Διαφορά μεταξύ του Lorazepam και του Diazepam. Διαφορά μεταξύ
φάρμακα λοραζεπάμη και διαζεπάμη ανήκουν στην κατηγορία των φαρμάκων που ονομάζονται «βενζοδιαπίνες» που ανήκουν στην ομάδα ψυχοδραστικών φαρμάκων. Αυτά δρουν στους νευροδιαβιβαστές του εγκεφάλου. Αυτά παράγουν μια ηρεμιστική επίδραση στα αναταραγμένα νεύρα που λειτουργούν ως ήπια ηρεμιστικά ή ανακουφιστικά άγχους.
Διαφορά στη σύνθεση -Ο μοριακός τύπος της διαζεπάμης είναι (C16H13CIN2O) και εμφανίζεται ως ανοιχτοκίτρινη κρυσταλλική σκόνη και είναι διαλυτή σε 25 mM αιθανόλης. Ο μοριακός τύπος της λοραζεπάμης είναι (C15H10CL2N2O2). Εμφανίζεται ως λευκή σκόνη και είναι διαλυτή σε 40 mM αιθανόλης.
Διαφορά στην ισχύ -
Η ισχύς των δύο μορίων ποικίλλει σημαντικά. Ένα 10mg διαζεπάμης είναι ισοδύναμο με 2,5 mg λοραζεπάμης. Έτσι, η λοραζεπάμη είναι μια πολύ ισχυρότερη αγχολυτική.
Η απορρόφηση της διαζεπάμης είναι καλύτερη στην από του στόματος μορφή από την ενδομυϊκή μορφή ενώ η λοραζεπάμη είναι αποτελεσματική και στους δύο τρόπους.
Η δράση της διαζεπάμης είναι πιο γρήγορη σε σύγκριση με τη λοραζεπάμη, ειδικά σε περιπτώσεις αμνησίας. Η επίδραση της λοραζεπάμης διαρκεί περισσότερο σε αντίθεση με τη διαζεπάμη. Το Lorazepam είναι πιο αποτελεσματικό από τη διαζεπάμη για μείωση και μείωση της συχνότητας φλεβικής θρόμβωσης. Μελέτες αποκαλύπτουν ότι η χρήση της λοραζεπάμης στην παρεμπόδιση των επιπτώσεων από τη χρήση κεταμίνης (χρήση φαρμάκου για την πρόκληση καταστολής) είναι πολύ μεγαλύτερη και αποτελεσματική σε σύγκριση με τη διαζεπάμη.Η διαζεπάμη είναι ιδιαίτερα διαλυτή στο λίπος. Απορροφάται εύκολα σε όλο το σώμα, συμπεριλαμβανομένου του αιματοεγκεφαλικού φραγμού. Λόγω της υψηλής απορρόφησής του, ακόμη και μια μικρή δόση απορροφάται σε μεγάλη ποσότητα. Το Lorazepam από την άλλη πλευρά είναι αδιάλυτο στα λιπίδια και απορροφάται ανεπαρκώς όταν χορηγείται σε από του στόματος μορφή. Το Lorazepam δεσμεύεται με πρωτεΐνη σε σύγκριση με τη διαζεπάμη η οποία αφήνει τον εαυτό του να διανέμεται ταχέως μέσω της αγγειακής οδού με αποτέλεσμα ένα παρατεταμένο μέγιστο αποτέλεσμα.
Οι μελέτες αποκαλύπτουν επίσης ότι τα επίπεδα της λοραζεπάμης στο πλάσμα είναι ίσα με την χορηγούμενη δόση και επομένως δεν υπάρχει συσσώρευση των δραστικών μεταβολιτών της στη συνέχεια, σε αντίθεση με τη διαζεπάμη που τείνει να συσσωρεύεται στους ιστούς του σώματος.
Χρήση σε ιατρικές καταστάσεις-Η χρήση της λοραζεπάμης πάνω από τη διαζεπάμη για τη θεραπεία της «επιληπτικής κατάστασης» έχει πολλά πλεονεκτήματα καθώς είναι πιο γρήγορος στον τερματισμό των κρίσεων σπασμών. Η επίδραση του Loraezpam διαρκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Στην περίπτωση της διαζεπάμης, το αποτέλεσμα αναπτύσσεται μετά από 6-10 μήνες θεραπείας, καθιστώντας την επιλογή για μακροχρόνια θεραπεία συντήρησης. Η χρήση διαζεπάμης σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης λόγω της εκλαμψίας είναι πολύ αποτελεσματική, ιδίως όταν η αρτηριακή πίεση δεν έχει παραμείνει σε έλεγχο μαζί με άλλα μέτρα.
Περίληψη -
Το Lorazepam εισήχθη για πρώτη φορά το 1977 ενώ η διαζεπάμη εισήχθη το 1963.Το Lorazepam χρησιμοποιείται κυρίως για την αντιμετώπιση του άγχους, των κατασχέσεων. προκαλεί καταστολή και κυρίως προγονική αμνησία, ενώ η διαζεπάμη χρησιμοποιείται κυρίως για τη θεραπεία του άγχους, της αϋπνίας και των κρίσεων πανικού. Η χρήση του είναι οι κατασχέσεις που δεν είναι πολύ αποτελεσματικές καθώς ενεργεί μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα. Η μοριακή ισχύς της λοραζεπάμης είναι υψηλότερη από τη διαζεπάμη και επομένως η λοραζεπάμη βρίσκεται στο αίμα σε μεγαλύτερες ποσότητες ακόμη και με μικρές δόσεις. Τα συμπτώματα στέρησης της διαζεπάμης είναι λιγότερο αυστηρά από αυτά της λοραζεπάμης.
