Διαφορά μεταξύ αργίλου και κεριού

Πηλός εναντίον κεριού | Υπολείμματα αργιλίου, ιζηματογενής άργιλος, φυσικός κερί, συνθετικός κερί

Ο πηλός και ο κερί έχουν παρόμοια φύση λόγω της πλαστικότητας τους. Ωστόσο, όσον αφορά την προέλευση, τις συνθέσεις και τη χρήση, είναι τελείως διαφορετικές.

Πηλός

Ο πηλός σχηματίζεται φυσικά και περιέχει λεπτές μεταλλικές σπόρους. Κατά την εξέταση της χημικής σύνθεσης του πηλού, έχει έντονα πυριτικά άλατα αργιλίου. Τα διασυνδεδεμένα πυριτικά άλατα είναι διατεταγμένα σε φύλλα σε πηλό. Ένα άλλο φύλλο που περιέχει μεταλλικά άτομα, οξυγόνο και υδροξύλιο θα συνδυαστεί με το πρώτο φύλλο, για να σχηματίσει ένα ορυκτό δύο επιπέδων όπως ο καολινίτης. Μερικές φορές μπορεί να υπάρχουν τρεις δομές φύλλων (π.χ.: βερμικουλίτης), όπου το δεύτερο φύλλο βρίσκεται μεταξύ των δύο φύλλων διοξειδίου του πυριτίου. Κανονικά, περιέχει πολλές ακαθαρσίες, οι οποίες βρίσκονται στο έδαφος. Παράγεται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ως αποτέλεσμα της φυσικής και χημικής αντοχής των πετρωμάτων, σχηματίζεται πηλός. Οι όξινοι διαλύτες όπως το ανθρακικό οξύ μπορεί να προκαλέσουν χημικές καιρικές συνθήκες και να απελευθερώσουν μικρά σωματίδια ορυκτών από μαζικούς βράχους. Επιπλέον, ο πηλός σχηματίζεται επίσης από υδροθερμική δραστηριότητα. Ο πηλός μπορεί να χωριστεί σε δύο κατηγορίες ανάλογα με τον τρόπο με τον οποίο σχηματίζεται. Ο πηλός, ο οποίος βρίσκεται στην αρχική του θέση, είναι γνωστός ως υπολειμματικός πηλός. Αυτά μπορούν να μεταφερθούν και να κατατεθούν σε άλλο σημείο με διάβρωση. Είναι γνωστοί ως μεταφερόμενοι πηλοί ή ιζηματογενείς άργιλοι. Οι υπολειμματικοί άργιλοι σχηματίζονται κυρίως από τις επιφανειακές καιρικές συνθήκες. Ο πηλός χρησιμοποιείται για την κατασκευή αγγειοπλαστικής και ως δομικό υλικό. Οι φυσικές ιδιότητες του πηλού το έχουν καταστήσει ευεργετικές για αυτές τις βιομηχανίες. Είναι πλαστικά, και όταν αναμιγνύεται με νερό, ο πηλός μπορεί να χυθεί σε οποιοδήποτε σχήμα. Και όταν στεγνώσει το σχήμα διατηρεί, και το αντικείμενο γίνεται πολύ σκληρό. Ο πηλός αλλάζει το χρώμα του στη φωτιά και αλλάζει μόνιμα τις φυσικές και χημικές του ιδιότητες. Ο πηλός χρησιμοποιείται επίσης για ιατρικούς σκοπούς και για γεωργικές χρήσεις.

Κερί

Το κερί είναι μια οργανική ένωση που μπορεί να εμφανιστεί φυσικά ή μπορεί να είναι συνθετική. Οι φυσικοί κηροί είναι εστέρες λιπαρών οξέων και αλκοολών. Γίνονται πλαστικά με θέρμανση. Συνήθως όταν θερμαίνονται σε υψηλότερες θερμοκρασίες (άνω των 45 ° C) θα λιώσουν τελείως για να σχηματίσουν ένα υγρό. Είναι οργανικές ενώσεις με μεγάλες αλυσίδες άνθρακα. επομένως, δεν είναι διαλυτά στο νερό. Αλλά είναι διαλυτά σε μη πολικούς διαλύτες και οργανικούς διαλύτες. Υπάρχουν πολλοί τύποι κεριών, που ανήκουν σε φυσικές και συνθετικές τάξεις. Τα φυσικά κεριά συντίθενται κυρίως από φυτά και ζώα. Το κερί μέλισσας και ο κερί από τους ανθρώπους είναι τα πιο γνωστά παραδείγματα ζωικών κηρών. Τα φυτά εκκρίνουν κερί για να ελαχιστοποιήσουν την εξάτμιση και να εξοικονομήσουν νερό. Συχνά τα φυτά αναπτύσσονται σε θερμά κλίματα και παρουσιάζουν αυτές τις προσαρμογές (π.χ. κερί ζαχαροκάλαμου, λάδι jojoba). Εκτός από τα κερί εστέρα, υπάρχουν κεριά υδρογονανθράκων, τα οποία μπορούν να παρατηρηθούν στα προϊόντα πετρελαίου.Από την κλασματική απόσταξη του πετρελαίου λαμβάνεται παραφινικός κηρός. Τα κεριά χρησιμοποιούνται για την κατασκευή κεριών, για επίστρωση, παραγωγή χαρτιού, σφράγιση, λάξευση κλπ. Χρησιμοποιείται επίσης σε πολλά άλλα καταναλωτικά προϊόντα όπως κραγιόνια, χρωματιστά μολύβια και καλλυντικά.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ του αργίλου και του κεριού; • Ο πηλός περιέχει ορυκτά και είναι φτιαγμένος από τις καιρικές συνθήκες των βράχων. Ο κερί είναι ενώσεις εστέρων υδρογονανθράκων. • Ο πηλός σχηματίζεται φυσικά και το κερί μπορεί να σχηματιστεί φυσικά ή συνθετικά. • Ο πηλός είναι σκληρός και διατηρεί το σχήμα του μετά τη θέρμανση. Αλλά το κερί δεν είναι έτσι. Ως εκ τούτου, το κερί δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή θερμοσταθερών υλικών σαν όμοιες άργιλοι.