Διαφορά μεταξύ HTTP 1. 0 και 1. 1 Διαφορά μεταξύ

HTTP 1. 0 vs 1. 1

Όντας χρήστης του διαδικτύου, πρέπει να έχετε συναντήσει τη χρήση του HTTP. Αυτή είναι μία από τις συνηθέστερες επιστολές ειδικά για τα εκατομμύρια των σελίδων που λειτουργούν επί του παρόντος στο διαδίκτυο. Είναι αυτό ακριβώς το θέμα που είναι το θέμα της συζήτησης εδώ. Προφανώς, αν γνωρίζετε κάτι σχετικά με το HTTP, υπάρχουν δύο εκδόσεις, 1. 0 και 1. 1. Τι ακριβώς σημαίνουν οι δύο εκδόσεις; Παρακάτω είναι μια αναθεώρηση βήμα προς βήμα του HTTP 1. 0 και Http 1. 1.

Ο όρος HTTP αναφέρεται σε πρωτόκολλο μεταφοράς υπερκειμένου. Αυτό λειτουργεί τόσο ως πρωτόκολλο πελάτη όσο και ως πρωτόκολλο διακομιστή, καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο μεταδίδονται και μορφοποιούνται τα μηνύματα στον παγκόσμιο ιστό. Το HTTP 1. 0 εισήχθη στις αρχές του 1996 όταν υπήρξε η εμφάνιση των εταιρειών που μετακινούνται στο διαδίκτυο για επιχειρήσεις. Η δημοτικότητα του HTTP έχει αυξηθεί με το 75% της κίνησης στο Διαδίκτυο να εξαρτάται αποκλειστικά από αυτό.

Το HTTP 1. 0 θα μπορούσε να ορίσει μόνο μέχρι 16 κωδικούς κατάστασης που ήταν ένας αποκλειστικός αριθμός. Ο κύριος περιορισμός της χρήσης των 16 κωδικών κατάστασης ήταν ότι υπήρξε κακή ανάλυση ευκρίνειας που παρατηρήθηκε και έτσι υπήρχε η ανάγκη να παρουσιαστεί το HTTP 1. 1. HTTP 1. 1 ήρθε με 24 κωδικούς κατάστασης που ήταν σε θέση να λύσουν προηγούμενους περιορισμούς που αντιμετώπισε το HTTP 1. 1. Η αναφορά σφαλμάτων έγινε γρηγορότερα και υπήρχε εύκολος εντοπισμός σφαλμάτων όταν συνέβησαν.

Ένα άλλο πλεονέκτημα που προστέθηκε με τη χρήση του HTTP 1. 1 ήταν η επικεφαλίδα προειδοποίησης που είχε την ικανότητα να εκτελεί πολλαπλούς αριθμούς δευτερογενών ειδοποιήσεων κατάστασης. Ο κύριος στόχος των δευτερευόντων ενδείξεων κατάστασης στο HTTP 1. 1 ήταν να ειδοποιήσει τον αποδέκτη ενός προβλήματος όταν έγινε επιτυχής αίτηση. Τα αιτήματα προειδοποίησης που τέθηκαν σε εφαρμογή στο HTTP1. 1 θα μπορούσε να χωριστεί σε δύο κατηγορίες. Οι κλάσεις βασίστηκαν στο πρώτο ψηφίο που παρουσιάστηκε στον τριψήφιο κωδικό. Σε μία κατηγορία, υπήρχε διαγραφή της προειδοποίησης μετά την επιτυχή επικύρωση του κώδικα στην κρυφή μνήμη. Η δεύτερη κατηγορία ήταν αυτή που διατηρήθηκε και έρχεται με μια επανεπικυρωμένη καταχώρηση της μνήμης cache.

Η χρήση του HTTP 1. 0 παρέχεται μόνο με την άδεια για τον βασικό έλεγχο ταυτότητας, ο οποίος αντιμετωπίζει μια πρόκληση με ονόματα χρηστών και κωδικούς πρόσβασης που χρησιμοποιούνται χωρίς κρυπτογράφηση. Αυτό, όπως ορθώς υποθέτετε, αναδεικνύει τον παράγοντα του κινδύνου να υποτιμηθεί. HTTP 1. 0 επίσης δεν έχει εξαρτήσεις και έτσι οι πληροφορίες που συλλέγονται από τη δραστηριότητα του snooping μπορούν να χρησιμοποιηθούν αργότερα στο μέλλον. Η έλευση του HTTP 1. 1 διόρθωσε το ζήτημα, προσφέροντας τη χρήση της εξακρίβωσης πρόσβασης Digest Access. Αυτό αντικατοπτρίζει τη βασική εξακρίβωση της ταυτότητας και επιτρέπει στους κορυφαίους διακομιστές να κάνουν χρήση μιας μοναδικής τιμής, η οποία ουσιαστικά καθιστά δύσκολη την επίτευξη του snooping. Δημιουργείται έλεγχος αθροίσματος του κωδικού πρόσβασης, του ονόματος χρήστη και της τιμής μιας ώρας και όλες αυτές είναι κρυπτογραφημένες.Μπορείτε λοιπόν να είστε βέβαιοι ότι δεν είναι δυνατή η λήψη snooping όταν χρησιμοποιείτε το HTTP 1. 1.

HTTP 1. 0 ο σχεδιασμός χρειάστηκε μια νέα σύνδεση TCP για κάθε αίτημα που έγινε μέσω αυτού. Αυτό προκάλεσε μια πρόκληση καθώς υπήρχε το κόστος και ο χρόνος δημιουργίας μιας νέας σύνδεσης TCP με κάθε αίτημα, καθιστώντας τη σύνδεση πολύ αργή. Για να αντιμετωπίσετε αυτό το HTTP1. 1 ήρθε με τη χρήση των επίμονων συνδέσεων και επίσης τη χρήση των αιτήσεων αγωγού για να εργαστεί στις επίμονες συνδέσεις.

Περίληψη

HTTP σημαίνει πρωτόκολλο μεταφοράς υπερκειμένου

HTTP 1. 1 γενικά μια αναβάθμιση των περιορισμών του HTTP 1. 0

HTTP 1. 0 μπορεί να ορίσει κωδικούς 16status

HTTP 1. 1 μπορεί να ορίσει 24 κωδικοί κατάστασης

HTTP 1. 1 έχει μια προειδοποιητική κεφαλίδα ικανή να παράγει πολλές δευτερεύουσες ειδοποιήσεις κατάστασης

HTTP 1. Ο έλεγχος ταυτότητας δεν είναι ασφαλής, καθώς δεν είναι κρυπτογραφημένος

HTTP 1. 1 ασφαλής, καθώς χρησιμοποιεί ένα checksum του username, τον κωδικό πρόσβασης και την τιμή μιας ώρας.