Διαφορά μεταξύ φορολογικής και νομισματικής πολιτικής

Δημοσιονομικές έναντι νομισματικής πολιτικής

Κάθε δεύτερη μέρα ακούμε κάποια νέα σχετικά με τις αλλαγές στις δημοσιονομικές πολιτικές της κυβέρνησης. Μπορούμε επίσης να δούμε ότι οι οικονομολόγοι συζητούν διάφορες νομισματικές πολιτικές της κυβέρνησης. Αν και γνωρίζουμε ότι τόσο η δημοσιονομική όσο και η νομισματική αφορούν την οικονομία, δεν μπορούμε να διακρίνουμε διαφορές μεταξύ της δημοσιονομικής και της νομισματικής πολιτικής. Υπάρχουν ομοιότητες υπό την έννοια ότι τόσο η νομισματική όσο και η δημοσιονομική πολιτική έχουν ως στόχο να δώσουν καθοδηγητική δύναμη στην οικονομία, εάν κινούνται με αργό ρυθμό. Ωστόσο, υπάρχουν πολλές διαφορές που θα επισημανθούν σε αυτό το άρθρο.

Η δημοσιονομική πολιτική αφορά τη φορολογία και τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση προτίθεται να δαπανήσει τα έσοδα που παράγονται μέσω αυτής της πολιτικής. Από την άλλη πλευρά, η νομισματική πολιτική αφορά όλες τις προσπάθειες που καταβάλλει η κυβέρνηση και η κορυφαία τράπεζα της χώρας για να σταθεροποιήσει την οικονομία με άντληση χρημάτων (διατήρηση της προσφοράς) και καθορισμό επιτοκίων που επηρεάζουν τον πληθυσμό γενικότερα. Τόσο η δημοσιονομική όσο και η νομισματική πολιτική έχουν επιπτώσεις στη ζωή του κοινού, καθώς οι δημόσιες δαπάνες και η παραγωγή εσόδων καθορίζει τα επίπεδα εισοδήματος του κοινού ανθρώπου, όπως και οι πολιτικές που δηλώνει η τράπεζα κορυφής για την αύξηση ή τη μείωση της ρευστότητας στην οικονομία.

Οι δημοσιονομικές πολιτικές μιας κυβέρνησης καθίστανται σαφείς κάθε χρόνο μέσω του προϋπολογισμού χρηματοδότησης που διαβάζεται από τον υπουργό Οικονομικών. Ωστόσο, η τράπεζα κορυφής και ο διοικητικός της συμβούλιο ασχολούνται με τις νομισματικές πολιτικές, οι οποίες λαμβάνουν ad hoc μέτρα για την εξυγίανση μιας υπερθερμωμένης οικονομίας και επίσης την άντληση χρημάτων για την αύξηση της προσφοράς χρήματος εάν υπάρχει υποτονικότητα στην οικονομία.

Είναι η προσπάθεια κάθε κυβέρνησης να αυξήσει τα έσοδα και να μειώσει τις δαπάνες. Ωστόσο, δεν είναι κανονικά δυνατόν να μειωθούν οι δαπάνες ως αποτέλεσμα των πληθωριστικών πιέσεων και αυτό απαιτεί επίσης τη δημιουργία περισσότερων εσόδων για την τροφοδότηση της οικονομίας. Όλη αυτή η χειραγώγηση των διαθέσιμων πόρων για την εκτέλεση αναπτυξιακών προγραμμάτων αντικατοπτρίζεται στη δημοσιονομική πολιτική της κυβέρνησης. Όταν σημειώνεται κάμψη στην οικονομία (το ΑΕΠ δεν αυξάνεται όπως αναμενόταν), η κυβέρνηση, στην προσπάθειά της να δώσει κίνητρα στην οικονομία, προτείνει φορολογικές περικοπές ώστε να απελευθερωθούν περισσότερα χρήματα για επιχειρηματικές και βιομηχανικές δραστηριότητες. Το ίδιο επιδιώκεται να επιτευχθεί μέσω της νομισματικής πολιτικής που ανακοινώνεται από την τράπεζα κορυφής. Η τράπεζα χαμηλώνει το επιτόκιο για να απελευθερώσει περισσότερα χρήματα με μειωμένα επιτόκια στις βιομηχανίες και τη γεωργία για να προωθήσει τις αναπτυξιακές δραστηριότητες.

Ένα όπλο στα χέρια της κεντρικής τράπεζας μιας χώρας είναι το ποσοστό αποθεματικών σε μετρητά ή το CRR, το οποίο είναι το χρηματικό ποσό που όλες οι τράπεζες πρέπει να καταθέσουν στην τράπεζα κορυφής. Οποτεδήποτε, η οικονομία χρειάζεται περισσότερα χρήματα, αυτή η CRR μειώνεται για να διαθέσει περισσότερα διαθέσιμα κεφάλαια στη διάθεση των εμπορικών τραπεζών, τα οποία μπορούν να προωθήσουν σε διάφορους τομείς της οικονομίας.Από την άλλη πλευρά, μια υψηλότερη CRR εμποδίζει τις τράπεζες να παρέχουν εύκολα δάνεια στη βιομηχανία και τη γεωργία, περιορίζοντας έτσι την οικονομία και περιορίζοντας την προσφορά χρήματος.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ δημοσιονομικής και νομισματικής πολιτικής; • Η νομισματική πολιτική αναγγέλλεται από την κορυφαία τράπεζα της χώρας, ενώ η δημοσιονομική πολιτική ανακοινώνεται από τον προϋπολογισμό του υπουργείου Οικονομικών • Η δημοσιονομική πολιτική αφορά την παραγωγή εσόδων μέσω της φορολογίας και των κρατικών δαπανών. • Η νομισματική πολιτική σχετίζεται με τις προσπάθειες που έχουν αναληφθεί για την αγορά της κεντρικής τράπεζας για να δοθεί ώθηση στην οικονομία. • Οι δημοσιονομικές πολιτικές έχουν ετήσια χαρακτήρα, ενώ οι νομισματικές πολιτικές είναι ad hoc και εξαρτώνται από την οικονομική κατάσταση στη χώρα.