Διαφορά μεταξύ σιδήρου και χάλυβα Διαφορά μεταξύ

Υπάρχουν πολλές διαφορές μεταξύ σιδήρου και χάλυβα. Πρωταρχικά, ο σίδηρος είναι στοιχείο, ενώ ο χάλυβας είναι κράμα αποτελούμενο από σίδηρο και άνθρακα. Ωστόσο, σε αυτό το κράμα υπάρχει σίδηρος σε μεγαλύτερη ποσότητα. Μπορείτε να προσθέσετε διάφορα άλλα μέταλλα στον χάλυβα έτσι ώστε να παράγετε κράματα που έχουν διαφορετικές ιδιότητες. Για παράδειγμα, αν το χρώμιο προστεθεί στον χάλυβα, είναι το προϊόν ο ανοξείδωτος χάλυβας. Είναι ανθεκτικό και δεν σκουριάζει εύκολα. Στη βιομηχανία κατασκευών ο χάλυβας χρησιμοποιείται σε μεγάλη κλίμακα. Αυτό συμβαίνει επειδή ο χάλυβας είναι ισχυρότερος από τον σίδηρο και έχει καλύτερες ιδιότητες τάσης και συμπίεσης.

Μια άλλη διαφορά μπορεί να γίνει αντιληπτή με την εξέταση του ποσοστού του άνθρακα. Ο σίδηρος που περιέχει λιγότερο από 2% άνθρακα ονομάζεται χάλυβας, ενώ τα οποία περιέχουν περισσότερο από 2% άνθρακα είναι γνωστά ως χυτοσίδηρος. Όταν επεξεργάζεται σιδηρομετάλλευμα με οπτάνθρακα σε υψικαμίνους, λαμβάνεται χυτοσίδηρος. Όταν αυτός ο χυτοσίδηρος επεξεργάζεται περαιτέρω για να μειώσει το ποσοστό άνθρακα, σε διάφορους κλιβάνους, λαμβάνεται χάλυβας. Τώρα, ο χάλυβας μπορεί να υποστεί περαιτέρω επεξεργασία για να ληφθούν διάφοροι τύποι κραμάτων. Στοιχεία όπως το πυρίτιο, το μαγγάνιο και το χρώμιο προστίθενται για την κατασκευή κραμάτων.

Κοιτάζοντας πίσω στην ιστορία, δεν είναι ακριβώς γνωστό πότε ανακαλύφθηκε η τεχνική κατασκευής σιδήρου. Ωστόσο, σύμφωνα με ορισμένα αρχαιολογικά ευρήματα, το σίδερο χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή εργαλείων στην Αίγυπτο το 3000 π.Χ. Οι Έλληνες προχώρησαν λίγο περισσότερο και το 1000 π.Χ., κατασκευάζονταν σκληρυνθέντα όπλα σιδήρου. Έτσι, όλος ο άλλος τύπος σιδήρου που κατασκευάστηκε μπορεί να ταξινομηθεί στην κατηγορία του σφυρήλατου σιδήρου έως το 1400 μ.Χ. Μόλις μετά τον 14ο αιώνα, οι κλίβανοι που χρησιμοποιήθηκαν στη διαδικασία τήξης αυξήθηκαν σε μεγέθη. Το σίδερο σπρώχτηκε στο πάνω μέρος αυτών των καμίνων. Μειώθηκε σε μεταλλικό σίδηρο και έπειτα εισήχθησαν με άνθρακα πλούσια σε άνθρακα αέρια, έτσι ώστε ο μεταλλικός σίδηρος να τα απορροφήσει. Το τελικό προϊόν που λήφθηκε με αυτόν τον τρόπο ήταν χυτοσίδηρος. Ήταν περαιτέρω εξευγενισμένο για να κάνει χάλυβα.

Περίληψη:

1. Ο σίδηρος είναι στοιχείο, ενώ ο χάλυβας είναι κράμα.

2. Ο σίδηρος ήταν γνωστός στους ανθρώπους από την αρχή του πολιτισμού. Ωστόσο, ο χάλυβας ανακαλύφθηκε πολύ αργότερα.

3. Ο χάλυβας είναι παράγωγο του σιδήρου.