Διαφορά μεταξύ της Panadol και της Ασπιρίνης

Anonim

Panadol vs Ασπιρίνη

Η παναδόλη και η ασπιρίνη είναι φάρμακα που χρησιμοποιούνται συχνά για την αντιμετώπιση του πυρετού και των πόνων. Το Panadol, κοινώς γνωστό ως Παρακεταμόλη και Ασπιρίνη (ακετυλοσαλικυλικό οξύ), ανήκει στην κατηγορία αναλγητικών των φαρμάκων και έχει αντιφλεγμονώδεις και ανακουφιστικές ιδιότητες. Το Panadol λειτουργεί στην κυκλοοξυγενάση με μεγαλύτερη συγγένεια προς την παραλλαγή του COX-2 του ενζύμου. Η παρακεταμόλη μειώνει την οξειδωμένη μορφή του ενζύμου COX, εμποδίζοντας το να σχηματίσει προ-φλεγμονώδη χημικά. Ενώ η Ασπιρίνη δουλεύει στο ίδιο ένζυμο και ακετυλιώνει ομοιοπολικά με την ακετυλομάδα της. Οι κύριες ενδείξεις χρήσης και για τα δύο φάρμακα είναι η γρίπη πυρετού και οι πόνοι. Η ασπιρίνη χρησιμοποιείται επίσης στις διαταραχές των στεφανιαίων αρτηριών μαζί με τη διορθωτική θεραπεία και στην πρόληψη των καρδιακών προσβολών και των εγκεφαλικών επεισοδίων εξαιτίας της διότι ενεργεί ως παράγοντας θίνωσης αίματος.

Panadol

Το Panadol είναι πάνω από το ναρκωτικό που έχει συνταγογραφηθεί για τον πυρετό και τον πονοκέφαλο. Εισήχθη το 1893. Το Panadol αναστέλλει κυρίως την παραλλαγή COX-2 της κυκλοοξυγενάσης, η οποία είναι υπεύθυνη για το μεταβολισμό του αραχιδονικού οξέος σε προσταγλανδίνη H2, ένα ασταθές μόριο που με τη σειρά του μετατρέπεται σε πολλές άλλες προ-φλεγμονώδεις ενώσεις. Με αποτέλεσμα την ανακούφιση από τη φλεγμονή. Διατίθεται σε δισκίο, κάψουλα, υγρό εναιώρημα, υπόθετο, ενδοφλέβια και ενδομυϊκή μορφή, ανάλογα με τη συνταγή. Η κοινή δόση για ενήλικες είναι 500 mg έως 1000 mg ημερησίως. Έχει χαμηλές αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες σε σύγκριση με τα άλλα ΜΣΑΦ όπως η Ασπιρίνη και η ιβουπροφαίνη. Διατίθεται επίσης στην αγορά ως συνδυασμός με οπιούχα για τον χρόνιο πόνο. Η κύρια ανεπιθύμητη ενέργεια του Panadol είναι οι γαστρεντερικές επιπλοκές με υψηλή δόση. Είναι ασφαλές για τις έγκυες γυναίκες και τα παιδιά. Μερικές μελέτες έχουν δείξει τη σύνδεσή του με το άσθμα.

Ασπιρίνη

Η ασπιρίνη είναι το πιο συχνά χρησιμοποιούμενο φάρμακο για να χρησιμοποιηθεί για τον πονοκέφαλο. Ενεργεί στο ένζυμο κυκλοοξυγενάσης και αναστέλλει τη δράση της στην παραγωγή προσταγλανδινών, η οποία έχει σαν αποτέλεσμα την ανακούφιση από τον πόνο και τη φλεγμονή. Είναι πιο ισχυρό αντιφλεγμονώδες φάρμακο από το Panadol. Είναι ισοδύναμη με το Panadol στην ανακούφιση από τον πόνο για πονοκέφαλο. Σε ορισμένα φάρμακα συνδυασμού χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με το Panadol και την καφεΐνη για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα. Είναι συνταγογραφείται για τον πονοκέφαλο, τον πόνο, τον πυρετό, το κοινό κρυολόγημα και την πρόληψη των εγκεφαλικών επεισοδίων και των καρδιακών προσβολών. Χρησιμοποιείται σε παιδιά μόνο σε συγκεκριμένες ενδείξεις σε ορισμένες χώρες λόγω της υψηλής τοξικότητάς του από τις διαθέσιμες εναλλακτικές λύσεις. Οι κύριες ανεπιθύμητες ενέργειες είναι η γαστρεντερική αιμορραγία, η εμβοή και το σύνδρομο Reye.

Η διαφορά μεταξύ του Panadol και της Ασπιρίνης

Τα δύο φάρμακα είναι σχεδόν παρόμοια στη συνταγή, στο στόχο δράσης και στις επιδράσεις και ανήκουν στην ίδια κατηγορία NSAIDS στην ταξινόμηση των αναλγητικών.Ορισμένοι συγγραφείς περιέγραψαν τον Panadol ως διαφορετικό πράκτορα στην ίδια τάξη. Ωστόσο, ο βαθμός δράσης είναι διαφορετικός και για τους δύο. Ενώ η Panadol προτιμάται για τον πυρετό και τη γρίπη σε νεότερους ασθενείς, η ασπιρίνη δεν χρησιμοποιείται συνήθως για παιδιατρικούς ασθενείς. Το Panadol είναι πολύ πιο ασφαλές σε αυτές τις περιπτώσεις. Η ασπιρίνη δρα στο τοίχωμα του στομάχου και αυξάνει τον κίνδυνο γαστρεντερικής αιμορραγίας, ενώ η πανδαόλη έχει πολύ μικρό κίνδυνο από αυτή την άποψη. Ωστόσο, η Ασπιρίνη είναι πολύ χρήσιμη στους ασθενείς με κίνδυνο καρδιακής ισχαιμίας και εγκεφαλικού επεισοδίου, καθώς μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο έως 8%. Επίσης, έχει την επίδραση στην πρόληψη της θρόμβωσης βαθιάς φλέβας καθώς εμποδίζει την παραγωγή θρομβοξάνης.

Συμπέρασμα

Για τη συνταγογράφηση της κοινής κεφαλαλγίας και του πυρετού της γρίπης Το Panadol είναι το προτιμώμενο φάρμακο λόγω του χαμηλού προφίλ δυσμενών επιπτώσεών του. Ωστόσο, η Ασπιρίνη είναι πιο ισχυρή σε ορισμένες περιπτώσεις που έχει σχετιζόμενους κινδύνους για τους παιδιατρικούς ασθενείς. Η ασπιρίνη που υποδεικνύεται για την αντιθρομβωτική δραστηριότητα και για τις καρδιακές επιδράσεις είναι αναπόφευκτη καθώς έχει το δυναμικό εξοικονόμησης ζωής με τον ελάχιστο κίνδυνο.