Διαφορά μεταξύ αντιγόνου και παθογόνου
αντιγόνο έναντι του παθογόνου
Στην καθημερινότητά μας, εκτίθενται σε διαφορετικές ουσίες. Παρόλο που οι περισσότεροι άνθρωποι, τις περισσότερες φορές, είναι υγιείς και έχουν την ικανότητα να κάνουν τις καθημερινές τους δραστηριότητες, μερικές φορές, μερικές από αυτές αρρωσταίνουν ή παίρνουν ασθένεια, η οποία προκαλείται από παθογόνους παράγοντες.
Τα παθογόνα είναι οποιοσδήποτε ξένος οργανισμός που προκαλεί ασθένειες σε φυτά και ζώα ξενιστές. μι. σολ. ιό και βακτήρια. Το αντιγόνο είναι ένα μόριο που βρίσκεται στο κυτταρικό τοίχωμα των βακτηριδίων ή στην επικάλυψη οργανισμών. Το αντιγόνο προκαλεί το ανοσοποιητικό μας σύστημα να παράγει το αντίσωμα εναντίον του και να προστατεύει το σώμα μας από επιβλαβείς ξένους οργανισμούς.
Τι είναι το αντιγόνο;
Αρχικά ο όρος αντιγόνο προήλθε από γεννήτρια αντισωμάτων. Μπορεί να είναι οποιαδήποτε ουσία, η οποία προέρχεται από το περιβάλλον ή τις μορφές μέσα στο σώμα. Γενικά, τα αντιγόνα είναι πρωτεΐνες και πολυσακχαρίτες (κάψουλες, παλτά, κυτταρικό τοίχωμα και μαστίγια) που βρίσκονται στα κυτταρικά τοιχώματα των βακτηριδίων ή στην επικάλυψη άλλων οργανισμών. Κάνει το ανοσοποιητικό μας σύστημα να παράγει το αντίσωμα εναντίον του. Το αντίσωμα χρησιμοποιείται από το ανοσοποιητικό σύστημα για τον εντοπισμό και την εξουδετέρωση των ξένων σωματιδίων όπως τα βακτήρια και οι ιοί. Βασικά, τα αντιγόνα κατηγοριοποιούνται ως αυτοαντιγόνα και μη-αντιγόνα. Τα αυτοαντιγόνα είναι ανεκτά από το ανοσοποιητικό σύστημα, ενώ τα μη αυτοαντιγόνα αναγνωρίζονται ως εισβολείς και μπορούν να προσβληθούν από το ανοσοποιητικό σύστημα. Τα μη αυτοαντιγόνα περιλαμβάνουν λευκό αυγό, γύρη από τα όργανα και μεταμοσχευμένους ιστούς.
Σε μοριακό επίπεδο, ένα αντίσωμα έχει τη θέση δέσμευσης αντιγόνου, στην οποία το αντιγόνο έχει την ικανότητα να δεσμεύεται. Αυτά ενεργοποιούν την απόκριση διαφορετικών αντισωμάτων με βάση την αντιστοίχιση τους, όπως κλειδαριά και κλειδί. Ένα ανοσογόνο είναι ένα παράδειγμα για έναν συγκεκριμένο τύπο αντιγόνου που είναι ικανός να επάγει την ανοσοαπόκριση. Οι δύο τύποι αντιγόνων είναι εξωγενείς και ενδογενείς. Εξωγενή αντιγόνα εισέρχονται στο σώμα από το εξωτερικό. Π.χ. με κατάποση ή εισπνοή. Αυτά λαμβάνονται στα υπάρχοντα αντιγόνα κύτταρα με ενδοκύτωση και στη συνέχεια εξωκυττάρωση τα επεξεργάζεται σε θραύσματα. Ενδογενείς μορφές εντός των φυσιολογικών κυττάρων με μεταβολισμό κυττάρων ή ενδοκυτταρική βακτηριακή λοίμωξη από ιό.Τα παθογόνα καλούνται εύκολα ως μολυσματικοί παράγοντες. Έχουμε επαφή με παθογόνους παράγοντες στην καθημερινή μας ζωή. Αυτοί είναι μικροοργανισμοί που προκαλούν ασθένειες σε φυτά και ζώα ξενιστές. μι. σολ. ιό, βακτήρια και μύκητες. Δεν είναι όλα τα μικρόβια επιβλαβή. οι παθογόνοι παράγοντες αναφέρονται ειδικά σε εκείνους που μπορούν να προκαλέσουν ασθένεια στον ξενιστή. Το ανθρώπινο σώμα περιέχει επίσης χρήσιμα βακτήρια, τα οποία ονομάζονται καλά βακτήρια. Μπορεί να καταστραφεί με χημειοθεραπεία ή HIV.
Η μετάδοση των παθογόνων εμφανίζεται με πολλούς τρόπους όπως η διαδρομή από το στόμα προς τα στοματικά, το σωματικό υγρό, μέσω του αίματος, το μητρικό γάλα, άμεση ή έμμεση επαφή.
Σήμερα, υπάρχουν πολλές διαθέσιμες ιατρικές προόδους έναντι μόλυνσης από παθογόνους παράγοντες όπως η χρήση εμβολιασμού, αντιβιοτικών και μυκητοκτόνων. Κυρίως τα παθογόνα είναι αρνητικά αλλά όχι όλα. Τα παθογόνα χρησιμεύουν ως φυσικός ή βιολογικός έλεγχος, για την καταστολή των πληθυσμών αρθροπόδων επιβλαβών οργανισμών.
Τα είδη παθογόνων είναι ιικά, βακτηριακά, μυκητιακά, άλλα παράσιτα και πριονικά. μι. σολ. Mycobacterium tuberculosi (ένας αιτιολογικός παράγοντας για την περισσότερη φυματίωση) και Fungs (επηρεάζουν τα πόδια του αθλητή).
Ποια είναι η διαφορά μεταξύ του αντιγόνου και του παθογόνου παράγοντα;
