Διαφορά μεταξύ σιδηρούχων μετάλλων και μη σιδηρούχων μετάλλων
Σιδηρούντα μέταλλα έναντι μη σιδηρούχων μετάλλων
Τα σιδηρούχα μέταλλα και τα μη σιδηρούχα μέταλλα είναι υποδιαιρέσεις μεταλλικών στοιχείων. Τα χημικά στοιχεία που απαντώνται στη φύση ταξινομούνται ευρέως σε δύο κατηγορίες, μέταλλα και μη μέταλλα. Τα μέταλλα είναι ουσίες που είναι καλές αγωγούς ηλεκτρισμού και θερμότητας, είναι εύκαμπτες και όλκιμες και έχουν λαμπερή εμφάνιση. Τα μέταλλα χωρίζονται περαιτέρω σε δύο ομάδες που ονομάζονται σιδηρούχα μέταλλα και μη σιδηρούχα μέταλλα. Η λέξη σιδηρούχος προέρχεται από τη λατινική λέξη Ferrum που σημαίνει οτιδήποτε περιέχει σίδηρο. Ως εκ τούτου, σιδηρούχα μέταλλα είναι αυτά που περιέχουν σίδηρο σε κάποια μορφή και ποσοστό. Λόγω της παρουσίας σιδήρου, τα σιδηρούχα μέταλλα είναι μαγνητικά και αυτή η ιδιότητα τα διαφοροποιεί από μη σιδηρούχα μέταλλα. Τα σιδηρούχα μέταλλα έχουν επίσης υψηλή αντοχή σε εφελκυσμό. Μερικά παραδείγματα σιδηρούχων μετάλλων είναι ο άνθρακας, ο ανοξείδωτος χάλυβας και ο σφυρήλατος σίδηρος. Μερικά παραδείγματα μη σιδηρούχων μετάλλων είναι το αλουμίνιο, ο ορείχαλκος, ο χαλκός κλπ.
Τα μη σιδηρούχα μέταλλα έχουν ιδιότητες διαφορετικές από τα σιδηρούχα μέταλλα και χρησιμοποιούνται για βιομηχανικές εφαρμογές. Χρησιμοποιούνται κυρίως λόγω μειωμένου βάρους, υψηλότερης αντοχής, μη μαγνητικών ιδιοτήτων, υψηλότερων σημείων τήξης και αντοχής στη διάβρωση, χημικών ή ατμοσφαιρικών. Αυτά τα μη σιδηρούχα μέταλλα είναι επίσης ιδανικά για ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές εφαρμογές.
Έτσι, είναι σαφές ότι το μη σιδηρούχο μέταλλο είναι οποιοδήποτε μέταλλο που δεν περιέχει σίδηρο ή οποιοδήποτε κράμα μετάλλων που δεν περιέχει σίδηρο ως συστατικό. Τα περισσότερα, αλλά όχι όλα, τα σιδηρούχα μέταλλα είναι μαγνητικά, αλλά στο μαγνητισμό, τα σιδηρούχα μέταλλα ποικίλουν ανάλογα με την ποσότητα σιδήρου που περιέχουν. Ο ανοξείδωτος χάλυβας, αν και περιέχει σίδηρο, δεν είναι μαγνητικό λόγω της διαδικασίας που το καθιστά ανοξείδωτο. Βάλλεται σε νιτρικό οξύ για να απαλλαγεί από το σίδηρο και αυτό που παραμένει είναι πολύ νικέλιο καθιστώντας το μη μαγνητικό αν και εξακολουθεί να ταξινομείται ως σιδηρούχο μέταλλο. Τα σιδηρούχα μέταλλα είναι γνωστά για την ικανότητά τους να επιτρέπουν την οξείδωση, η οποία είναι μια ιδιότητα γνωστή ως διάβρωση. Η οξείδωση των σιδηρούχων μετάλλων μπορεί να παρατηρηθεί σε μια κοκκινωπή καφέ απόθεση στην επιφάνεια που είναι ένα οξείδιο του σιδήρου.