εμποδίζει το άνοιγμα του πόρου. Αυτοί οι πόροι αναπτύσσονται πρόσφατα ως σπυράκια. Συνήθως στις γυναίκες, τα θυλάκια που βρίσκονται στο πρόσωπο, την πλάτη και το στήθος είναι γεμάτα με πολύ μικροσκοπικές, ελαφριές τρίχες που ονομάζονται τρίχες vellus, οι οποίες είναι αόρατες με γυμνό μάτι. Ωστόσο, στους άντρες, αυτές οι περιοχές είναι γεμάτες με σκούρες, παχιές τρίχες γνωστές ως τερματικές τρίχες.
