Διαφορά μεταξύ του αντισταθμιστικού κεφαλαίου και του ιδιωτικού μετοχικού κεφαλαίου Η διαφορά μεταξύ των

να κερδίσουν χρήματα στη χρηματοπιστωτική αγορά, οι επενδυτές έχουν εισαχθεί σε ένα μεγάλο αριθμό μέσων, όπως ομόλογα, μετοχές, αμοιβαία κεφάλαια, προθεσμιακές συμβάσεις, συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης και άλλα. Ωστόσο, προκειμένου να διαφοροποιηθεί περαιτέρω ο κίνδυνος και να ενισχυθεί το χαρτοφυλάκιο, οι επενδυτές μπορούν επίσης να πάνε για αμοιβαία κεφάλαια κινδύνου και κεφάλαια ιδιωτικών συμμετοχών. Τα κεφάλαια αυτά πωλούνται στην αγορά μέσω ιδιωτικών προσφορών που εξαρτώνται από εξαιρέσεις από την καταχώριση. Τα κεφάλαια των επενδυτών συνδέονται με τις επενδύσεις αυτές περισσότερο από άλλα χρεόγραφα, όπως τα αποθέματα ή τα χρηματιστήρια που διαπραγματεύονται στο χρηματιστήριο, με πρόθεση να επιτύχουν καλύτερα κέρδη. Παρόλο που και οι δύο επενδυτικές ευκαιρίες μιλάνε συχνά με την ίδια αναπνοή και εμπίπτουν στην κατηγορία των εναλλακτικών επενδύσεων, υπάρχουν ακόμα ορισμένες διαφορές μεταξύ των δύο.

Αμοιβαία κεφάλαια κινδύνου

Τα αμοιβαία κεφάλαια κινδύνου και οι εταιρικές σχέσεις επενδύσεων είναι το ένα και το αυτό πράγμα. Η λέξη "hedge" σημαίνει προστασία από τις οικονομικές απώλειες, και γι 'αυτό ακριβώς έχουν σχεδιαστεί αυτά τα κεφάλαια. Η επένδυση γίνεται με τη συγκέντρωση κεφαλαίων, με την οποία χρησιμοποιούνται διάφορες στρατηγικές για την επίτευξη υψηλών κερδών για τους επενδυτές.

Σκοπός των αμοιβαίων κεφαλαίων αντιστάθμισης κινδύνου είναι να επωφεληθούν όσο το δυνατόν συντομότερα από τις επενδύσεις. Για να γίνει αυτό, οι επενδύσεις γίνονται αρχικά σε πολύ ρευστά χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία, έτσι ώστε να παράγουν γρήγορα αποδόσεις σε μία επένδυση και στη συνέχεια να μεταφέρουν τα χρήματα σε μια άλλη επένδυση που είναι μάλλον πολλά υποσχόμενη. Σε αντίθεση με τα αμοιβαία κεφάλαια, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μια ποικιλία χρηματοοικονομικών τίτλων. Τα αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου μπορούν να επενδύσουν σε ποικίλα μέσα, μεταξύ των οποίων το arbitrage, τα ομόλογα, τα αποθέματα, τα παράγωγα, τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης, τα εμπορεύματα και οποιαδήποτε ασφάλεια με δυνατότητα να αποκομίσουν υψηλά κέρδη σε σύντομο χρονικό διάστημα.

- 9 -> Ιδιωτικά Μετοχικά Κεφάλαια

Τα ιδιωτικά κεφάλαια, από την άλλη πλευρά, είναι ένα κεφάλαιο που επενδύεται από πλούσιους ιδιώτες με σκοπό την απόκτηση μετοχικού κεφαλαίου σε μια επιχείρηση. Αυτά τα κεφάλαια μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την εκπλήρωση των απαιτήσεων κεφαλαίου κίνησης μιας επιχείρησης προκειμένου να βελτιωθεί ο ισολογισμός ή μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ουσιαστική επένδυση για την ομαλή διεξαγωγή των πράξεων με αποτελεσματικό τρόπο. Οι κύριοι συνεισφέροντες σε ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια είναι διαπιστευμένοι επενδυτές και θεσμικοί επενδυτές, καθώς μπορούν να αντέξουν οικονομικά να επενδύσουν τα κεφάλαιά τους για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Τα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια είναι σαν την επένδυση σε κεφάλαια επιχειρηματικού κινδύνου, όπου επενδύουν σε επιχειρήσεις και ακίνητα με στόχο τη διαχείριση, την ανάπτυξη και την τελική πώληση των περιουσιακών στοιχείων. Χρειάζεται συνήθως περίπου τρία έως πέντε χρόνια για να γίνει μια επένδυση πλήρως υλοποιημένη. Τα ιδιωτικά κεφάλαια χρησιμοποιούνται επίσης για τη μετατροπή της δημόσιας επιχείρησης σε ιδιωτικό τομέα, όπου οι επιχειρήσεις υπόκεινται σε λιγότερο έλεγχο από τους δημόσιους επενδυτές.

Διαφορές

Είναι σημαντικό ο επενδυτής να γνωρίζει τις διαφορές προκειμένου να λαμβάνει σωστές επενδυτικές αποφάσεις, λαμβάνοντας υπόψη τη δομή, τους όρους, την κατάσταση ρευστότητας, τις επιδόσεις, τους φόρους, τους κινδύνους κλπ.

Διαφορά

Η πρώτη διαφορά μεταξύ αυτών των δύο τύπων επενδύσεων είναι ότι είναι διαρθρωτικά διαφορετικές. Το ιδιωτικό κεφάλαιο είναι ένα επενδυτικό κεφάλαιο κλειστού τύπου, καθώς η τρέχουσα τιμή του στην αγορά δεν μπορεί να προσδιοριστεί εύκολα και δεν μπορεί να μεταφερθεί για ορισμένο χρονικό διάστημα. Ενώ τα αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου εμπίπτουν στην κατηγορία του αμοιβαίου κεφαλαίου ανοικτού τύπου, όπου δεν υπάρχει περιορισμός στη δυνατότητα μεταφοράς κεφαλαίων και στοιχείων του ενεργητικού, είναι εύκολα επισημανθέντα στην αγορά.

Όροι του Ταμείου

Η διάρκεια των ιδιωτικών επενδυτικών κεφαλαίων ποικίλει από δέκα έως δώδεκα χρόνια βάσει ορισμένων κριτηρίων. Η περίοδος μπορεί να παραταθεί από διαχειριστή κεφαλαίων μετά από τη συναίνεση όλων των επενδυτών. Από την άλλη πλευρά, τα hedge funds δεν έχουν συγκεκριμένο όρο.

Πότε να επενδύσετε;

Ο επενδυτής δεν χρειάζεται να επενδύει άμεσα σε ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια. Αντ 'αυτού, μπορεί να υποβάλει τη δέσμευσή του να επενδύσει στο μέλλον για κάθε συμφωνία που έχει οριστικοποιηθεί από έναν διαχειριστή χαρτοφυλακίου στην ιδιωτική αγορά. Δεν υπάρχει καθορισμένο χρονικό διάστημα ως προς το πότε μπορούν να καλούνται τα χρήματα.

Σε περίπτωση αμοιβαίων κεφαλαίων κινδύνου, οι επενδυτές πρέπει να επενδύσουν άμεσα τα χρήματα, τα οποία κατευθύνονται κατευθείαν στις εμπορεύσιμες αξίες που διαπραγματεύονται σε πραγματικό χρόνο.

Στρατηγική

Τα αμοιβαία κεφάλαια κινδύνου διαχειρίζονται και λειτουργούν από εμπόρους της αγοράς, οι οποίοι είναι επαγγελματίες επενδύσεων. Μετακινούνται μέσα και έξω από τα χρηματοπιστωτικά μέσα και αναζητούν τις καλύτερες δυνατές αποδόσεις. Οι διαχειριστές των αμοιβαίων κεφαλαίων κινδύνου τείνουν να διατρέχουν υψηλό κίνδυνο για να δημιουργήσουν υψηλό επίπεδο κερδών.

Τα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια επενδύονται είτε αγοράζοντας μια ολόκληρη επιχείρηση είτε αποκτώντας επιλεγμένα περιουσιακά στοιχεία. Αυτές οι επιχειρήσεις είναι ως επί το πλείστον χαμηλές επιδόσεις και οι εταιρείες ιδιωτικών μετοχών τις αγοράζουν προκειμένου να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους χρησιμοποιώντας τη δική τους επαγγελματική πείρα.

Βραχυπρόθεσμα Κέρδη κατά. Μακροπρόθεσμα κέρδη

Όπως αναφέρθηκε ήδη, τα αμοιβαία κεφάλαια κινδύνου επικεντρώνονται στην κερδοφορία βραχυπρόθεσμων κερδών. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει με τα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια, καθώς διατηρούν την εστίασή τους στις μακροπρόθεσμες προοπτικές του χαρτοφυλακίου των επιχειρήσεων στις οποίες επενδύουν ή αποκτούν. Αφού μπορέσουν να ασκήσουν ουσιαστικό έλεγχο σε μια εταιρεία, μπορούν να κάνουν αλλαγές στη διοίκηση της εταιρείας, να εξορθολογίσουν τις εργασίες τους και να πουλήσουν μια εταιρεία με κέρδη, ιδιωτικά ή μέσω δημόσιας εγγραφής (Initial Public Offering) σε χρηματιστηριακή αγορά.

Επίπεδο κινδύνου

Υπάρχει σημαντική διαφορά μεταξύ του επιπέδου κινδύνου των αμοιβαίων κεφαλαίων κινδύνου και των ιδιωτικών επενδυτικών κεφαλαίων. Παρόλο που και τα δύο ταμεία αναλαμβάνουν τη διαχείριση του κινδύνου επενδύοντας σε επενδύσεις υψηλού κινδύνου καθώς και σε ασφαλέστερες επενδύσεις χαμηλού κινδύνου, τα αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου τείνουν να επιτυγχάνουν βραχυπρόθεσμα κέρδη, οδηγώντας τελικά σε υψηλότερο κίνδυνο.

Μέτρηση απόδοσης

Η απόδοση των κεφαλαίων ιδιωτικών κεφαλαίων μπορεί να μετρηθεί υπολογίζοντας τον εσωτερικό συντελεστή απόδοσης (IRR), όπου εφαρμόζεται ένα ελάχιστο ποσοστό εμποδίων στα ίδια κεφάλαια.Ενώ τα κέρδη από τα αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου είναι άμεσα και για να κερδηθούν τα κίνητρα, το σημείο αναφοράς χρησιμοποιείται για τη μέτρηση των επιδόσεων.

Κατανομή και διανομή κεφαλαίων

Μια άλλη κύρια διαφορά μεταξύ αυτών των κεφαλαίων είναι η κατανομή και η διανομή κεφαλαίων μεταξύ των διαχειριστών και των επενδυτών. Οι επενδυτές δεν μπορούν ποτέ να ανακτήσουν τα χρήματα των επενδύσεων από τα αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης μέχρι να τερματιστούν τα κεφάλαια για κάποιο λόγο ή αν αποφασίσουν να αποσύρουν. Στην περίπτωση ιδιωτικών κεφαλαίων, τα χρήματα που παράγονται από την εκκαθάριση χαρτοφυλακίου διανέμονται μέχρις ότου οι επενδυτές λάβουν ολόκληρο το ποσό που αρχικά επενδύουν. Παίρνουν επίσης μερικές φορές προτιμώμενες αποδόσεις, οι οποίες αντιπροσωπεύουν ένα ποσοστό του συνεισφέροντος ποσού των επενδυτών.

Ρευστότητα

Η ρευστότητα δείχνει την ικανότητα του διαχειριστή περιουσιακών στοιχείων να παράγει μετρητά. Παρόλο που και οι δύο επενδύσεις θεωρούνται λιγότερο ρευστοί σε σχέση με άλλους επενδυτικούς φορείς, τα αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου είναι ακόμη πιο ρευστά από τα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια σύμφωνα με τα συμπεράσματα του συμβουλευτικού συμβουλίου για το Σχέδιο Ευημερίας των εργαζομένων και συνταξιοδοτικών παροχών που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα των ΗΠΑ Υπουργείο Εργασίας. Επιπλέον, η αξία ενός περιουσιακού στοιχείου σε χαρτοφυλάκιο μετοχικών κεφαλαίων δεν είναι εύκολο να προσδιοριστεί σε σύγκριση με ένα hedge fund λόγω της φύσης των περιουσιακών στοιχείων που κατέχουν.

Φόροι

Υπάρχει ένα έντυπο που ονομάζεται Κ-1 από τα αμοιβαία κεφάλαια κινδύνου και τα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια, στα οποία αναφέρονται τα φορολογητέα κέρδη, τα έσοδα και οι ζημίες των επενδυτών. Στην περίπτωση των αμοιβαίων κεφαλαίων κινδύνου, ένα μέρος των βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων κερδών βασίζεται στο πόσο συχνά διαχειρίζεται ο διαχειριστής χαρτοφυλακίου τα επενδυτικά περιουσιακά στοιχεία. Τα ομόλογα και άλλα έσοδα που παράγουν χρηματοοικονομικούς τίτλους που κατέχονται από τα αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου μπορούν να προκαλέσουν τον κανονικό φόρο εισοδήματος.

Όσον αφορά τα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια, οι περισσότερες συμμετοχές παραμένουν στο χαρτοφυλάκιο περιουσιακών στοιχείων για περίοδο μεγαλύτερη των δώδεκα μηνών. Συνεπώς, θεωρούνται κεφαλαιουχικά κέρδη επί των οποίων επιβάλλεται φόρος.