Διαφορά μεταξύ NAD και FAD Η διαφορά μεταξύ

NAD έναντι FAD

Το FAD είναι δινουκλεοτίδιο αβαφίνης αδενίνης και το NAD είναι δινουκλεοτίδιο αδενίνης νικοτιναμιδίου. Τόσο το FAD όσο και το NAD είναι φορείς ηλεκτρονίων που έχουν πολλούς ρόλους για να εκτελέσουν.

Το δινουκλεοτίδιο αδενίνης νικοτιναμιδίου είναι ένα συνένζυμο που βρίσκεται σε όλα τα έμβια όντα. Τα νουκλεοτίδια στο ΝΑϋ ενώνονται μαζί με φωσφορικές ομάδες. Το δινουκλεοτίδιο αδενίνης φλαβίνης θεωρείται συν-παράγοντας οξειδοαναγωγής που σχετίζεται με πολλές μεταβολικές αντιδράσεις. Το FAD υπάρχει επίσης σε δύο οξειδοαναγωγικές καταστάσεις.

Μία από τις κύριες διαφορές που μπορεί να παρατηρηθεί μεταξύ του FAD, του δινουκλεοτιδίου της φλαβίνης αδενίνης και του NAD, δινουκλεοτιδίου αδενίνης νικοτιναμιδίου, είναι η διαφορά ότι δέχεται άτομα υδρογόνου. Το FAD μπορεί να φιλοξενήσει δύο υδρογόνα, ενώ το NAD δέχεται μόνο ένα υδρογόνο. Στο NAD, ένα μόνο ζεύγος υδρογόνου και ηλεκτρονίου μεταφέρεται και το δεύτερο υδρογόνο απελευθερώνεται στο μέσο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η μειωμένη μορφή δινουκλεοτιδίου αδενίνης φλαβίνης έχει γραφτεί ως FADH2 και το μειωμένο νουκλεοτίδιο αδενίνης νικοτιναμιδίου είναι NADH + Η +.

Το δινουκλεοτίδιο αδενίνης νικοτιναμιδίου μειώνεται σε NADH σε Krebs και γλυκόλυση. Τροφοδοτεί την αλυσίδα μεταφοράς ηλεκτρονίων στο Complex 1 και δίνει επίσης 3 ATP για κάθε NADH. Το δινουκλεοτίδιο αβενίνης φλαβίνης κανονικά μειώνεται σε FADH2 στον κύκλο Krebs. Τροφοδοτεί την αλυσίδα μεταφοράς ηλεκτρονίων στο Complex 11 και επίσης δίνει 2 ATP για κάθε FADH2.

Κατά τη μεταφορά ηλεκτρονίων, το δινουκλεοτίδιο της φλαβίνης αδενίνης και το δινουκλεοτίδιο αδενίνης νικοτιναμιδίου μειώνουν τα κυτοχρώματα με διαφορετικό τρόπο. Ενώ το NADH + Η + μειώνει το Κυτόχρωμα Ι, το FADH2 είναι γνωστό ότι μειώνει το Κυτόχρωμα II.

Περίληψη:

1. Το FAD είναι δινουκλεοτίδιο αδενίνης φλαβίνης και ΝΑϋ είναι δινουκλεοτίδιο αδενίνης νικοτιναμιδίου.

2. Το δινουκλεοτίδιο αδενίνης νικοτιναμιδίου είναι ένα συνένζυμο που βρίσκεται σε όλα τα έμβια όντα. Το δινουκλεοτίδιο αδενίνης φλαβίνης θεωρείται συν-παράγοντας οξειδοαναγωγής που σχετίζεται με πολλές μεταβολικές αντιδράσεις.

3. Το δινουκλεοτίδιο αδενίνης φλαβίνης μπορεί να φιλοξενήσει δύο υδρογόνα, ενώ το δινουκλεοτίδιο αδενίνης νικοτιναμιδίου δέχεται μόνο ένα υδρογόνο.

4. Το δινουκλεοτίδιο αδενίνης νικοτιναμιδίου μειώνεται σε NADH σε Krebs και γλυκόλυση. Το δινουκλεοτίδιο αβενίνης φλαβίνης κανονικά μειώνεται σε FADH2 στον κύκλο Krebs.

5. Ενώ το NADH + Η + μειώνει το Κυτόχρωμα Ι, το FADH2 είναι γνωστό ότι μειώνει το Κυτόχρωμα II.

6. Η μειωμένη μορφή δινουκλεοτιδίου αδενίνης φλαβίνης έχει γραφεί ως FADH2, και το μειωμένο δινουκλεοτίδιο αδενίνης νικοτιναμιδίου είναι NADH + Η +.

7. Το δινουκλεοτίδιο αδενίνης νικοτιναμιδίου τροφοδοτείται στην αλυσίδα μεταφοράς ηλεκτρονίων στο σύμπλεγμα 1 και επίσης δίνει 3 ΑΤΡ για κάθε NADH. Το δινουκλεοτίδιο αδενίνης φλαβίνης τροφοδοτείται στην αλυσίδα μεταφοράς ηλεκτρονίων στο σύμπλοκο 11 και επίσης δίνει 2 ΑΤΡ για κάθε FADH2.