Διαφορά μεταξύ Brandy και Cognac Η διαφορά μεταξύ του
Το Brandy προέρχεται από την ολλανδική λέξη για το "καμένο κρασί" και παράγεται από την απόσταξη του κρασιού μετά την κατάλληλη ζύμωση των σταφυλιών. Το brandy περιέχει συνήθως το 36 με 60 τοις εκατό του αλκοόλ ανάλογα με τον όγκο και είναι πολύ δημοφιλές σε όλο τον κόσμο ως ποτό μετά το δείπνο ή για τη διατήρηση ενός ζεστού. Το Brandy μπορεί επίσης να παρασκευάζεται από φρούτα που έχουν υποστεί ζύμωση εκτός από τα σταφύλια.
Το κονιάκ παρασκευάζεται στη γαλλική πόλη με το ίδιο όνομα και στις γύρω περιοχές. Είναι διπλά αποσταγμένο με αποστειρωμένα δοχεία. Το κονιάκ λέγεται ότι είναι φτιαγμένο από «eaux-de-vie» (ύδατα της ζωής) που είναι το προϊόν που λαμβάνεται μετά από διπλή απόσταξη λευκού οίνου. Το κονιάκ κατασκευάστηκε για πρώτη φορά για να χρησιμοποιήσει τα απορρίμματα σταφυλιών που είχαν μείνει λόγω της παρασκευής κρασιού. Η απόσταξη δίνει ένα άχρωμο υπόλειμμα 70 τοις εκατό αλκοόλης και αφήνεται να ηλικία για τουλάχιστον δύο χρόνια πριν να μπορεί να αναγνωριστεί ως Cognac. Το τελικό προϊόν αραιώνεται σε περίπου 40 τοις εκατό περιεκτικότητας αλκοόλης ανάλογα με τον όγκο. Μερικές φορές οι μεγάλοι κατασκευαστές κονιάκ προσθέτουν καραμέλα για να προσθέσετε χρώμα σε αυτό.
Υπάρχουν κυρίως τρεις τύποι κονιάκ. Αυτά περιλαμβάνουν το κονιάκ σταφυλιών. Το αμερικανικό σταφύλι προέρχεται από την Καλιφόρνια, το μπράντυ Armagnac από την περιοχή του Armagnac της Γαλλίας, το Brandy de Jerez από την Ισπανία, το Pisco από το Περού και τη Χιλή. Πολλές άλλες χώρες παράγουν και τους δικούς τους ειδικούς τύπους μπράντι. Είναι παραδοσιακό να πίνετε μπράντι σταφυλιών σε θερμοκρασία δωματίου από γυαλί κονιάκ τουλίπας.
Στη συνέχεια, υπάρχει brandy φρούτων που περιλαμβάνει είδη όπως Calvados από τη γαλλική και έχει 40 έως 45 τοις εκατό της περιεκτικότητας σε αλκοόλ ανάλογα με τον όγκο. Το κονιάκ φρούτων μπορεί να παρασκευαστεί από κεράσια, δαμάσκηνα, μήλα, σμέουρα κλπ. Το αμερικανικό κονιάκ μήλου παρασκευάζεται μετά την απόσταξη σκληρού μηλίτη. Το μπράντυ Buchu προέρχεται από τη Νότια Αφρική. Πολλές άλλες χώρες έχουν τα δικά τους ειδικά φρούτα. Τέλος, υπάρχει Βραστά ροδακινιάς που παρασκευάζεται από τη ζύμωση και την απόσταξη του δέρματος σταφυλιών, των σπόρων, των στελεχών και άλλων υπολειμμάτων μετά την εξαγωγή του χυμού. Δεν είναι ούτε ηλικιωμένη ούτε έγχρωμη.
