Διαφορά μεταξύ αρθρώσεων και βλαβών Η διαφορά μεταξύ των
Η γεωλογία είναι ένα πολύ συναρπαστικό αντικείμενο μελέτης, αλλά το θέμα είναι ότι έχει πολλούς όρους που είναι πολύ συγκεχυμένοι και πολλές φορές δυσνόητοι. Αυτό συμβαίνει επειδή οι περισσότερες φορές που βλέπουμε στο περιβάλλον μας περιγράφονται με δύο τρόπους: πώς οι απλοί άνθρωποι το αντιλαμβάνονται και την άποψη των επιστημόνων. Ένα πρωταρχικό παράδειγμα αυτού στη γεωλογία είναι το πώς καθορίζουμε τις ρωγμές στην επιφάνεια της Γης. Εμείς οι μέσοι λαοί τείνουν να εξετάζουν όλα αυτά τα ίδια, αλλά οι επιστήμονες μπορούν να διακρίνουν δύο τύπους: αρθρώσεις και σφάλματα.
Στη γεωλογία, οι ρωγμές όπως τα ελαττώματα και οι αρθρώσεις είναι συλλογικά γνωστές ως κατάγματα ή ασυνέχειες. Εξηγούνται απλά, αυτά είναι διαστήματα ή κενά που εμφανίζονται σε σχηματισμούς βράχου που σχηματίζονται στην επιφάνεια της Γης λόγω διαφόρων παραγόντων. Αλλά η ομοιότητα μεταξύ αρθρώσεων και ελαττωμάτων τελειώνει εδώ καθώς κάθε ένα από αυτά έχει ξεχωριστά χαρακτηριστικά τα οποία τα ξεχωρίζουν το ένα από το άλλο.Το πρώτο πράγμα που διαφέρει αισθητά ανάμεσα σε μια άρθρωση και ένα σφάλμα είναι το μέγεθός της. Οι αρθρώσεις είναι μικρότερες σε σύγκριση με τα ελαττώματα και μπορούν να εμφανιστούν σε σχεδόν όλα τα είδη των βράχων. Είναι συχνά hairline ρωγμές που είναι ανεξήγητες, ιδίως όταν παρατηρούνται από απόσταση. Τα σφάλματα, από την άλλη πλευρά, είναι πολύ μεγαλύτερα και μπορούν να εκτείνονται μέχρι τα μίλια στο τέλος. Αλλά λόγω του συνεχούς σχηματισμού βρωμιάς πάνω από το φλοιό της Γης, δεν είναι πάντοτε δυνατό να δούμε γραμμές παραβιάσεων, αλλά οι επιστήμονες είναι αρκετά σίγουροι για την παρουσία τους.
Τα σφάλματα είναι διαφορετικά επειδή είναι επιρρεπή σε πλευρική κίνηση που προκαλείται από τεκτονικές δυνάμεις κάτω από την επιφάνεια της Γης. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι εμφανίζονται ως λεπτομερείς περικοπές μεταξύ μεγάλων σχηματισμών βράχων.
Ανάλογα με την κατεύθυνση της τεκτονικής κίνησης, μία ή και οι δύο πλευρές ενός σφάλματος μπορούν να κινηθούν προς τα πάνω, προς τα κάτω και προς τα πλάγια, κάτι που συχνά αποτελεί αιτία σεισμών.
Οι αρμοί σχηματίζονται όταν ένας βράχος τεντωθεί στο σημείο θραύσης του. Αυτό συμβαίνει επειδή η συνεχιζόμενη συσσώρευση βρωμιάς πάνω σε βραχώδεις σχηματισμούς προσθέτει επίσης στη μάζα του, αναγκάζοντάς την να σπάσει.Αλλά πέρα από όλα αυτά τα χαρακτηριστικά, πολλοί άνθρωποι είναι επιφυλακτικοί για τον πιθανό κίνδυνο που αυτές οι ρωγμές θέτουν στον ανθρώπινο πολιτισμό.
Τα σφάλματα θεωρούνται κυριολεκτικά ένας από τους ισχυρούς μετακινητές της φύσης. Αυτό παρουσιάστηκε πρόσφατα όταν οι πλάκες στον Ειρηνικό δακτύλιο της φωτιάς κινήθηκαν το ένα πάνω στο άλλο προκαλώντας έναν τεράστιο σεισμό που έπληξε την Ιαπωνία και προκάλεσε το επακόλουθο τσουνάμι που έπληξε πολλές χώρες. Οι αρθρώσεις δεν δημιουργούν αυτό το είδος απειλής και πολλές φορές λατρεύουν, επειδή σχηματίζονται σε ομοιόμορφα σύνολα σε διάφορα μέρη του κόσμου.
Περίληψη:
1. Υπάρχουν δύο τύποι ρωγμών που εμφανίζονται στο φλοιό της Γης. άρθρωση και βλάβη.
2. Και οι δύο αρθρώσεις και τα σφάλματα ταξινομούνται ως κατάγματα ή ασυνέχειες που είναι η μόνη ομοιότητα που έχουν.
3. Οι αρθρώσεις είναι μικρότερες σε σύγκριση με τα ελαττώματα.
4. Οι αρθρώσεις δεν έχουν καμία κίνηση, συνεπώς, δεν προκαλούν καμία ή πολύ μικρή μετατόπιση, ενώ τα σφάλματα έχουν πλευρική κίνηση που προκαλεί μετατόπιση.
5. Τα ελαττώματα σχηματίζονται λόγω της σταθερής τεκτονικής κίνησης ενώ οι αρμοί σχηματίζονται όταν οι βράχοι είναι τεντωμένοι στο σημείο θραύσης τους.
6. Τα σφάλματα μπορούν να προκαλέσουν θανατηφόρους σεισμούς και τσουνάμι, ενώ οι αρθρώσεις σπάνια αποτελούν απειλή για τον πολιτισμό.
