Διαφορά μεταξύ της νότιας και της νότιας αναγέννησης Η διαφορά μεταξύ της

Βόρεια και Νότια Αναγέννηση

Η Βόρεια και Νότια Αναγέννηση θεωρείται συχνά ως μία από τις πιο ενδιαφέρουσες και σημαντικότερες εποχές της ευρωπαϊκής ιστορίας. Η «Χρυσή Εποχή» όπως το αποκαλούν πολλοί, πιστεύεται ότι είναι η εποχή κατά την οποία η Ευρώπη έχει αρχίσει τελικά να εισέλθει στη «Σύγχρονη Εποχή». «Η Νότια Αναγέννηση (στην Ιταλία) ξεκίνησε τον 14ο αιώνα, ενώ η βορειοαναγέννηση πιστεύεται ότι ξεκίνησε κατά τον 16ο αιώνα.

Η Αναγέννηση έχει αυξήσει τη δημοτικότητα έργων τέχνης και άλλων πεδίων σπουδών, όπως η αρχιτεκτονική, η λογοτεχνία, οι επιστήμες, η πολιτική και η θρησκεία. Υπάρχουν αρκετές διαφορές μεταξύ της Νότιας και της Βόρειας Αναγέννησης και βασίζεται επίσης στην έννοια του Ανθρωπιστικού. Διαφορετικοί καλλιτέχνες από το νότο και το βορρά έχουν δείξει αυτές τις διαφορές απόψεων στα έργα τέχνης και τις έννοιές τους στην απεικόνιση του τρόπου με τον οποίο ένα άτομο ζει τη ζωή του.

Το βόρειο τμήμα της Ευρώπης κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων ήταν έντονα συνδεδεμένο με τις διδασκαλίες του Χριστιανισμού. Η εκκλησία κράτησε την εξουσία και οι ανθρωπιστές απεικόνισαν την κοινωνία τους ως πιο κοντά στον Θεό ή τη φύση όσο το δυνατόν. Ο Βορράς έκρινε ότι η πεποίθηση του Μεσαίωνα είναι πολύ μακρύτερη από τον Νότιο ομόλογό τους και αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο τα περισσότερα από τα έργα τέχνης είναι σχετικά με τα τοπία και τον τρόπο ζωής των ανθρώπων.

Το νότιο τμήμα της Ευρώπης (η Ιταλία είναι πιο ακριβής) έχει μια πολύ διαφορετική προοπτική για τον τρόπο με τον οποίο η τέχνη πρέπει να εξεταστεί και να εκτιμηθεί. Οι καλλιτέχνες τους δημιούργησαν πίνακες για τις ελληνικές και ρωμαϊκές μυθολογίες, για τους θεούς και τις θεές, και πάντα αναζητούσαν κάτι νέο και καλύτερο να δημιουργηθούν. Τα χρώματα που ανέπτυξαν επίσης έκαναν τους πίνακές τους ζωντανούς αλλά όχι με μια έννοια, όπου η ζωγραφική είναι το μόνο πράγμα που μπορεί να δει κάποιος. Είναι περισσότερο όπως ο θεατής μπορεί να δει το αντικείμενο και να αφήσει τη φαντασία του να περιπλανηθεί ελεύθερα.

Σε αντίθεση με τα βόρεια έργα τέχνης που ασχολούνται έντονα με τον φυσιολατρισμό, όπου η τέχνη, το χρώμα και η λεπτομέρεια ελέγχονται πάντοτε με ένα κρίσιμο μάτι, οι νότιες ζωγραφιές μπαίνουν στη μυστηριώδη και εσωτερική λειτουργία του ανθρώπινου νου.

Η διάταξη της γης ίσως έπαιξε σημαντικό ρόλο και στον τρόπο με τον οποίο πραγματοποιήθηκε η Αναγέννηση στα βόρεια και νότια μέρη της Ευρώπης. Η Ιταλία είναι ένας τόπος όπου το εμπόριο ήταν άφθονο και εκτέθηκαν σε διαφορετικούς πολιτισμούς (Ασιάτες και τα παρόμοια). Αυτά τους έδωσαν την επιλογή να αναπτύξουν και να ανακαλύψουν νέα πράγματα. Οι νότιοι πιστεύουν ότι η θρησκεία εξακολουθεί να είναι σημαντική, αλλά δεν είναι η μόνη προτεραιότητα που πρέπει να επικεντρωθούν. Η πολιτική και οι άλλες επιστήμες ήταν τα πράγματα που σκέφτηκαν οι άνθρωποι εκείνες τις μέρες, και αυτό άλλαξε και τον τρόπο ζωής τους.

Οι βόρειοι, από την άλλη πλευρά, δεν ήταν πολύ εκτεθειμένοι σε αυτές τις αλλαγές και εξακολουθούσαν να προσκολλώνται στην πίστη τους για τον Ιησού Χριστό και την εκκλησία. Η Νότια και Βόρεια Αναγέννηση μπορεί να έχει πολλές διαφορές, αλλά έχουν ένα κοινό πράγμα: εκτιμούσαν τα έργα τέχνης. Ήρθε ακόμη και μια εποχή που αυτοί οι καλλιτέχνες συναντήθηκαν και μοιράστηκαν τις απόψεις τους μεταξύ τους. Αυτά οδήγησαν στη δημιουργία καλύτερων έργων τέχνης που εκτιμάται σήμερα από τον κόσμο.

Περίληψη:

1. Η Νότια Αναγέννηση ξεκίνησε τον 14ο αιώνα ενώ η βορειοαναγεννησιακή περίοδος θεωρήθηκε ότι ξεκίνησε τον 16ο αιώνα.

2. Το βόρειο τμήμα της Ευρώπης συνδέεται στενά με τον Χριστιανισμό και την εκκλησία.

3. Το Νότιο Μέρος της Ευρώπης κατά την Αναγέννηση επικεντρώνεται περισσότερο στη βελτίωση διάφορων πεδίων της επιστήμης, συμπεριλαμβανομένης της λογοτεχνίας, της αρχιτεκτονικής, της πολιτικής και της θρησκείας.

4. Τα έργα τέχνης από το Βορρά βασίζονται στον Ανθρωπισμό και τα Τοπία.

5. Τα έργα τέχνης από το Νότο αφορούν περισσότερο τις κλασσικές ελληνικές και ρωμαϊκές μυθολογίες.