Διαφορά μεταξύ αμινοξέων και νουκλεοτιδίων
Αμινοξέα έναντι Νουκλεοτίδιο
Τα αμινοξέα και τα νουκλεοτίδια αποτελούν δομικά στοιχεία δύο σημαντικών μακρομορίων σε βιολογικά συστήματα. Και τα δύο είναι οργανικά μόρια και υπάρχουν σε υψηλές συγκεντρώσεις μέσα στα κύτταρα.
Αμινοξέα
Το αμινοξύ είναι ένα απλό μόριο που σχηματίζεται με C, H, O, N και μπορεί να είναι S. Έχει την ακόλουθη γενική δομή.
Υπάρχουν περίπου είκοσι κοινά αμινοξέα. Όλα τα αμινοξέα έχουν ομάδες -COOH, -NH 2 και ένα -Η συνδεδεμένο με έναν άνθρακα. Ο άνθρακας είναι ένας χηλικός άνθρακας, και τα άλφα αμινοξέα είναι τα πιο σημαντικά στον βιολογικό κόσμο. Τα αμινοξέα D δεν απαντώνται σε πρωτεΐνες και δεν αποτελούν μέρος του μεταβολισμού των ανώτερων οργανισμών. Ωστόσο, μερικές είναι σημαντικές στη δομή και το μεταβολισμό των κατώτερων μορφών ζωής. Η ομάδα R διαφέρει από αμινοξύ έως αμινοξύ. Το απλούστερο αμινοξύ με την ομάδα R που είναι Η είναι γλυκίνη. Σύμφωνα με την ομάδα R, τα αμινοξέα μπορούν να ταξινομηθούν σε αλειφατικά, αρωματικά, μη πολικά, πολικά, θετικά φορτισμένα, αρνητικά φορτισμένα ή πολικά αφόρτιστα κλπ. Τα αμινοξέα είναι παρόντα ως ιόντα zwitter στο φυσιολογικό ρΗ 7. 4. Τα αμινοξέα είναι τα δομικά στοιχεία των πρωτεϊνών. Όταν δύο αμινοξέα ενώνονται για να σχηματίσουν ένα διπεπτίδιο, ο συνδυασμός λαμβάνει χώρα σε ομάδα -NH 2 ενός αμινοξέος με την ομάδα -COOH ενός άλλου αμινοξέος. Ένα μόριο νερού απομακρύνεται και ο σχηματιζόμενος δεσμός είναι γνωστός ως πεπτιδικός δεσμός. Χιλιάδες αμινοξέα μπορούν να συμπυκνωθούν όπως αυτά για να σχηματίσουν μακρά πεπτίδια, τα οποία στη συνέχεια διπλώνονται σε πρωτεΐνες παρασκευής.
Το νουκλεοτίδιο είναι το δομικό στοιχείο δύο κρίσιμων μακρομορίων (νουκλεϊκά οξέα) σε ζωντανούς οργανισμούς που ονομάζονται DNA και RNA. Είναι το γενετικό υλικό ενός οργανισμού και είναι υπεύθυνοι για τη μετάδοση των γενετικών χαρακτηριστικών από γενιά σε γενιά. Επιπλέον, είναι σημαντικοί για τον έλεγχο και τη διατήρηση κυτταρικών λειτουργιών. Εκτός από αυτά τα δύο μακρομόρια, υπάρχουν και άλλα σημαντικά νουκλεοτίδια. Για παράδειγμα, τα ATP (τριφωσφορική αδενοσίνη) και GTP είναι σημαντικά για την αποθήκευση ενέργειας. Το NADP και το FAD είναι νουκλεοτίδια, τα οποία δρουν ως συμπαράγοντες. Νουκλεοτίδια όπως το CAM (κυκλική μονοφωσφορική αδενοσίνη) είναι απαραίτητα για τις οδούς σηματοδότησης κυττάρων.Ένα νουκλεοτίδιο αποτελείται από τρεις μονάδες. Υπάρχει ένα μόριο σακχάρου πεντόζης, μια αζωτούχος βάση και η ομάδα φωσφορικών. Σύμφωνα με τον τύπο του μορίου ζάχαρης πεντόζης, την αζωτούχο βάση και τον αριθμό των φωσφορικών ομάδων, τα νουκλεοτίδια διαφέρουν. Για παράδειγμα, στο DNA, υπάρχει ζάχαρη δεοξυριβόζης και στο RNA, υπάρχει ζάχαρη ριβόζης. Υπάρχουν κυρίως δύο ομάδες αζωτούχων βάσεων όπως πυριδίνες και πυριμιδίνες. Οι πυριμιδίνες είναι μικρότεροι ετεροκυκλικοί, αρωματικοί και εξαμελείς δακτύλιοι που περιέχουν άζωτο σε θέσεις 1 και 3.Η κυτοσίνη, η θυμίνη και η ουρακίλη είναι παραδείγματα βάσεων πυριμιδίνης. Οι βάσεις πουρίνης είναι πολύ μεγαλύτερες από τις πυριμιδίνες. Εκτός από τον ετεροκυκλικό αρωματικό δακτύλιο, έχουν ένα δακτύλιο ιμιδαζόλης συγχωνευμένο με αυτό. Η αδενίνη και η γουανίνη είναι οι δύο βάσεις πουρίνης. Στο DNA και στο RNA, οι συμπληρωματικές βάσεις σχηματίζουν δεσμούς υδρογόνου μεταξύ τους. Αυτό είναι αδενίνη: η θειαμίνη / ουρακίλη και η γουανίνη: κυτοκίνη είναι συμπληρωματικά μεταξύ τους. Τα φωσφορικά άλατα συνδέονται με την ομάδα -ΟΗ άνθρακα 5 του σακχάρου. Στα νουκλεοτίδια του DNA και του RNA, κανονικά υπάρχει μια φωσφορική ομάδα.
Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στο αμινοξύ και το νουκλεοτίδιο;• Τα αμινοξέα αποτελούν δομικά στοιχεία πρωτεϊνών και τα νουκλεοτίδια αποτελούν δομικά στοιχεία νουκλεϊνικών οξέων.
