Διαφορά μεταξύ Ινδουιστικής και Βουδιστικής Ιδέας Μετενσάρκωσης Διαφορά μεταξύ της εισαγωγής

Εισαγωγή

Είναι πράγματι πολύ δύσκολο ακόμα και για τα πιο έξυπνα άτομα αυτού του κόσμου να κατανοήσουν πλήρως αυτά τα λόγια όπως η Θρησκεία, ο Θεός, η Αμαρτία, το Ντάρμα, το Adharma και πολλοί άλλοι φιλοσοφικοί και θρησκευτικοί όροι. Αλλά η πιο περίπλοκη και υποκειμενική είναι «Μετενσάρκωση» (Punah janama) που σημαίνει κυριολεκτικά «αναγέννηση». Ο Ινδουισμός και ο Βουδισμός είναι μόνο δύο βασικές θρησκείες στον κόσμο που όχι μόνο αναφέρουν στον αντίστοιχο θρησκευτικό λόγο τους, αλλά βρουν λεπτομέρειες σχετικά με τη Μετενσάρκωση ή την Αναγέννηση. Αν και η Μετενσάρκωση και η Αναγέννηση σημαίνουν κυριολεκτικά το ίδιο πράγμα. «γέννησε και πάλι», υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο όσον αφορά τις εξηγήσεις στις ινδουϊκές και βουδιστικές γραφές.

Ο όρος

Samsara, , που σημαίνει παγκόσμιο σύστημα κύκλου γέννησης και θανάτου, βρίσκει τόπο εξέχουσας σημασίας στο Veda, το παλαιότερο θρησκευτικό κείμενο του Sanatana Dharma > αναπτύχθηκε στην Ινδία περίπου 1500 - 2000bc. Οι Θεοί και οι Θεές όπως απεικονίζονται στο Sanatana Dharma (ευρέως γνωστός ως Ινδουισμός) λέγεται ότι αναγεννιέται ξανά και ξανά ως Avatars. Η υπογραμμισμένη ιδέα πίσω από την επανενσωμάτωση είναι ότι όλοι είτε ο Θεός, η Θεά ή ο άνθρωπος πρέπει να επανενσαρκωθούν και πρέπει είτε να ανταμειφθούν είτε να τιμωρούνται από τον παντοδύναμο (Vidhata) σύμφωνα με τις καλές ή κακές ενέργειές του (Κάρμα) στην προηγούμενη ζωή. Το γεγονός ότι ακόμη και οι θεοί και οι θεές δεν είναι διατεθειμένοι να είναι υπόλογοι στον παντοδύναμο (Vidhata) για λανθασμένες πράξεις είναι άφθονο υλικό για να μετρήσει το βαθμό σπουδαιότητας «Re-incarnation» λαμβάνει στις ινδιάνικες θρησκευτικές και φιλοσοφικές σκέψεις και τις πεποιθήσεις. Αν και δεν υπάρχει επίσημη αναφορά για επανενσωμάτωση στο χριστιανισμό και το Ισλάμ, όπως εφαρμόζονται από τους πλειοψηφίους, υπάρχουν υποσελίδες αυτών των βασικών θρησκειών, μέλη των οποίων πιστεύουν στην επανενσωμάτωση. Πολλοί μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι ο Μωάμεθ είναι μετενσαρκωμένος στον ιστορικό Μωάμεθ και υπάρχει ευρέως διαδεδομένη πίστη στον Χριστιανισμό ότι ο Ιησούς θα εμφανιστεί ξανά την ημέρα κρίσης. Τα εβραϊκά κείμενα αναφέρουν επίσης τον «ψυχικό κύκλο» ή τη μετανάστευση των ψυχών. Αυτού του είδους η επανενσωμάτωση εντούτοις δεν είναι ένας γενικός κανόνας όπως απαντάται στις θρησκείες που έχουν γεννηθεί στην Ινδία, όπως ο Ινδουισμός του Σαντάνα, ο Βουδισμός και ο Ζαϊνισμός. Ακόμη και πριν οι οργανωμένες θρησκείες (εκτός από τον Ινδουισμό) ξεκίνησαν από τον Βουδισμό, η επανεπένδυση κυριαρχούσε σε φιλοσοφικές σκέψεις και συζητήσεις στην αρχαία Ελλάδα, την Κίνα και τη Νότια Αμερική. Η διαφορά μεταξύ του Ινδουισμού και της Βουδιστικής Αναγέννησης Η επανένταξη

ή ο Punah janama βρίσκεται στον πυρήνα της φιλοσοφίας της θρησκείας των ινδουιστών. Εξακολουθεί να υπάρχει μεγάλη συζήτηση μεταξύ των οπαδών του Ινδουισμού όσον αφορά την αλήθεια στην έννοια της επανενσωμάτωσης.Παρόλα αυτά, είναι απολύτως αποδεκτό ως αλήθεια από την πλειονότητα των Ινδουιστών, ακόμη και αθεϊστών. Οι Ινδουιστές πιστεύουν ότι η ψυχή (Atma) είναι καταστροφική και αιώνια. δεν μπορεί ούτε να καταστραφεί ούτε να δημιουργηθεί. Ένα ανθρώπινο σώμα είναι σαν τη βάση πάνω στην οποία ακολουθείται η ψυχή. Με το

η ψυχή του θανάτου αφήνει το παλιό σώμα και εισέρχεται σε ένα νέο σώμα, και λαμβάνει χώρα μια νέα γέννηση και συνεχίζεται η ίδια διαδικασία. Υπάρχει μια ισχυρή πίστη μεταξύ των Ινδουιστών ότι ένα άτομο (ακόμη και ο Θεός) είναι υπεύθυνο για τον παντοδύναμο για τα λανθασμένα πράγματα του και αντιστρόφως ανταμείβεται για καλές πράξεις από την άποψη της υπηρεσίας προς τον άνθρωπο-είδος και τον Θεό. Οι πράξεις και οι πλάνες συμπεριλαμβάνουν όχι μόνο ορατές και μετρήσιμες ενέργειες αλλά και σκέψεις, πεποιθήσεις, αντιλήψεις, σοφία και άγνοια

. Έτσι ένας άνθρωπος θα επανενσαρκωθεί όχι μόνο για να υπηρετήσει τον όρο της τιμωρίας για λανθασμένες πράξεις ή για να πάρει ανταμοιβές από την άποψη της ευτυχισμένης ζωής για να κάνει καλά πράγματα για το είδος του ανθρώπου και την αναμφισβήτητη αφοσίωση στον Θεό στην τελευταία ζωή αλλά και για να εκπληρώσει ανεκπλήρωτες επιθυμίες της καρδιάς. Πιστεύεται ευρέως στον Ινδουισμό ότι η αφιερωμένη και βαθιά αγάπη για έναν άλλο άνθρωπο, είτε είναι πατέρας, μητέρα, παιδί, αδελφός, αδελφή, φίλος, ρομαντικός σύντροφος ή ακόμα και κατοικίδια ζώα μπορεί να είναι η αιτία της επανενσωμάτωσης των ανθρώπων. Αυτοί ονομάζονται

Maya

(συνημμένο) που συνδέει τα ανθρώπινα όντα με Samsara . Η άγνοια είναι η βασική αιτία της Maya που είναι υλική επιθυμία και προσήλωση στη σχέση. Ένας άνθρωπος απελευθερώνεται από τέτοιους Μάγια με την αφαίρεση μιας τέτοιας άγνοιας και επιτυγχάνεται η τελική χειραφέτηση και τελειώνει ο κύκλος της επαναγεννήσεως. Η επιθυμία για υλική απόλαυση και προσκόλληση σε κοντινούς και αγαπημένους είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Όπως η επιθυμία να γίνει πλούσια είναι μια υλική επιθυμία, καθώς θα ενίσχυε την ευχαρίστηση των οργάνων αίσθησης. Από την άλλη πλευρά, η προσκόλληση σε κοντινούς και αγαπημένους είναι μια βαθύτερη έννοια της Μάγιας, αν και η ευχαρίστηση των οργάνων αίσθησης όπως το μάτι, το αυτί, το άγγιγμα (αίσθηση) και ακόμη και το στοιχείο της σεξουαλικής ευχαρίστησης είναι τα κατασκευάσματα τέτοιων Maya. Ο Λόρδος Κρίσνα στις διδασκαλίες του στην Γκίτα, μια από τις μεγαλύτερες Ινδουιστικές Γραφές, μιλάει για τον Πουρουστόταμα και ο Σρι Ραμακρίσνα, ο μεγάλος ινδός άγιος αναφέρεται στο ίδιο στην Καθαρίτα , που σημαίνει ένα πρόσωπο απαλλαγμένο από κάθε είδους αισθησιακό την ευχαρίστηση ή την ψυχολογική προσκόλληση σε οποιονδήποτε ζωντανό ή νεκρό άνθρωπο-να είναι απαλλαγμένος από τη νέα ενσάρκωση και να επιτύχει τον Moksha (ελευθερία) με το θάνατο. Υπάρχουν περιπτώσεις στην ινδουιστική μυθολογία, όπου ένα rishi (άγιος), ή Deva (Θεός) ή Avatar (ημι-Θεός) κατάρα ενός ανθρώπου ή Rakshash (δαίμονες) να επανενσαρκωθεί ξανά και ξανά να συμβαίνει ένα περιστατικό, να κάνει μια συγκεκριμένη πράξη ή να γεννηθεί ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, πριν οι καταραμένοι να πάρουν τη σωτηρία. Ο λόγος μιας τέτοιας κατάρας μπορεί να κυμαίνεται από τη σεξουαλική αταξία μέχρι την πληγή ή τη θανάτωση ανθρώπων ή ζώων ή την έλλειψη σεβασμού προς τον πτωχό. Η αναγέννηση όπως υποστηρίζεται στον Βουδισμό είναι θεμελιωδώς διαφορετική από την επανενσωμάτωση στον Ινδουισμό, αν και ο Γκαουτάμα Βούδας ο προωθούμενος Βουδισμός έλαβε έμπνευση από τον Ινδουισμό για να εμβαθύνει στην έννοια.Θα ήταν καλό να έχουμε κατά νου ότι με την απαγόρευση του Hinduism δεν υπήρχε θρησκεία εκείνη την εποχή. Όπως και ο Ινδουισμός, η βουδιστική φιλοσοφία δίνει επίσης σε μεγάλο βαθμό έμφαση στον κύκλο γέννησης. Ο Gautama Shakyamuni γεννήθηκε ως πρίγκιπας σε βασιλική οικογένεια στο Lumbini της βόρειας Ινδίας, τώρα στο Βασίλειο του Ιμαλαΐου Νεπάλ, σε 600bc. Σε πολύ νεαρή ηλικία, η ανθρώπινη δυστυχία, ασθένεια, γήρας και θάνατος μετέτρεψαν τον Γκαουτάμα και έγινε μια μεταβολή του παραδείγματος. Ο Gautama έγινε ασκητής και άφησε το παλάτι για να βρει απαντήσεις σε αυτές τις βαθιά ενοχλητικές ερωτήσεις. Ενώ αναζητούσε την αλήθεια της ζωής ο Gautama ήρθε να συνειδητοποιήσει την ιδέα της νέας γεννήσεως. Η αναγέννηση όπως έχει αντιληφθεί ο Βούδας και που πιστεύεται από τους οπαδούς του Βουδισμού είναι θεμελιωδώς διαφορετική στο ότι ο βουδισμός δεν πιστεύει σε καμία αιωνιότητα και καταστροφικότητα της ψυχής. Για τον Βούδα, η γνώση της αναγέννησης ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της Νιρβάνα (πνευματική αφύπνιση) που πέτυχε κάτω από το διάσημο δέντρο του Bodhi στη βόρεια Ινδία. Κατά τη διαδικασία της πνευματικής αφύπνισης, ο Βούδας είπε ότι γνώρισε την προηγούμενη ζωή του στη γη. Οι Βουδιστές που φωτίζονται από τις διδασκαλίες του Βούδα δεν πιστεύουν ότι η Atma ή η ψυχή είναι αιώνια και απελευθερώνεται από ένα νεκρό σώμα και εισέρχεται σε ένα νεογέννητο σώμα, αλλά προσυπογράφουν την άποψη ότι υπάρχει κατάσταση ύπαρξης για τα ζωντανά όντα ξανά και ξανά, ότι είναι η εκ νέου γέννηση ακολουθεί το νόμο της σχέσης αιτίου-αποτελέσματος. Και αυτό συμβαίνει επειδή οι συνθήκες που οδηγούν στη γέννηση εμφανίζονται ξανά και ξανά.

Ο Βούδας λέγεται ότι έχει επιτύχει το Νιρβάνα κατά τη διάρκεια του διαλογισμού. Από τον Νιρβάνα ο Βούδας σήμαινε ότι δεν δεσμεύεται από όλες τις γήινες προσκολλήσεις, και έτσι απελευθερώνεται από τον κύκλο της νέας γεννήσεως. Σύμφωνα με τον Βούδα, η τελική χειραφέτηση συμβαίνει όταν κάποιος μπορεί να σβήσει το καίγοντας πάθος της επιθυμίας, της ζήλιας, του μίσους, της απληστίας, της αγάπης, της στοργής και της άγνοιας. Αυτό σημαίνει ότι ο κύκλος της νέας γέννησης σπάει τη στιγμή που ένα άτομο αποβάλλεται απόλυτα από όλες τις υλικές και ψυχολογικές επιθυμίες, έτσι ώστε οι λόγοι να ζουν στη γη παύουν να υπάρχουν. Τη στιγμή που ο κύκλος σπάει, ένα αίσθημα Parama shanti ή απόλυτης ευδαιμονίας γεμίζει την καρδιά, αν και οι βουδιστικές λογοτεχνίες είναι σιωπηλοί για τη φύση αυτής της ευδαιμονίας. Ο Βουδισμός δεν πιστεύει στο δόγμα των ινδουιστών για ανταμοιβή ή τιμωρία για πράξεις προηγούμενης ζωής. Στο Veda, βρίσκουμε περίτεχνα κείμενα για τους τρόπους επίτευξης του Moksha ή αυτοπραγμάτωσης. Αυτά είναι η Bhakti Marg ή αφοσίωση στο Θεό, Γιάνα Marg ή σοφία, και Κάρμα ή πράξεις. Αλλά οι Βουδιστές πιστεύουν ότι η αφοσίωση στον Θεό δεν μπορεί να δώσει nirvana σε ένα άτομο. Στην πραγματικότητα ο Βούδας δεν ζήτησε εκατό τοις εκατό αφοσίωσης από τους οπαδούς του, καθώς δεν το θεωρούσε απαραίτητο ή επαρκές για να επιτύχει το Nirvana. Οι Βουδιστές δεν συνυπογράφουν την άποψη ότι η ψυχή μεταναστεύει από το ένα σώμα στο άλλο, καθώς δεν υπάρχει τίποτα ως μόνιμη ψυχή. Μάλλον πιστεύουν ότι το σώμα και το μυαλό μας αποτελούνται από ενέργεια και μόρια, που ποτέ δεν εξαντλούνται. Τοποθετημένα στην τέλεια περίσταση, αυτά αρχίζουν να λειτουργούν σε ένα νεογέννητο. Περίληψη (1)

Ο Ινδουισμός πιστεύει στην επανενσωμάτωση. Ο Βουδισμός πιστεύει στην αναγέννηση.

(2)

Η επανεπένδυση είναι παρόμοια με τη μετανάστευση των ψυχών. Η αναγέννηση δεν είναι παρόμοια με τη μετανάστευση της ψυχής.

(3)

Η επανεπένδυση βασίζεται στη μονιμότητα, την αιωνιότητα και την καταστροφική ψυχή. Ο Βουδισμός δεν πιστεύει σε καμία τέτοια ιδιότητα της ψυχής.

(4) Στον Ινδουισμό, η επανενσωμάτωση γίνεται όπως κάθε άνθρωπος πρέπει να διευθετήσει τον λογαριασμό του για καλές ή κακές πράξεις τελευταίας ζωής. Η αναγέννηση στον Βουδισμό δεν έχει καμία σχέση με τις πράξεις της τελευταίας ζωής.

(5) Στον Ινδουισμό, η αδιαμφισβήτητη παράδοση στον Θεό μπορεί να βοηθήσει έναν άνθρωπο να ξεσηκωθεί από την αλυσίδα της αναγέννησης. Ο Βουδισμός δεν πιστεύει ότι η αφοσίωση στον Θεό μπορεί να φέρει τη Νιρβάνα για ένα άτομο.