Διαφορά μεταξύ οξυκωδόνης και υπεροκετίνης Η διαφορά μεταξύ των

Οξύκοδονη εναντίον Percocet

Ο πόνος είναι μία από τις συχνότερες αιτίες για την αναζήτηση συμβουλευτικών ή ακόμα και νοσηλείας. Είναι επίσης ένας από τους πιο συνηθισμένους λόγους για έξοδα φαρμακευτικής αγωγής. Στην πραγματικότητα, πολλά άτομα θα προτιμούσαν να στοιβάζονται πάνω σε φάρμακα για τα πόνου στα σπίτια τους για ευκολότερη προσέγγιση και χρήση. Ως εκ τούτου, ο πόνος δεν είναι ούτε ασθένεια ούτε πάθηση, αλλά μάλλον, μόνο ένα σύμπτωμα που υποδεικνύει ότι κάτι είναι λάθος με το σώμα. Εξαιτίας αυτού, πολλά έχουν επενδυθεί στη διαχείριση του πόνου και τον έλεγχο.

Τα περισσότερα άτομα που αντιμετωπίζουν πόνο λαμβάνουν διαφορετικά φάρμακα για τον πόνο, τα οποία ποικίλλουν ανάλογα με τον βαθμό και τον τύπο του πόνου που αισθάνεστε. Ο πόνος είναι μια υποκειμενική λέξη, δεδομένου ότι μόνο ένα άτομο μπορεί να το αισθανθεί και να το περιγράψει και έτσι, το μεγαλύτερο μέρος του προσωπικού υγείας θα πρέπει να διερευνήσει πόσο ο πόνος γίνεται αντιληπτός. Ωστόσο, στις μέρες μας, έχουν υπάρξει πολλά ευρήματα που δείχνουν όταν ένα άτομο είναι στον πόνο. Συνήθως αυξημένη αρτηριακή πίεση, αυξημένος καρδιακός ρυθμός, γκριμάρισμα και συμπεριφορά φύλαξης είναι μόνο μερικοί από τους δείκτες για τον πόνο. Αυτές οι λεπτές ενδείξεις συχνά υποδηλώνουν και ενισχύουν μια λεκτική διακήρυξη πόνου από έναν ασθενή.

Πολύ συχνά, όμως, ο πόνος είναι πάρα πολύ για να χειριστείτε τα φάρμακα χωρίς ιατρική συνταγή και χρειάζεται μια ισχυρότερη δόση ή μορφή. Όταν συμβεί αυτό, τα φάρμακα για τον πόνο τώρα χρειάζονται ιατρική συνταγή και διαρκής παρακολούθηση για την πρόληψη των ανεπιθύμητων ενεργειών. Συνήθως, τα φάρμακα για τον πόνο για μέτριο έως σοβαρό πόνο έχουν τη μορφή οπιοειδών αναλγητικών ή ναρκωτικών αναλγητικών τα οποία είναι πολύ ισχυρά ανακουφιστικά πόνου. Ωστόσο, πρέπει να ξέρετε ότι αυτά τα φάρμακα μπορούν να προκαλέσουν ανεπιθύμητες αντιδράσεις και, μερικές φορές, να προκαλέσουν δευτερεύοντα εθισμό. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο απαιτείται ιατρός όταν χρησιμοποιείτε τέτοια φάρμακα.

Υπάρχουν πολλά ναρκωτικά αναλγητικά που έχουν αναπτυχθεί για χρήση. Μεταξύ αυτών, το Oxycodone και το Percocet θεωρούνται ότι ανήκουν στην ίδια κατηγορία αναλγητικών, αλλά αυτά τα δύο έχουν διαφορά.

Η οξυκωδόνη είναι ένα οπιοειδές αναλγητικό ή ναρκωτικό αναλγητικό που αναπτύχθηκε σχεδόν πριν από 100 χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων, σχεδιάστηκε για να ενισχύσει τα ναρκωτικά οπιούχων. Σήμερα έχει αναπτυχθεί για να θεραπεύσει μέτριες έως σοβαρές αισθήσεις πόνου. Αυτό το φάρμακο συνήθως συνταγογραφείται για ασθενείς που υποφέρουν από ξαφνική εμφάνιση σοβαρού πόνου άγνωστης αιτίας ή για ασθενείς που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση.

Το Percocet, από την άλλη πλευρά, είναι επίσης ένα ναρκωτικό αναλγητικό που αναπτύχθηκε στα μέσα της δεκαετίας του '70. Παρόλο που το Percocet μπορεί να περιέχει Oxycodone, είναι διαφορετικό επειδή έχει ένα τμήμα Acetaminophen που σημαίνει ότι έχει ένα παρόμοιο αποτέλεσμα με αυτό του Acetaminophen. Επίσης, συνταγογραφείται για μέτρια έως οξεία εμφάνιση έντονου πόνου.

Μπορείτε να συμβουλευτείτε έναν γιατρό αν θέλετε να μάθετε περισσότερα, αφού εδώ παρέχονται μόνο τα βασικά στοιχεία.

Περίληψη:

1. Τα ναρκωτικά αναλγητικά παρέχουν ισχυρότερη ανακούφιση από τον πόνο αλλά έχουν πιθανότητα αύξησης για ελάσσον εθισμό.

2. Η οξυκωδόνη συνταγογραφείται για μέτρια έως οξεία επεισόδια έντονου πόνου.

3. Το percocet, ένας συνδυασμός οξυκωδόνης και ακεταμινοφαίνης, είναι για μέτριο «σοβαρό οξύ πόνο».