Διαφορά μεταξύ δυαδικών και ASCII: δυαδικών vs ASCII σύγκριση
Binary vs ASCII
Ο δυαδικός κώδικας είναι μια μέθοδος που χρησιμοποιείται σε υπολογιστές και ψηφιακές συσκευές, για την αναπαραγωγή κειμένου, συμβόλων ή επεξεργαστών. Δεδομένου ότι οι υπολογιστές και οι ψηφιακές συσκευές εκτελούν τις θεμελιώδεις λειτουργίες τους με βάση δύο τιμές τάσης (Υψηλή ή Χαμηλή), κάθε bit δεδομένων που σχετίζονται με μια διαδικασία πρέπει να μετατραπεί σε αυτή τη μορφή. Η ιδανική μέθοδος για την εκπλήρωση αυτής της εργασίας είναι να αντιπροσωπεύει τα δεδομένα στο δυαδικό σύστημα αριθμών, το οποίο περιλαμβάνει μόνο δύο ψηφία, 1 και 0. Για παράδειγμα, με κάθε πληκτρολόγηση στο πληκτρολόγιό σας, παράγει μια συμβολοσειρά 1 και 0, η οποία είναι μοναδική για κάθε χαρακτήρα και στέλνει ως έξοδο. Η διαδικασία μετατροπής των δεδομένων σε δυαδικό κώδικα ονομάζεται κωδικοποίηση. Πολλές μέθοδοι κωδικοποίησης χρησιμοποιούνται στον υπολογισμό και τις τηλεπικοινωνίες.
Το ASCII, το οποίο αντιπροσωπεύει τον αμερικανικότυπικό κώδικα ανταλλαγής πληροφοριών, είναι μια τυπική κωδικοποίηση για αλφαριθμητικούς χαρακτήρες που χρησιμοποιούνται σε υπολογιστές και συναφείς συσκευές. Το ASCII εισήχθη από το Ινστιτούτο Προτύπων Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής (USASI), το οποίο είναι τώρα γνωστό ως το Αμερικανικό Εθνικό Ινστιτούτο Προτύπων. Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τους δυαδικούς κώδικες
Ο απλούστερος τρόπος για την κωδικοποίηση δεδομένων είναι να αντιστοιχίσετε μια συγκεκριμένη τιμή (κυρίως σε δεκαδικούς αριθμούς) στον χαρακτήρα ή το σύμβολο ή την εντολή και στη συνέχεια να μετατρέψετε την τιμή (δεκαδικό αριθμό) αριθμός, ο οποίος αποτελείται μόνο από 1 και 0. Η ακολουθία των 1 και 0 καλείται ως δυαδική συμβολοσειρά. Το μήκος της δυαδικής συμβολοσειράς καθορίζει τον αριθμό διαφορετικών χαρακτήρων ή εντολών που μπορούν να κωδικοποιηθούν. Με μόνο ένα ψηφίο, μπορούν να εκπροσωπούνται μόνο δύο διαφορετικοί χαρακτήρες ή οδηγίες. Με δύο ψηφία, τέσσερις χαρακτήρες ή εντολές μπορούν να αναπαρασταθούν. Γενικά, με μια δυαδική συμβολοσειρά
n ψηφία, 2 n μπορούν να αναπαραχθούν διαφορετικοί χαρακτήρες, οδηγίες ή καταστάσεις.
Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το ASCII
είναι ένα αλφαριθμητικό σύστημα κωδικοποίησης χαρακτήρων που εισήχθη στη δεκαετία του 1960. Το πρωτότυπο ASCII χρησιμοποιεί δυαδική συμβολοσειρά μήκους 7 ψηφίων, η οποία της επιτρέπει να αναπαριστά 128 χαρακτήρες. Μια μεταγενέστερη έκδοση του ASCII που ονομάζεται εκτεταμένη ASCII χρησιμοποιεί δυαδική συμβολοσειρά μήκους 8 ψηφίων που της δίνει τη δυνατότητα να εκπροσωπεί 256 διαφορετικούς χαρακτήρες. ASCII περιλαμβάνει, κυρίως, δύο τύποι των χαρακτήρων, τα οποία είναι
χαρακτήρες ελέγχου (που αντιπροσωπεύεται από 0-31 δεκαδικά και 127 δεκαδικά ) και εκτυπώσιμοι χαρακτήρες (που αντιπροσωπεύονται από 32- 126 δεκαδικό ). Για παράδειγμα, έχασε πλήκτρο διαγραφή δίδεται η τιμή 127 δεκαδικά η οποία αντιπροσωπεύεται από 1111111. Ο χαρακτήρας α, η οποία δίνεται η τιμή 97 δεκαδικά , αντιπροσωπεύεται από το 1100001. Το ASCII μπορεί να αντιπροσωπεύει γράμματα και στις δύο περιπτώσεις, αριθμούς, σύμβολα και πλήκτρα ελέγχου. Ποια είναι η διαφορά μεταξύ του δυαδικού κώδικα και του ASCII;
• δυαδικό κώδικα είναι ένας γενικός όρος που χρησιμοποιείται για μια μέθοδο χαρακτήρες κωδικοποίησης ή οδηγίες, αλλά ASCII είναι μόνο μία από τις παγκοσμίως αποδεκτές συμβάσεις της κωδικοποίησης χαρακτήρων, και ήταν η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη δυαδικό σύστημα κωδικοποίησης για περισσότερο από τρεις δεκαετίες.
• Ο δυαδικός κώδικας μπορεί να έχει διαφορετικά μήκη για κωδικοποίηση ανάλογα με τον αριθμό των χαρακτήρων, τις οδηγίες ή τη μέθοδο κωδικοποίησης, αλλά η ASCII χρησιμοποιεί μόνο δυαδική συμβολοσειρά μήκους 7 ψηφίων και μήκος 8 ψηφίων για εκτεταμένο ASCII.
