Διαφορά μεταξύ ανασταλτικών και διεγερτικών Διαφορά μεταξύ του
Ανασταλτικοί εναντίον διεγερτικών
Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί ενεργούμε και αντιδρούμε διαφορετικά σε διάφορα ερεθίσματα; Ποτέ ρωτήθηκε για ποιο λόγο τα ναρκωτικά έχουν ορισμένες επιπτώσεις στο σώμα μας? μερικοί μπορούν να καταστείλουν ορισμένα συναισθήματα ενώ άλλοι μπορούν να ενισχύσουν ή να τονώσουν;
Το ανθρώπινο σώμα αποτελείται από διάφορα στοιχεία που αντιδρούν διαφορετικά σε διάφορα ερεθίσματα μέσω του νευρικού συστήματος. Το νευρικό σύστημα αποτελείται από τον νωτιαίο μυελό, τον εγκέφαλο, τα περιφερειακά γάγγλια και τους νευρώνες.
Οι νευρώνες ή οι νευροδιαβιβαστές είναι νευρικά κύτταρα που επεξεργάζονται και μεταδίδουν πληροφορίες μέσω ηλεκτρικών και χημικών σημάτων. Υπάρχουν διάφοροι τύποι νευρώνων. ένας τύπος από τους οποίους είναι αισθητήριοι νευρώνες που ανταποκρίνονται στην αφή, το φως, τον ήχο και άλλα ερεθίσματα και στέλνουν σήματα στο νωτιαίο μυελό και τον εγκέφαλο. Οι κινητικοί νευρώνες λαμβάνουν έπειτα σήματα από τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό και αναγκάζουν τους μυς να συσπάσουν και να επηρεάσουν τους αδένες. Συνδέονται μεταξύ τους και σχηματίζουν δίκτυα και επικοινωνούν μέσω συνάψεων που περιέχονται στον εγκέφαλο.
Οι συνάψεις είναι κόμβοι που επιτρέπουν στον νευρώνα να μεταδίδει ηλεκτρικά ή χημικά ένα σήμα σε άλλο κύτταρο. Οι συνάψεις μπορεί να είναι διεγερτικές ή ανασταλτικές. Οι ανασταλτικές συνάψεις μειώνουν την πιθανότητα του δυναμικού ενεργοποίησης της πυροδότησης ενός κυττάρου, ενώ οι διεγερτικές συνάψεις αυξάνουν την πιθανότητα εμφάνισης. Οι συναισθηματικές συνάψεις προκαλούν ένα θετικό δυναμικό δράσης στους νευρώνες και τα κύτταρα.
Για παράδειγμα, στον νευροδιαβιβαστή Ακετυλοχολίνη (Ach), η σύνδεσή του με τους υποδοχείς ανοίγει κανάλια νατρίου και επιτρέπει την εισροή ιόντων Na + και μειώνει το δυναμικό της μεμβράνης, το οποίο αναφέρεται ως δυναμικό διεγερτικής μετασυναπτικής (EPSP). Ένα δυναμικό δράσης παράγεται όταν η πόλωση της μετασυναπτικής μεμβράνης φτάσει στο κατώτατο όριο.
Η ACh δρα στους νικοτινικούς υποδοχείς που βρίσκονται στον νευρομυϊκό σύνδεσμο των σκελετικών μυών, του παρασυμπαθητικού νευρικού συστήματος και του εγκεφάλου. Επίσης, δρα στους μουσκαρινικούς υποδοχείς που βρίσκονται σε νευρομυϊκές ενώσεις των λείων μυών, των αδένων και του συμπαθητικού νευρικού συστήματος.
Οι ανασταλτικές συνάψεις, από την άλλη πλευρά, προκαλούν την αποπόλωση των νευροδιαβιβαστών στην μετασυναπτική μεμβράνη. Ένα παράδειγμα είναι ο νευροδιαβιβαστής Gamma Aminobutyric Acid (GABA). Η δέσμευση του GABA σε υποδοχείς αυξάνει τη ροή ιόντων χλωρίου (CI-) στα μετασυναπτικά κύτταρα αυξάνοντας το δυναμικό της μεμβράνης και αναστέλλοντάς το. Η δέσμευση του GABA σε υποδοχείς ενεργοποιεί ένα δεύτερο κανάλι καλίου ανοίγματος αγγελιοφόρου.
Αυτές οι δεσμεύσεις οδηγούν στην αύξηση του δυναμικού της μεμβράνης, το οποίο ονομάζεται Ανασταλτικό Μετασυναπτικό Δυναμικό (IPSP), το οποίο εξουδετερώνει τα διεγερτικά σήματα. Φάρμακα όπως το φαινοβαρβιτάλη, το Valium, το Librium και άλλα καταπραϋντικά δεσμεύονται στους υποδοχείς GABA και ενισχύουν την ανασταλτική δράση του στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
Το αμινοξύ όπως το γλουταμινικό οξύ χρησιμοποιείται σε διεγερτικές συνάψεις στο κεντρικό νευρικό σύστημα και είναι χρήσιμο για μακροχρόνια ενίσχυση ή μνήμη. Η σεροτονίνη και η ισταμίνη διεγείρουν επίσης την εντερική περισταλτική. Οι νευροδιαβιβαστές αντιδρούν διαφορετικά στους υποδοχείς σε διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου. Έτσι, ενώ μπορεί να προκαλέσει διεγερτικό αποτέλεσμα σε μια περιοχή, μπορεί να προκαλέσει ανασταλτική επίδραση σε μια άλλη περιοχή.
Περίληψη:
1. Οι αναστολείς συνάψεων μειώνουν την πιθανότητα του δυναμικού ενεργοποίησης της πυροδότησης ενός κυττάρου, ενώ οι
διεγερτικές συνάψεις αυξάνουν την πιθανότητα.
2. Οι αναπνευστικές συνάψεις πολώνονται στους νευροδιαβιβαστές στην μετασυναπτική μεμβράνη, ενώ οι ανασταλτικές συνάψεις
αποπολώνονται.
3. Οι συναισθηματικές συνάψεις διεγείρουν τους νευροδιαβιβαστές ενώ οι ανασταλτικές συνάψεις τους αναστέλλουν.