Διαφορά μεταξύ αλκαλοποίησης και οξείδωσης
διατηρείται στο 7 περίπου. 4. Αυτό είναι το pH όπου τα περισσότερα ένζυμα δείχνουν τη βέλτιστη ενεργότητά τους. Επίσης, αυτό είναι το pH όπου τα περισσότερα από τα άλλα βιολογικά μόρια παρουσιάζουν τις μέγιστες λειτουργικότητες τους. Επομένως, είναι σημαντικό να διατηρηθεί το pH του αίματος σε αυτό το επίπεδο. Τα σώματα μας έχουν ειδικούς μηχανισμούς ρύθμισης του ρΗ στο επίπεδο του (μεταξύ 7. 35 και 7. 45). Η αλκάλωση και η οξέωση είναι δύο μη κανονικές συνθήκες όπου το pH του αίματος ποικίλλει από την κανονική τιμή. Όταν το pH είναι μεγαλύτερο από 7. 45, το αίμα θα είναι περισσότερο αλκαλικό. Αντίθετα, όταν το pH είναι κάτω από 7. 35, το αίμα θα είναι πιο όξινο. Εάν αυτές οι τιμές διαφέρουν σε μεγάλο βαθμό από το κανονικό επίπεδο (για παράδειγμα pH 4 ή pH 10), είναι μια πολύ ακραία κατάσταση. Υπάρχουν πολλοί μηχανισμοί στο σώμα μας για τη ρύθμιση του επιπέδου του pH. Νεφροί, οι πνεύμονες είναι τα κύρια όργανα που συμμετέχουν σε αυτούς τους μηχανισμούς. Οποιαδήποτε ασθένεια που επηρεάζει τους μηχανισμούς της αναπνοής ή της απέκκρισης μπορεί να προκαλέσει αλκάλωση και οξέωση.
ΑλκαλοποίησηΗ αλκαλοποίηση είναι η προϋπόθεση ότι έχει ρΗ αίματος μεγαλύτερο από 7. 45 λόγω της περίσσειας αλκαλίων στο αίμα. Στην ιδανική περίπτωση, αυτό αναφέρεται στο αίμα στις αρτηρίες. Η αλκαλοποίηση μπορεί να συμβεί λόγω πολλών λόγων. Ένας λόγος οφείλεται σε υπεραερισμό. Αυτό μπορεί να προκαλέσει απώλεια διοξειδίου του άνθρακα, το οποίο πρέπει να διατηρήσει την κατάλληλη οξύτητα. Η μεταβολική αλκάλωση οφείλεται σε διαταραχές στην περιεκτικότητα του ηλεκτρολύτη στο σώμα. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε παρατεταμένο εμετό, συνθήκες ακραίας αφυδάτωσης, κλπ. Περαιτέρω, όταν καταναλώνονται υψηλές ποσότητες βασικών ενώσεων, μπορεί να συμβεί αλκάλωση.
Η οξείδωση αναφέρεται στην προϋπόθεση να έχει ένα ρΗ μικρότερο από 7. 35 στο αίμα. Ως παραπροϊόντα του μεταβολισμού στα κύτταρα παράγονται μεγάλες ποσότητες όξινων ενώσεων. Το διοξείδιο του άνθρακα είναι το πιο ευρέως παραγόμενο μόριο στα κύτταρα μέσω της κυτταρικής αναπνοής. Το διοξείδιο του άνθρακα είναι ένα όξινο αέριο. Διαλύεται σε νερό και παράγει ανθρακικό οξύ. Εκτός από το διοξείδιο του άνθρακα, το γαλακτικό οξύ, τα κετοξέα και άλλα οργανικά οξέα παράγονται επίσης. Όλα αυτά πρέπει να ρυθμίζονται και να απομακρύνονται από το σώμα ώστε να αποφεύγεται η περιττή πτώση του pH. Για παράδειγμα, έχουμε για το σκοπό αυτό ένα ρυθμιστικό σύστημα στο σώμα μας. Αυτά μπορούν να αντέξουν την προσθήκη περίσσειας αλκαλίων και οξέων. Με άλλα λόγια, δεν επιτρέπουν μεταβολές του ρΗ κατά την προσθήκη οξέων ή αλκαλίων. Τα δισανθρακικά, τα φωσφορικά, οι πρωτεΐνες του πλάσματος δρουν ως καλά ρυθμιστικά μέσα στο σώμα μας. Περαιτέρω, τα νεφρά και οι πνεύμονες είναι τα κύρια όργανα που συμμετέχουν στη ρύθμιση του ρΗ του αίματος. Το διοξείδιο του άνθρακα αφαιρείται από το σώμα από τους πνεύμονες μέσω της εκπνοής. Η εισπνοή και η εκπνοή είναι μια σημαντική διαδικασία για τη διατήρηση του επιπέδου του pH στο αίμα. Τα νεφρά παράγουν ούρα και, μέσω αυτής της διαδικασίας, εκκρίνουν τα περισσότερα από τα ανεπιθύμητα όξινα συστατικά από το σώμα μας.Ειδικά το επίπεδο των δισανθρακικών ρυθμίζεται από τα νεφρά.
Ως εκ τούτου, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, μπορεί να προκύψει οξέωση λόγω της αυξημένης παραγωγής όξινων ενώσεων από το μεταβολισμό, την αυξημένη κατανάλωση τροφίμων που παράγει όξινες ενώσεις, την απέκκριση με χαμηλή οξύτητα. Επιπλέον, εάν περισσότερες βάσεις εκκρίνονται από το σώμα, τα οξέα μέσα στο σώμα μπορούν να αυξηθούν συγκριτικά.
Ποια είναι η διαφορά μεταξύ της αλκάλωσης και της οξείδωσης;• Η οξείδωση αναφέρεται στην προϋπόθεση ότι έχει ένα ρΗ μικρότερο από 7. 35 στο αίμα. Η αλκαλοποίηση είναι η προϋπόθεση ότι το pH του αίματος είναι μεγαλύτερο από 7. 45.
|
• Η αλκαλοποίηση οφείλεται σε υψηλές αλκαλικές ενώσεις στο αίμα και η οξέωση οφείλεται στην υψηλή ποσότητα όξινων ενώσεων στο αίμα. Συνιστάται |
