Διαφορά μεταξύ καλοήθους και κακοηθούς

Benign vs. κακοήθη

Αυτά τα δύο επίθετα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να περιγράψουν πολλές καταστάσεις, αλλά χρησιμοποιούνται κυρίως για να περιγράψουν όγκους ή νεοπλάσματα. Ένας όγκος ή ένα νεόπλασμα είναι μία στερεή ή ρευστά γεμάτη δομή, μπορεί ή δεν μπορεί να σχηματιστεί με μία συλλογή νεοπλασματικών κυττάρων, τα οποία φαίνονται μεγάλα σε μέγεθος. Εδώ, όταν εξετάζουμε νεοπλάσματα, υπάρχει ένας μη φυσιολογικός, ανεξέλεγκτος πολλαπλασιασμός των κυττάρων που προκαλεί μάζα. Αυτά μπορεί να χωριστούν ως καλοήθεις και κακοήθεις. Αυτή η διαίρεση βασίζεται στα χαρακτηριστικά σε παθολογικό όρο και σε αυτά που μπορούν να γίνουν σχετικά με αυτούς τους όγκους. Έτσι, αυτό το τμήμα θα είναι μια άσκηση στην παθολογία.

Καλοήθης

Ένας καλοήθης όγκος είναι ήπιος και μη προοδευτικός. Σε γενικές γραμμές ένας καλοήθης όγκος αποδίδεται με το επίθημα -oma στον κυτταρικό τύπο στον οποίο εμφανίζεται ο όγκος. Οι καλοήθεις όγκοι συνήθως περιέχουν καλά διαφοροποιημένα κύτταρα, τα οποία μιμούνται τη φυσιολογική τους διακύμανση και συνήθως τα κύτταρα έχουν κανονικές διαστάσεις και δομημένα στη διάταξη όπως φαίνεται στους φυσιολογικούς ιστούς. Αυτοί είναι βραδέως αναπτυσσόμενοι τύποι, οι οποίοι συνήθως είναι ενθυλακωμένοι σε μία μόνο τοπική περιοχή με καλή αιματική παροχή και χωρίς καμία αξιοσημείωτη εξάπλωση. Η καλοήθη ποικιλία δεν έχει σπορά περιοχών, οι οποίες έχουν απομακρυνθεί από την αρχική τοποθεσία.

Κακόηθες

Ένας κακοήθεις όγκος είναι σοβαρός και προοδευτικός. Ένας όγκος μεσεγχυματικής προέλευσης ονομάζεται σάρκωμα, ενώ ένας όγκος επιθηλιακής προέλευσης ονομάζεται καρκίνωμα. Αυτά δεν έχουν τη συνήθη διαφοροποίηση και βρίσκονται σε ποικίλα στάδια διαφοροποίησης με ποικίλα μεγέθη κυτταρικών διαστάσεων διατεταγμένα με τυχαίο τρόπο σε βαθιά αντίθεση με τις συνηθισμένες δομές ιστών. Αυτά αναπτύσσονται ταχύτατα, σαν να μην είναι μπλε, και δεν είναι καψυλιωμένα σε ένα μόνο σταθμό. Έχουν κακή παροχή αίματος που οδηγεί σε εμφάνιση νεκρωτικών περιοχών, καθώς και αιμορραγικές περιοχές. Αναπτύσσονται με προοδευτική διείσδυση, εισβολή, καταστροφή και διείσδυση στους περιβάλλοντες ιστούς. Το κακόηθες νεόπλασμα διαδίδεται γύρω από το σώμα μέσω της αιματογενούς οδού, της λεμφικής οδού και της σποράς των σωματικών κοιλοτήτων.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ καλοήθους και κακοήθους;

Τόσο οι καλοήθεις όσο και οι κακοήθεις οντότητες εμφανίζονται λόγω του μη φυσιολογικού πολλαπλασιασμού των κυττάρων, λόγω διαταραχής στο γενετικό επίπεδο. Μπορούν να προκαλέσουν μια διογκούμενη μάζα, η οποία μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα πίεσης, αν ήταν σε περιορισμένο χώρο. Ορισμένοι χρειάζονται χειρουργική αντιμετώπιση λόγω αυτών των συμπτωμάτων πίεσης. Αντίθετα, ένας καλοήθης όγκος είναι καλά διαφοροποιημένος και έχει τυπική κυτταρική δομή, ενώ ένας κακοήθης όγκος είναι κακώς διαφοροποιημένος και έχει ανώμαλη κυτταρική δομή. Ένας καλοήθης όγκος είναι αργός και σταδιακός στην ανάπτυξη του, χωρίς μιτωτικές μορφές. Ένας κακοήθεις όγκος, είναι γρήγορος και ασταθής, με άφθονες μιτωτικές μορφές.Οι καλοήθεις όγκοι είναι καλώς ενθυλακωμένοι με επαρκή παροχή αίματος και με σχεδόν απουσία τοπικής ή μακρινής εισβολής, ενώ οι κακοήθεις όγκοι δεν είναι καψυλιωμένοι με κακή παροχή αίματος και με τοπική καταστροφή και διείσδυση μαζί με απομακρυσμένες μεταστάσεις μέσω πολλαπλών οδών.

Οι διαφορές καλοήθους και κακοηθούς υπερβαίνουν την παθολογία, φτάνοντας μέχρι την ψυχολογική. Όλα τα συμπτώματα, τα σημάδια και τα ερευνητικά ευρήματα οφείλονται σε αυτά τα βασικά παθολογικά χαρακτηριστικά. Βασικά, ένας καλοήθης όγκος μπορεί να περιοριστεί σε μία μόνο θέση, έτσι χειρουργικά θα αρκούσε για θεραπεία, ενώ ένας κακοήθης όγκος εξαπλώνεται παντού και έχει δυσκολία στον περιορισμό, συνεπώς η ανάγκη για χειρουργική επέμβαση να συμπληρώνεται με χημειοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία.