Διαφορά μεταξύ διακρίσεων και προκαταλήψεων Διαφορά μεταξύ

Διακρίσεις έναντι Προδοσίας

Η ανθρώπινη συμπεριφορά ορίζεται ως αντίδραση του ανθρώπου ή αντίδραση σε εξωτερικό ή εσωτερικό παράγοντα. Σχεδιάστηκε με τέτοιο τρόπο ώστε να εξασφαλίζει την επιβίωση του ανθρώπου ενάντια στο περιβάλλον και την ανάπτυξή του ως ατόμου. Επηρεάζεται από παράγοντες όπως το συναίσθημα, η ηθική, ο πολιτισμός, η πειθώ και η γενετική.

Πώς μια ορισμένη ανθρώπινη συμπεριφορά γίνεται αποδεκτή εξαρτάται από τις προδιαγραφές κάθε κοινωνίας. Ορισμένα είδη ανθρώπινης συμπεριφοράς είναι αποδεκτά ενώ άλλα δεν είναι. Ορισμένοι είναι συνηθισμένοι και μερικοί είναι ασυνήθιστοι, ενώ άλλοι μπορούν να προκαλέσουν αντιπαραθέσεις.

Δύο πολύ αμφιλεγόμενες ανθρώπινες συμπεριφορές είναι διακρίσεις και προκαταλήψεις. Σε όλη την ανθρώπινη ιστορία, οι άνθρωποι έχουν εκδηλώσει διακρίσεις και προκαταλήψεις εναντίον ορισμένων ατόμων καθώς και κατά ορισμένων γεγονότων, τροφίμων και πραγμάτων.

Παρόλο που τόσο η διάκριση όσο και η προκατάληψη οδηγούν σε αρνητική στάση απέναντι σε κάποιον ή κάτι και μπορούν να αναφέρονται σε παρόμοιες περιστάσεις, είναι διαφορετικές μεταξύ τους. Συμπληρώνονται μεταξύ τους, καθώς η προκατάληψη οδηγεί συχνά σε διακρίσεις, διότι η διάκριση βασίζεται σε προκαταλήψεις. Οι διακρίσεις ορίζονται ως η άδικη μεταχείριση ενός ατόμου ή μιας ομάδας ανθρώπων που βασίζεται σε ευνοιοκρατία και προκατάληψη. Έρχεται σε διάφορες μορφές από την ήπια διάκριση της επιλογής να τρώνε ορισμένα τρόφιμα σε σχέση με άλλους με την πιο επιβλαβή διάκριση εις βάρος των μελών του αντίθετου φύλου ή του σεξισμού.

Τότε υπάρχει κροϊσμός που ευνοεί φίλους και συνεργάτες. του ρατσισμού ή της φυλετικής διάκρισης που αποτελεί καταχρηστική μεταχείριση ατόμων από άλλη φυλή · ετεροσεξισμός που αποτελεί διάκριση κατά των ομοφυλοφίλων και πολλών άλλων. Ως εκ τούτου, η διάκριση είναι η συμπεριφορά ενός ατόμου απέναντι σε ορισμένα πράγματα και ανθρώπους. Είναι η πράξη της αγάπης ή της ανυπακοής κάποιος ή κάτι τέτοιο. Αποτυπώνεται στην ομιλία, δράση και στάση ενός ατόμου και θεωρείται ως μια αντιπροσώπευση της προκατάληψης.

Η προκατάληψη ορίζεται ως υπόθεση για κάποιον ή κάτι τέτοιο. Αναφέρεται στην πράξη της κριτικής των ανθρώπων με βάση το φύλο, τη φυλή, την κοινωνική τάξη, τη θρησκεία, την εθνότητα ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό, χωρίς να έχει επαρκή γνώση των γεγονότων. Είναι μια αφηρημένη προκατάληψη για κάτι ή για κάποιον που είναι προκατειλημμένος. Τα ταμπού και η μεροληψία είναι κοινές προκαταλήψεις. Οι άνθρωποι αναπτύσσουν προκαταλήψεις που εξαρτώνται από τον τρόπο με τον οποίο προέρχονται και από τον πολιτισμό και τις πεποιθήσεις τους.

Οι άνθρωποι εκδηλώνουν τις προκαταλήψεις τους με τον τρόπο που αλληλεπιδρούν με άλλους ανθρώπους. δείχνοντας τη διάκριση τους σε πράγματα ακόμη και χωρίς να γνωρίζουν γεγονότα. Η προκατάληψη είναι ο σχηματισμός προτιμήσεων στο μυαλό, ενώ η διάκριση μεταφράζει αυτές τις σκέψεις σε δράση.

Περίληψη:

1. Οι διακρίσεις είναι η άδικη μεταχείριση ενός ατόμου ή μιας ομάδας ανθρώπων με βάση τα συναισθήματα και τις προτιμήσεις ενός ατόμου, ενώ η προκατάληψη είναι η υπόθεση ενός ατόμου για κάτι ή για κάποιον.

2. Οι διακρίσεις είναι μια εκδήλωση της προκατάληψης ή της άσκησης προκατάληψης σε δράση, ενώ η προκατάληψη είναι μια αφηρημένη προκαταρκτική αντίληψη και είναι μόνο στο μυαλό.

3. Και οι προκαταλήψεις και οι διακρίσεις αντικατοπτρίζονται στη δράση, την ομιλία και τη στάση του ατόμου. Ενώ η προκατάληψη περιορίζεται στις εσωτερικές σκέψεις του ανθρώπου, η διάκριση μπορεί να είναι πολύ εμφανής.

4. Η προκατάληψη είναι ο σχηματισμός εντυπώσεων και ερμηνειών για τα πράγματα και τους ανθρώπους, ενώ η διάκριση είναι η μετάφραση αυτών των εντυπώσεων και η μετατροπή τους σε πράξεις.