Διαφορά μεταξύ αλκαλίων και οξέων

Αλκαλικά έναντι Οξέα

Η λέξη αλκάλι χρησιμοποιείται συχνά εναλλακτικά για την αντιμετώπιση πολύ αλκαλικών διαλυμάτων και αλκαλικών μετάλλων. Στο πλαίσιο αυτό, τα αλκάλια αναφέρονται στα αλκαλικά μέταλλα.

Αλκάλιο

Ο όρος αλκάλι χρησιμοποιείται συνήθως για τα μέταλλα στην ομάδα 1 του περιοδικού πίνακα. Αυτά είναι επίσης γνωστά ως αλκαλικά μέταλλα. Παρόλο που το Η περιλαμβάνεται επίσης σε αυτήν την ομάδα, είναι κάπως διαφορετικό. Συνεπώς, είναι μέλη αυτής της ομάδας λίθιο (Li), νάτριο (Na), κάλιο (Κ), ρουβίδιο (Rb), καίσιο (Cs) και Francium (Fr). Τα αλκαλικά μέταλλα είναι μαλακά, λαμπερά, αργυρόχρωμα μέταλλα. Όλοι έχουν μόνο ένα ηλεκτρόνιο στο εξωτερικό τους κέλυφος και θέλουν να το αφαιρέσουν και να σχηματίσουν +1 κατιόντα. Όταν τα εξωτερικά περισσότερα ηλεκτρόνια είναι ενθουσιασμένα, επανέρχεται στην κατάσταση του εδάφους, ενώ εκπέμπει ακτινοβολία στην ορατή περιοχή. Η εκπομπή αυτού του ηλεκτρονίου είναι εύκολη, έτσι τα αλκαλικά μέταλλα είναι πολύ δραστικά. Η αντιδραστικότητα αυξάνει τη στήλη. Δημιουργούν ιονικές ενώσεις με άλλα ηλεκτροαρνητικά άτομα. Πιο συγκεκριμένα, τα αλκάλια αναφέρονται στο ανθρακικό ή στο υδροξείδιο ενός αλκαλικού μετάλλου. Έχουν επίσης βασικές ιδιότητες. Έχουν πικρή γεύση, ολίσθηση και αντιδρούν με οξέα για να τα εξουδετερώσουν.

Οξέα

Τα οξέα ορίζονται με διάφορους τρόπους από διάφορους επιστήμονες. Ο Arrhenius ορίζει ένα οξύ ως ουσία που δίδει ιόντα Η3Ο ⁺ στο διάλυμα. Ο Bronsted-Lowry ορίζει μια βάση ως ουσία που μπορεί να δεχθεί ένα πρωτόνιο. Ο ορισμός του οξέος Lewis είναι πολύ κοινός από τους δύο παραπάνω. Σύμφωνα με αυτό, οποιοσδήποτε δωρητής ζεύγους ηλεκτρονίων είναι μια βάση. Σύμφωνα με τον ορισμό Arrhenius ή Bronsted-Lowry, μια ένωση θα πρέπει να έχει υδρογόνο και την ικανότητα να την δωρίσει ως πρωτόνιο ως οξύ. Αλλά σύμφωνα με τον Lewis, μπορεί να υπάρχουν μόρια, τα οποία δεν διαθέτουν υδρογόνο, αλλά μπορούν να λειτουργήσουν ως οξύ. Για παράδειγμα, το BCI ₃ είναι ένα οξύ Lewis, επειδή μπορεί να δεχθεί ένα ζεύγος ηλεκτρονίων. Μια αλκοόλη μπορεί να είναι ένα οξύ Bronsted-Lowry, επειδή μπορεί να δωρίσει ένα πρωτόνιο. Ωστόσο, σύμφωνα με τον Lewis, θα είναι μια βάση.

Ανεξάρτητα από τους παραπάνω ορισμούς, κανονικά αναγνωρίζουμε ένα οξύ ως δότη πρωτονίων. Τα οξέα έχουν ξινή γεύση. Χυμός ασβέστη, ξύδι είναι δύο οξέα που συναντάμε στα σπίτια μας. Αντιδρούν με βάσεις που παράγουν νερό και αντιδρούν με μέταλλα για να σχηματίσουν H ₂ , Έτσι, αυξάνεται ο ρυθμός διάβρωσης μετάλλων. Τα οξέα μπορούν να κατηγοριοποιηθούν σε δύο, με βάση την ικανότητά τους να διαχωρίζουν και να παράγουν πρωτόνια. Ισχυρά οξέα όπως το HCl, HNO ₃ ιονίζονται εντελώς σε ένα διάλυμα για να δώσουν πρωτόνια. Τα ασθενή οξέα όπως το CH ₃ COOH είναι μερικώς αποσυνδεδεμένα και δίνουν λιγότερες ποσότητες πρωτονίων. K _a είναι η σταθερά διάστασης οξέος. Δίνει μια ένδειξη της δυνατότητας να χάσει ένα πρωτόνιο ενός ασθενούς οξέος. Για να ελέγξουμε εάν μια ουσία είναι οξύ ή όχι, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αρκετούς δείκτες όπως χαρτί λακκούβας ή χαρτί pH.Στην κλίμακα του ρΗ, αντιπροσωπεύονται 1-6 οξέα. Ένα οξύ με ρΗ 1 λέγεται ότι είναι πολύ ισχυρό και καθώς η τιμή ρΗ αυξάνεται, η οξύτητα μειώνεται. Επιπλέον, τα οξέα μετατρέπονται σε μπλε λακκούβας σε κόκκινο χρώμα.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ αλκαλίων και οξέων; • Τα αλκάλια μπορούν να λειτουργούν ως βάσεις. Ως εκ τούτου, δέχονται πρωτόνια. Τα οξέα δίνουν πρωτόνια. • Τα αλκάλια έχουν τιμές pH πάνω από 7, ενώ τα οξέα έχουν τιμές pH κάτω από 7. • Τα οξέα μετατρέπονται σε μπλε λακκούβας σε κόκκινο και τα αλκαλικά διαλύματα μετατρέπονται σε κόκκινο λακτίσμα σε μπλε χρώμα. • Τα οξέα έχουν ξινή γεύση και τα αλκάλια έχουν πικρή γεύση και σαπούνι σαν ολισθηρό συναίσθημα.